วันนี้ก็เป็นวันปกติธรรมดาวันหนึ่ง แต่ผมกลับรู้สึกอึดอัดไม่มีความสุขบอกใครก็ไม่ได้ เพราะถ้าพูดไปก็คงไม่มีใครเข้าใจ ชีวิตช่วงนี้ที่ดูเหมือนจะมีแต่เรื่องดีๆ จนถึงเมื่อกี้ มันเป็นเพราะอะไร ผมเองนั้นรู้ดี เรื่องทั้งหมดมันคงเกิดจากเหตุการณ์เล็กๆ เหตุการณ์หนึ่งในวันเสาร์
# วันที่ 1 ของทั้งหมด #
ผมยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ดีวันที่ผมได้เข้าร่วมกิจกรรมของชมรม ภาษาอังกฤษ ที่ผมบังเอิญสัมภาษณ์ผ่าน ตัวผมเองก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากแค่อยากลองทำอะไรใหม่ๆ จากเดิมที่ใช้ชีวิตกลับบ้านไป มอ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าบ่ายวันนั้น จะเป็นวันที่ ผมได้พบกับเรื่องที่ผมจะไม่มีวันลืมได้เลย (มาถึงตรงนี้คงพอเดาออกแล้วสินะ) ผมได้เจอกับนักศึกษาหญิงชาวจีนคนหนึ่ง ซึ่งผมกับเธอได้เข้าร่วมการจัดกิจกรรมเตรียมความพร้อมของทางชมรม เธอบังเอิญได้เข้ามาอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับผม ในตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย นอกจากคิดในใจว่า "มาเรียนไทยแต่พูดไทยไม่เก่ง อังกฤษก็ไม่ค่อยได้ จะจบไหมว้ะ" กับ "น่ารักดี" แค่นี้จริงๆ หลังจากนั้นผมและเธอก็ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ได้พูดคุยกัน (ส่วนมากจะเป็นภาษามือ) ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่ผมรู้สึกดีเวลาที่ได้คุยกับเธอ ได้เห็นเธอหัวเราะเวลาผมทำท่าทางตลกๆ และมันก็เป็นที่แน่นอนว่า ผมเริ่มรู้สึกดีกับเธอ จนกระทั่งเมื่อถึงตอนที่กิจกรรมได้จบลง ผมก็ได้เดินออกมาเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่ระหว่างที่ผมกำลังเดินอยู่นั้น ผมรู้สึกอยากที่จะเห็นเธอให้นานขึ้นอีกสักนิดนึง ผมจึงแกล้งบอกเพื่อนว่า ผมลืมโทรศัพท์แล้วรีบวิ่งกลับไปเพียงเพื่อจะได้เห็นหน้าเธอ ฮึฮึ มันคุ้มค่าจริงๆ แม้แค่เพียงเล็กน้อย มันก็ทำให้ผมรู้สึกดี จนอดยิ้มออกมาไม่ได้
# วันที่ 2 แอดไลน์ #
วันอาทิตย์ ต่อจากเมื่อวาน ผมได้ใช้ชีวิตตามปกติ เล่นเกม,กินข้าว,ให้อาหารปลา ก็เป็นแค่อีกหนึ่งวันที่ผ่านไปจนถึง ช่วง 4 โมงเย็น ผมรู้สึกที่อยากที่จะคุยกับเธอ อยากที่จะรู้จักเธอให้มากขึ้น ผมจึงได้ลองหาไลน์องเธอจากในกลุ่มไลน์ ของชมรมภาษาอังกฤษ ที่ผมได้ไปมาเมื่อวาน ผมคิดอยู่นาน ก่อนจะตัดสินใจแอดไลน์ไป
ผม : นี้ใช้ ...... เปล่า
ญจ : Yes
ผม :
ญจ :
ผม : How r u ?
ญจ : fine ( ใครมันจะตอบว่าแย่ว้ะ )
ผม : Tomorrow is monday r u ready ? lol
ญจ : How do you know I play LOL (เดี่ยวก่อนนะกูหมายถึง lol ที่หัวเราะ)
ผม : I know everything ( คิดได้เนอะไอสัส )
ญจ : 5555
You play too ?
