คือว่า ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี งั้นขอเข้าประเด็นเลยนะครับ

คือตอนนี้ผมอยู้ปีสองที่มหาลัยชื่อดังในกรุงเทพแห่งหนึ่งครับ แล้วผมเรียนจบจากโรงเรียนชายล้วน ซึ่งอย่างที่รู้ๆกันครับ ว่าชายล้วนไม่มีผู้หญิง 5555 เลยไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลยซักกะนิดเดียว เอ่อ แต่ผมไม่นิยมผู้ชายด้วยกันนะครับ แล้วก็ไม่เคยหวั่นไหวด้วย
คือตอนมัธยม 4 อย่างที่รู้ๆกันนะครับ กิจกรรมของเด็กม.ปลายนี่เยอะมาก มีให้เลือกจนแทบจะไม่มีเวลาอ่านหนังสือ แต่พอดีผมเป็นเด็กกิจกรรมครับ ถึงแม้ว่าจะออกห่ามๆไปนิดนึง ดูไม่เข้ากับสังคมเท่าไหร่ แต่ถ้าเพื่อนๆผมรู้จักผมจริงๆจะรู้ว่าผมเป็นคนที่ตลก และเฮฮาอยู่ตลอดครับ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า
คือว่ามันมีกิจกรรมหนึ่งครับที่โรงเรียนบางโรงเรียนมาร่วมทำกิจกรรมจิตอาสาด้วยกัน แล้วก็อย่างว่านะครับ โรงเรียนผมชายล้วน แถมจะได้เจอสาวๆหญิงล้วนบางโรงเรียนอีก แล้วไหนผมจะเป็นเด็กกิจกรรมอีก จะไม่ให้เข้าไปได้อย่างไรหล่ะครับ5555 ซึ่งตอนนั้นผมไม่คิดเลยซักนิดว่าการที่เข้าชมรมนี้เป็นอะไรที่สร้างความสามัคคีใดๆทั้งนั้น คิดเพียงแต่ว่าต้องมีหญิงล้วนน่ารักๆแน่เลย ซึ่งผมก็ค้นพบว่ามันจริงๆครับ
เมื่อวันนั้น โรงเรียนทุกโรงเรียนต้องไปร่วมประชุมหรือเปิดงานของชมรมนั่นอะไรซักอย่างที่โรงเรียนที่เป็นคนคิดค้นชมรมนี้ขึ้นมาครับ ซึ่งโรงเรียนนั้นผมไม่ขอเอ่ยนาม แต่ว่าเป็นหญิงล้วนแน่นอน(ขอใช้ชื่อย่อว่าบ.ละกันนะครับ) คืนนั้นยอมรับครับว่าตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ เพราะไม่เคยเข้าไปสัมผัสโรงเรียนที่มีแต่ผู้หญิง จนถึงวันจริง เพื่อนของผมไม่ยอมรอผมที่โรงเรียนเพื่อที่จะไปร่วมงานประชุมที่โรงเรียนบ. ผมจึงต้องนั่งแท็กซี่ไปเอง โรงเรียนนี้อยู่ใจกลางเมืองกรุงเทพเลยครับ(นี่ผมบอกมากไปหรือเปล่า555) และรถติดมาก ทำให้ผมไปถึงที่โรงเรียนบ.ช้าที่สุดแล้วหล่ะมั้งครับ แต่พอถึงหน้าโรงเรียน ผมไม่รู้ควรต้องทำยังไง โรงเรียนก็เล็กมาก จนแทบมองไม่เห็นคนเลย ผมจึงถามยามว่ามีงานประชุมชมรมวันนี้อ่ะครับ เขาบอกว่าขึ้นห้องประชุม ลุงยามเขาเลยพาไปตรงตีนบันได ให้ผมเดินขึ้นไปเอง อยู่ชั้นบนสุด ผมก็เดินตามลุงยามครับ จนพบผู้หญิงคนหนึ่ง เธอน่ารักมากเลยครับ และก็ดูเหมือนเด็กกว่าผม เพราะเธอตัวเล็ก ขาว และก็ผมยาว ตามสเป็กผมเลย ผมเลยเนียนเดินเข้าไปถาม(เพราะชุดพละที่เธอใส่เป็นของโรงเรียนบ.