เก็บตก "สาปดอกสร้อย" ตอนที่ ๑๐ | เมื่อผีกะไร้ประโยชน์ สร้อยขอโหดเองแล้วกัน!

สวัสดีทุกท่านที่กดคลิกเข้ามาในนี้นะครับ จะตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี แต่ตั้งใจก็จะดีมากๆ (เฮ้ย พอแล้ว!!)

เอาล่ะครับ เข้าเรื่องเลยดีกว่า
สำหรับกระทู้นี้ไม่มีอะไรมากครับ
แค่อยากจะบอกว่า เมื่อคืนนี้. . .
"ดอกสร้อยแซ่บมากกก"

เพราะฉะนั้นก่อนจะไปรับชมละครตอนที่ ๑๑ ต่อในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ เรามาย้อนดู "ความสตรอง" ของดอกสร้อยเวอร์ชั่นใหม่กันครับ



เริ่มจากความแซ่บเบาๆก่อน ซีนนี้ไม่ได้มาจากตอนที่ ๑๐ แต่ขออนุญาตนำมาแชร์ครับ เป็นซีนที่ดอกสร้อยทนความสลิดดกของเอื้องคำไม่ไหว จึงจัดไปเบาๆด้วยคำว่า...


นั่นแหละครับ ๑ ดอกเบาๆ แต่ถามว่าเอื้องคำสะทกสะท้านไหม.. ก็ไม่นะ!


มาต่อกันกับอีก ๑ ช็อต กับซีนต่อต้านผีกะ
ก็แหม.. อยู่มา ๑๐ ตอนเอ็งแทบไม่ช่วยอะไรแม่ดอกสร้อยคนงามเล้ย ไม่กินไก่ก็กินปลาไปวันๆ สร้อยสายตรองก็หาได้จำเป็นต้องเกรงต่อไปไม่ ต่อต้านวนไปคร้าบบ

กระเพาะตัวเองใช่บ่เป็นแม่นก่ ยืมกระเพาะแม่หญิงอยู่นั่น!!


ยัง ยัง ก่อนถึงฉากเด็ดออฟเดอะเดย์ เรายังมีความจิกหัวมาเสิร์ฟอีก
ก็ทำไงได้ ใครสั่งให้คิดมาเปิดโปงความลับของสร้อยล่ะจ๊ะ มันก็ต้องป้องกันตัวกันหน่อย จริงไหม?
.
.
.
และแล้วววว ก็มาถึง The Peakest Scene of the Episode !!


จะเป็นซีนไหน ฉากตอนใดเป็นมิได้ นอกจากประโยคแซ่บสะเทือนดงผีกะ

"น้าตบ สร้อยตบ!!"

เอาสิ!


โทษสร้อยไม่ได้นะคะ น้าฟองจั๋นสอนมาจะอี้



เดี๋ยวจะหาว่าสร้อยดีแต่พูด เพราะฉะนั้นเพื่อเป็นการลบข้อครหา สร้อยขออนุญาตแสดงตัวอย่างให้ดูสักนิดแล้วกันนะเจ้า

ซีนนี้สร้อยหมดความอดทนจริงๆนะ ทำไมจะต้องมารังควานกันตลอดเวลาด้วย ก็บอกแล้วว่าไม่ใช่ผีๆ

(แค่เลี้ยงไว้เฉยๆเอง!)

ตามนี้นะครับ สร้อยไม่ใช่ดอกสร้อยคนเดิมอีกต่อไปแล้ว ถ้าใครไม่ใช่เชื่อล่ะก็...

คืนนี้เจอกัน!

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่