ผม : sure,I m pro ( จริงๆแล้ว ผมไม่ได้เล่น lol เลย ไม่เคยคิดจะเล่นแล้วก็ไม่ได้อยากเล่นเลย 5555 )
ญจ : tomorrow play together na haha (ตอนที่ผมได้อ่านประโยคนี้ผมแทบจะไม่อยากเชื่อสิ่งได้เห็น เธอชวนผมเล่นเกม บางทีเธออาจจะรู้สึกกับเรา จินตนาการไปไกลอ่ะจริง หรือ แค่อยากอาจจะหาคนเล่นเกมด้วยก็ได้ แต่ไม่ว่าทางไหนก็ไม่มีอะไรเสียหายนิ ) หลังจากตั้งสติได้ผมก็ตอบตกลงกับเธอไป แล้ว ผมก็แทบอยากจะให้มันถึงเวลานั้นเร็วๆ
# วันที่ 3 วันจันทร์ #
ผมก็ไปเรียนตามปกติ แต่ผมแทบจะไม่ได้สนใจอะไรนอกจากจดจ่อรอเวลา ที่เรานัดกันที่จะไปเล่น LOL ในตอนบ่าย แต่ติดปัญหาเล็กๆ ตรงที่ผมมีเรียนบ่าย ( โดดสิครับ แทบไม่คิดเลย ) หลังจากที่ผมเลิกเรียนคาบเช้า ในตอน 11 โมง ผมก็ได้ไปนั่งเล่น LOL เพื่อที่จะได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับ เทคนิดการเล่นของเกมเบื่องต้น (เล่นกับบอท) แล้วก็คิดในใจว่าง่ายจัง 555 เมื่อถึงเวลาที่เราได้นัดหมายกัน เธอก็ได้ส่งไลน์มาหา ผมพร้อมกับส่งรูปร้านอินเตอร์เน็ตที่เธอรอผมอยู่มา ในทันทีที่ผมไปถึงร้าน ผมได้เปิดบัตร 2 ชม. พร้อมกับเดินไปหาเธอ และ นั่งลงข้างๆกัน ทันทีที่ผมนั่งลง เธอได้แนะนำให้ผมรู้จักกับเพื่อน ชายชวนจีนอีก 2 คน ของเธอ (อ่าว กูนึกว่ามีแค่กู ) แต่เผอิญ ในตอนนั้นคอมของผมดันเกิดเสียพอดี ผมจึงย้ายไปนั่งฝั่ง ตรงข้าม และเธอ ก็ย้ายมานั่งกับผม (ด้วยเหตุผลที่ว่ากลัวผมเหงา ....... มั้ง ) ในขณะที่เรากำลังเข้าเกมค้นหา แมท ผมก็บอกกับเธอไปว่าผมเก่ง คล้ายๆ การพูดติดตลกแต่ที่จริงแล้ว ผมเพิ่งไปแค่สองตา พอเราเริ่มเล่นไปได้สักพัก ผมก็ตายบ่อย เธอก็หันมามองแล้วทำหน้ากวนๆใส่ผม ผมก็เลยบอกเธอว่า “ไม่ต้องกลัวนะเดียวก็ชนะ” ลองทายสิครับจบลงยังไง แน่นอนผมพาเธอและเพื่อนของเธอแพ้ หลังจากนั้นเราก็ได้เล่นกันอีกตา และ แน่นอน แพ้เหมือนเดิม จนเพื่อนเธอหัวร้อนขอออกไปเล่นคนเดียว ในขณะ เดียวกันมีผู้ชายชาวจีนคนหนึ่ง เดินเข้ามา แล้วนำถุงก๋วยเตียวมาให้เธอ พร้อมกับนั่งลงข้างๆเธอ แล้วเธอก็หันมาบอกกับผมว่านี้แฟนเรา ( ใบ้แ_ก ) อารมร์ประมาณตอนประกาศ คะแนนสอบยังไงยังงั้น โอ้สวรรค์ ใครกันที่ชอบพูดว่าคนสวย มักไม่มีแฟน เพราะไม่มีใครกล้าจีบ ความคิดของผมย้อนกลับไปในวันที่เจอกันครั้งแรก ตอนที่ผมได้ถามเธอว่า "มาเข้าชมรมนี้ได้ยังไง" เธอก็ตอบว่า "มาสมัครกับอีกคนหนึ่ง แต่อีกคนไม่ผ่าน" เธอคงหมายถึง