ครับ) ผมถามเธอว่า น้องๆไปห้องประชุมนี่ทางไหนหรอครับ เธอก็มองมาทางผมแบบเอ๋อๆ(ขนาดเอ๋อยังน่ารักเลยครับ) แล้วก็บอกว่ากำลังจะขึ้นไปเหมือนกัน ก็เลยขึ้นตามเธอไปครับ จนมาถึงห้องประชุม เะอหันมายิ้มให้ผมแล้วก็บอกให้ไปเอาป้ายชื่อที่โต๊ะพร้อมกับเธอ แล้วก็ลงชื่อเข้างาน ผมทำตามเธอจนกระทั่งเขาให้ผมไปนั่งตรงท้ายสุดพร้อมกับเธอเพราะเธอมาสาย ผมเห็นป้ายชื่อของเธอชื่อย่อฟ.ละกันนะครับ ผมจึงถือโอกาสชวนเธอคุย แล้วก็ถามว่าเธออยู่ม.อะไร เธอบอกอยู่ม.4ครับ ซึ่งนั่นแปลว่าเธออายุเท่าผม แล้วเราก็เริ่มคุยกันเรื่อยๆ จนพี่ๆเขามาประกาสว่าวันนี้มีกิจกรรมและให้จัดกลุ่มแบบคละโรงเรียน(งานนี้มีหลายโรงเรียนมาก) จนผมพึ่งสังเกตว่าผมอยู่กลุ่มเดียวกับฟ. และเนื่องจากโรงเรียนผมมีคนน้อยคนมาร่วมชมรมนี้ ทำให้ผมเป็นคนเดียวที่อยู่กลุ่มนี้ กลุ่มผมเป็นหมีครับ ใช่ชื่อว่าหมีครับ ผมเห็นฟ.นั่งควงกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนครับ(ซึ่งก็น่ารักอีก)เธอดูเหมือนคนพูดไม่มากตอนอยู่กับผม แต่พออยู่กับเพื่อน เธอพ่นคำพูดมากมายแล้วก็หัวเราะบ้าง ทำท่าฟินหรือเขินอะไรซักอย่างบ้าง ผมจึงเดินเข้าไปคุยกับเธอบ้างครับ เธอก็ยินดีให้ผมเดินด้วย และไปไหนไปด้วยกัน แต่บางครั้ง เพื่อนเธอกับเธอพูดคุยกันเรื่องเกาหลีที่ผมไม่รู้จักครับ เธอถามว่ารู้จากซุปปเอร์จูเนียร์ไหม ผมก็งงๆครับว่าใครวะ แต่ก็ทำเป็นพยักหน้าไป แล้วก็แนบคำพูดว่า รู้จักชื่อนะ แต่ไม่รู้จักใครซักคน เธอก็เลิกคุยกับเพื่อนเลยครับ หันมาพูดกับผมแทน ผมจำชื่อได้คนเดียวคือซีวอนครับ ที่เหลออีกกี่คนไม่รู้ผมจำไม่ได้ สงสัยจังเลยนะครับ ว่าผู้หญิงที่ใครว่าขี้ลืมนี่ไม่จริงเลย จำชื่ออะไรก็ไม่รู้ได้ทุกคน เยอะแค่ไหนก็จำได้หมด แล้วโดยเฉพาะในเวลาที่เธอได้พูดเรื่องเกาหลีกับเพ่ื่นเธอนะครับ น่ารักมากๆ ยิ้มทีนี่โลกแทบละลาย และแล้วก็ผ่านวันนั้นมาอย่างสดใสชื่นใจสำหรับผมมากครับ จนกระทั่งมีงานอีกหลายงานเข้ามาเลยครับ คือเท่าที่ผมจำได้ ชมรมนี้มีทั้งหมด 10 งานที่เราต้องทำจิตอาสาสำหรับปีนึง และเชื่อไหมครับ ทุกๆงานผมเจอฟ.มาตลอด และเธอไม่เคยลดความน่ารักลงไปเลย เธอยังคงยิ้มเก่ง และพูดเก่งอย่างเคย จนกระทั่งวันนึงที่เธอไลน์มาหาผม(แลกไลน์กันตอนที่ทำจิตอาสางานที่ 7ครับ) ว่ารู้จักคนนี้ไหม(เพราะผู้ชายที่เธอส่งรูปมาให้ผมดูเป็นผู้ชายที่อยู่โรงเรียนเดียวกับผม) เธอบอกว่าเธอชอบเขา และให้ผมติดต่อให้หน่อย ผมก็นึกในใจ กูคงแห้วแล้วหล่ะ ตอนนั้นเฮริ์ทหนักมากเลยครับ ไม่ตอบฟ.