สิ่งที่หนูเล่ามันอาจเป็นเรื่องที่ไม่ดีหรือเห็นแก่ตัว เพราะเรื่องที่ทะเลาะเป็นเรื่องเพื่อนผช.ตัวหนูเป็นผญ.นะ หนูว่าหนูออกแนวห้าว ไม่ใชผญ.เรียบร้อยอะไไรเลย หนูอยากมีพี่ชายไว้คุย เพื่อนผช.ก็มีเยอะอยู่แล้ว เพื่อนผญ.ก็เยอะ คือหนูอยากหาคนรับฟังเป็นคนให้คำปรึกษา ซึ่งหนูก็คุยกะพี่คนนึงชื่อกล้า(สมมติ)พี่คนนี้ก็ให้คำปรึกษาที่ดี ไปไหนมาไหนหนูบอกพี่กล้า พี่กล้าก็บอกหนูต่างคนต่างที่จะบอกกัน เพราะคุยมาได้นานแล้ว อีกอย่างเรียนคนละโรงเรียน หนูม.4 พี่กล้าม.5 เจอหน้ากันก็แค่ตลาดที่หนูไปขายของกับเพื่อน พี่กล้าก็มาอุดหนุนของที่ขาย หนูไปเที่ยวหนูก็ซื้อของมาฝากมาฝากพี่กล้าแทน ต่างคนต่างมีน้ำใจให้กัน ไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่แม่หนูบอกว่าไปคุยกะพี่เค้าพี่เค้าน่าจะรำคาญเนาะเพราะพี่เค้าเหมือนไม่สนใจ หนูยังไม่เสนอตัวให้เค้าอีก ตอนนี้หนูแค่คิดว่า แค่คุยกับพ่กล้า ไม่ได้คิดอะไรมากกว่าพี่ชาย เพราะหนูทำไรมาผิดพี่กล้าก็คอยบอกคอยเตือนเหมือนกัน พี่กล้าไม่เคยคิดจะชวนหนูออกไปไหน ต่างคนต่างเรียน ให้กำลังใจกัน  พี่เค้ามีซ้อมงานหนูก็ให้กำลังใจพี่กล้า งานหนูทำไม่ทันหาข้อมูลไม่ได้พี่กล้าก็ช่วยทำตลอด งานบางอย่างหนูไม่ถนัดพี่กล้าก็ช่วยอยู่ถ้าพี่กล้าว่างจากการซ้อม สิ่งที่หนูคิดกะสิ่งที่แม่ไม่เหมือนกัน  หนูอธิบายไปแม่ก็ว่า อยู่กับแม่ไม่มีความสุขหรอ อยากอยู่กับผช.คนนั้นมากใช่มั้ยไปอยู่เลย ขาดผช.ไม่ได้หรอ แม่ว่ามาแบบนี้ หนูก็อยากพูดว่า หนูคุยกะพี่กล้าคนเดียว หนูไม่ได้คุยมั่วสักหน่อย หนูไม่ได้ทำตัวแย่ขนาดนั้น แม่สั่งหนูให้ย้ายบ้านตอนเทอมหน้า เผื่อไม่ให้หนูติดต่อกับใครอีก เพราะอีกบ้านเป็นบ้านที่ไม่มีสัญณานเท่าไหร่อีกอย่างเครื่องมือสื่อสารที่หนูซื้อมาด้วยเงินเก็บตัวเอง(โทรศัพท์ กับ แท็บเล็ต)แม่ก็ยึดไปแล้ว หนูไปอยู่บ้านอีกหลังก็ห่างไกลความเจริญ หนูว่าหนูโตแล้วคิดไรได้นะ อะไรถูกอะไรผิด แต่สื่งที่ทำไปในตอนนี้ก็รู้ทั้งรู้ว่าแม่ต้องว่า แต่ทำไมหนูถึงทำอ่ะ หนูก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน รู้ทั้งรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ทำอยู่ดี หนูอยากรู้ว่าหนูเป็นอะไร????