ไอหนุ่มนี้ละ กลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน ผมรู้สึก อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เพราะหากว่าผมทราบว่า เธอนั้นมีแฟนอยู่แล้วผมคงไม่มายุ่งกับเธอแบบนี้ หลังจากรอแฟนของเธอเปิดคอม ได้สักพัก เรา 3 คนก็ได้เล่น LOL ด้วยกัน ในตอนนั้น ผมมีความคิดที่อยากจะเล่น ให้เก่ง จนพาทีมชนะ เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าผมก็ทำได้ถ้าตั้งใจจริงๆ ( จริงจังมากบอกเลย ) ดูเหมือน พรสวรรค์ด้านเกมที่สั่งสมมาตั้งแต่เด็ก บวกกับ อีกทีมมันอ่อน ทำให้ผมกลายเป็นคนที่ฆ่าได้มากสุด และ ตายน้อยสุด เธอหันมาบอกผมว่า “เก่งมาก” (ลองนึกแบบสำเนียงคนจีน ) แล้วก็หันไปคุยกับแฟนของเธอต่อ ผมที่รู้สึกว่า วันนี้ได้ทำสำเร็จแล้ว บวกกับ แฟนเขาก็มาแล้วจะอยู่ทำไมกลับดีกว่า มองแล้วช้ำ 55555
ก็เลยเอ่ยคำลาแล้ว เดินออกมาจากร้านเน็ตไป รู้สึกเหมือนถ้าตอนนั้น มีใครมาร้องเพลง ที่เกี่ยวกับคนอกหักให้ฟัง ผมคงจะร้องไห้จริงๆ 555 ระหว่างทางกลับบ้านความรู้สึกของผมช่างแตกต่างกับเมื่อวันเสาร์มาก 5555 มันคงจะดี แล้วที่เป็นแบบนี้ (ลองย้อนกลับไปอ่าน ตอนที่ผมพูดนำ แล้วจะเข้าใจ 5555 )
แอบชอบเด็ก จีน
# วันที่ 1 ของทั้งหมด #
ผมยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ดีวันที่ผมได้เข้าร่วมกิจกรรมของชมรม ภาษาอังกฤษ ที่ผมบังเอิญสัมภาษณ์ผ่าน ตัวผมเองก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากแค่อยากลองทำอะไรใหม่ๆ จากเดิมที่ใช้ชีวิตกลับบ้านไป มอ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าบ่ายวันนั้น จะเป็นวันที่ ผมได้พบกับเรื่องที่ผมจะไม่มีวันลืมได้เลย (มาถึงตรงนี้คงพอเดาออกแล้วสินะ) ผมได้เจอกับนักศึกษาหญิงชาวจีนคนหนึ่ง ซึ่งผมกับเธอได้เข้าร่วมการจัดกิจกรรมเตรียมความพร้อมของทางชมรม เธอบังเอิญได้เข้ามาอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับผม ในตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย นอกจากคิดในใจว่า "มาเรียนไทยแต่พูดไทยไม่เก่ง อังกฤษก็ไม่ค่อยได้ จะจบไหมว้ะ" กับ "น่ารักดี" แค่นี้จริงๆ หลังจากนั้นผมและเธอก็ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ได้พูดคุยกัน (ส่วนมากจะเป็นภาษามือ) ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่ผมรู้สึกดีเวลาที่ได้คุยกับเธอ ได้เห็นเธอหัวเราะเวลาผมทำท่าทางตลกๆ และมันก็เป็นที่แน่นอนว่า ผมเริ่มรู้สึกดีกับเธอ จนกระทั่งเมื่อถึงตอนที่กิจกรรมได้จบลง ผมก็ได้เดินออกมาเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่ระหว่างที่ผมกำลังเดินอยู่นั้น ผมรู้สึกอยากที่จะเห็นเธอให้นานขึ้นอีกสักนิดนึง ผมจึงแกล้งบอกเพื่อนว่า ผมลืมโทรศัพท์แล้วรีบวิ่งกลับไปเพียงเพื่อจะได้เห็นหน้าเธอ ฮึฮึ มันคุ้มค่าจริงๆ แม้แค่เพียงเล็กน้อย มันก็ทำให้ผมรู้สึกดี จนอดยิ้มออกมาไม่ได้
# วันที่ 2 แอดไลน์ #
วันอาทิตย์ ต่อจากเมื่อวาน ผมได้ใช้ชีวิตตามปกติ เล่นเกม,กินข้าว,ให้อาหารปลา ก็เป็นแค่อีกหนึ่งวันที่ผ่านไปจนถึง ช่วง 4 โมงเย็น ผมรู้สึกที่อยากที่จะคุยกับเธอ อยากที่จะรู้จักเธอให้มากขึ้น ผมจึงได้ลองหาไลน์องเธอจากในกลุ่มไลน์ ของชมรมภาษาอังกฤษ ที่ผมได้ไปมาเมื่อวาน ผมคิดอยู่นาน ก่อนจะตัดสินใจแอดไลน์ไป
ผม : นี้ใช้ ...... เปล่า
ญจ : Yes
ผม :
ญจ :
ผม : How r u ?
ญจ : fine ( ใครมันจะตอบว่าแย่ว้ะ )
ผม : Tomorrow is monday r u ready ? lol
ญจ : How do you know I play LOL (เดี่ยวก่อนนะกูหมายถึง lol ที่หัวเราะ)
ผม : I know everything ( คิดได้เนอะไอสัส )
ญจ : 5555
You play too ?
ผม : sure,I m pro ( จริงๆแล้ว ผมไม่ได้เล่น lol เลย ไม่เคยคิดจะเล่นแล้วก็ไม่ได้อยากเล่นเลย 5555 )
ญจ : tomorrow play together na haha (ตอนที่ผมได้อ่านประโยคนี้ผมแทบจะไม่อยากเชื่อสิ่งได้เห็น เธอชวนผมเล่นเกม บางทีเธออาจจะรู้สึกกับเรา จินตนาการไปไกลอ่ะจริง หรือ แค่อยากอาจจะหาคนเล่นเกมด้วยก็ได้ แต่ไม่ว่าทางไหนก็ไม่มีอะไรเสียหายนิ ) หลังจากตั้งสติได้ผมก็ตอบตกลงกับเธอไป แล้ว ผมก็แทบอยากจะให้มันถึงเวลานั้นเร็วๆ
# วันที่ 3 วันจันทร์ #
ผมก็ไปเรียนตามปกติ แต่ผมแทบจะไม่ได้สนใจอะไรนอกจากจดจ่อรอเวลา ที่เรานัดกันที่จะไปเล่น LOL ในตอนบ่าย แต่ติดปัญหาเล็กๆ ตรงที่ผมมีเรียนบ่าย ( โดดสิครับ แทบไม่คิดเลย ) หลังจากที่ผมเลิกเรียนคาบเช้า ในตอน 11 โมง ผมก็ได้ไปนั่งเล่น LOL เพื่อที่จะได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับ เทคนิดการเล่นของเกมเบื่องต้น (เล่นกับบอท) แล้วก็คิดในใจว่าง่ายจัง 555 เมื่อถึงเวลาที่เราได้นัดหมายกัน เธอก็ได้ส่งไลน์มาหา ผมพร้อมกับส่งรูปร้านอินเตอร์เน็ตที่เธอรอผมอยู่มา ในทันทีที่ผมไปถึงร้าน ผมได้เปิดบัตร 2 ชม. พร้อมกับเดินไปหาเธอ และ นั่งลงข้างๆกัน ทันทีที่ผมนั่งลง เธอได้แนะนำให้ผมรู้จักกับเพื่อน ชายชวนจีนอีก 2 คน ของเธอ (อ่าว กูนึกว่ามีแค่กู ) แต่เผอิญ ในตอนนั้นคอมของผมดันเกิดเสียพอดี ผมจึงย้ายไปนั่งฝั่ง ตรงข้าม และเธอ ก็ย้ายมานั่งกับผม (ด้วยเหตุผลที่ว่ากลัวผมเหงา ....... มั้ง ) ในขณะที่เรากำลังเข้าเกมค้นหา แมท ผมก็บอกกับเธอไปว่าผมเก่ง คล้ายๆ การพูดติดตลกแต่ที่จริงแล้ว ผมเพิ่งไปแค่สองตา พอเราเริ่มเล่นไปได้สักพัก ผมก็ตายบ่อย เธอก็หันมามองแล้วทำหน้ากวนๆใส่ผม ผมก็เลยบอกเธอว่า “ไม่ต้องกลัวนะเดียวก็ชนะ” ลองทายสิครับจบลงยังไง แน่นอนผมพาเธอและเพื่อนของเธอแพ้ หลังจากนั้นเราก็ได้เล่นกันอีกตา และ แน่นอน แพ้เหมือนเดิม จนเพื่อนเธอหัวร้อนขอออกไปเล่นคนเดียว ในขณะ เดียวกันมีผู้ชายชาวจีนคนหนึ่ง เดินเข้ามา แล้วนำถุงก๋วยเตียวมาให้เธอ พร้อมกับนั่งลงข้างๆเธอ แล้วเธอก็หันมาบอกกับผมว่านี้แฟนเรา ( ใบ้แ_ก ) อารมร์ประมาณตอนประกาศ คะแนนสอบยังไงยังงั้น โอ้สวรรค์ ใครกันที่ชอบพูดว่าคนสวย มักไม่มีแฟน เพราะไม่มีใครกล้าจีบ ความคิดของผมย้อนกลับไปในวันที่เจอกันครั้งแรก ตอนที่ผมได้ถามเธอว่า "มาเข้าชมรมนี้ได้ยังไง" เธอก็ตอบว่า "มาสมัครกับอีกคนหนึ่ง แต่อีกคนไม่ผ่าน" เธอคงหมายถึง ไอหนุ่มนี้ละ กลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน ผมรู้สึก อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เพราะหากว่าผมทราบว่า เธอนั้นมีแฟนอยู่แล้วผมคงไม่มายุ่งกับเธอแบบนี้ หลังจากรอแฟนของเธอเปิดคอม ได้สักพัก เรา 3 คนก็ได้เล่น LOL ด้วยกัน ในตอนนั้น ผมมีความคิดที่อยากจะเล่น ให้เก่ง จนพาทีมชนะ เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าผมก็ทำได้ถ้าตั้งใจจริงๆ ( จริงจังมากบอกเลย ) ดูเหมือน พรสวรรค์ด้านเกมที่สั่งสมมาตั้งแต่เด็ก บวกกับ อีกทีมมันอ่อน ทำให้ผมกลายเป็นคนที่ฆ่าได้มากสุด และ ตายน้อยสุด เธอหันมาบอกผมว่า “เก่งมาก” (ลองนึกแบบสำเนียงคนจีน ) แล้วก็หันไปคุยกับแฟนของเธอต่อ ผมที่รู้สึกว่า วันนี้ได้ทำสำเร็จแล้ว บวกกับ แฟนเขาก็มาแล้วจะอยู่ทำไมกลับดีกว่า มองแล้วช้ำ 55555
ก็เลยเอ่ยคำลาแล้ว เดินออกมาจากร้านเน็ตไป รู้สึกเหมือนถ้าตอนนั้น มีใครมาร้องเพลง ที่เกี่ยวกับคนอกหักให้ฟัง ผมคงจะร้องไห้จริงๆ 555 ระหว่างทางกลับบ้านความรู้สึกของผมช่างแตกต่างกับเมื่อวันเสาร์มาก 5555 มันคงจะดี แล้วที่เป็นแบบนี้ (ลองย้อนกลับไปอ่าน ตอนที่ผมพูดนำ แล้วจะเข้าใจ 5555 )