ไม่ตอบใครทั้งนั้นเพราะเสียใจ จนสุดท้ายเธอก็ไลน์มาหาผมประมาณว่าเอาจริงๆเธอไม่ได้ชอบเขา แต่เพื่อนเธอชอบ ตอนนั้นผมแทบตีลังกาสามสิบตลบเลยครับ คือดีใจมาก น้ำตาที่เสียไปนี่แทบคืนกลับไม่ทัน และหลังจากนั้น ผมกับเธอก็สนิทกันถึงขั้นตบหัวเลยครับ ไปเที่ยวด้วยกัน จนกระทั่งม.6 ที่เราต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย และเราทั้งคู่วางแผนที่จะเข้าคณะเดียวกัน มหาลัยเดียวกัน และเหมือนพระเจ้าช่วยเลยครับ ผมและเธอติดทั้งคู่ แถมชื่อเราสองคนที่ถูกประกาศติดบรอดนั้นติดกันด้วย วันนั้นผมพาเธอและเพื่อนๆที่ติดที่อื่นด้วยไปเลี้ยงฉลองกันยกใหญ่เลยครับ จนทั้งผมและเธอเมาหนักมาก รู้ตัวอีกที ผมก็มานอนข้างล่างที่พื้นกับเพื่อนๆที่เหลือส่วนเธอและเพื่อนๆเธอนอนบนเตียงในสภาพที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่ทั้งห้องเลยครับ ผมตื่นคนแรก และเห็นใบยหน้าหวานๆของเธอครับ ตอนเธอนอนนี่น่ารักมากจนหัวใจหยุดเต้นเเลยครับ แม้ว่าเธอหลับน้ำลายยืด ผมเพ้ากะเซิ้งกะเซิง แต่เธอน่ารักมากๆสำหรับผม ผมก็อยากจะบอกว่าผมชอบเขาตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกแล้ว จนตอนนี้เธอและผมอยู่ปี 2 ถึงแม้ว่าผมจะลงบางวิชาที่เธอไม่ได้ลง หรือวิชาที่เราลงไม่ตรงกัน แต่สุดท้าย ทุกครั้งเราก็กลับบ้านพร้อมกันตลอด และอีกอย่างที่ผมรู้คือ เธอชอบเกาหลีหลายวงมาก ณ ปัจจุบัน เธอเคยพูดกับผมตอนไปเดินสยามกันสองคนว่า "เธอชอบผู้ชายที่สามารถรับติ่งเกาหลีบ้าๆนี่ซักคนได้ เธอชอบผู้ชายแบบชันยอน(ไม่รู้ว่าเขียนอย่างนี้ไหมนะครับ ถ้าผิดขออภัย) แล้วก็ต้องยอมให้เธอติ่ง พาเธอไปติ่ง แล้วก็เลี้ยงติ่งอย่างเธอได้ด้วย" ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับ ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นผมได้ไหม แต่ขอบอก ณ ตรงนี้เลยนะครับ ผมสามารถทำให้เธออย่างที่เธอพูดได้ทุกอย่าง แต่ประเด็นสำคัญคือ

คำว่าเพื่อนที่สนิทกันมาตลอด 5 ปีนี่แหละครับ จะทำให้ผมไม่กล้าบอกเธอ ว่าผมชอบเธอ และผมสามารถเป็นทุกอย่างให้กับเธอได้
สิ่งที่ผมอยากถามและได้ตั้งกระทู้มาขอความเห็นจากเพื่อนๆคือ
- ผมจะบอกชอบเธอยังไงดีครับ ให้เธอไม่ทิ้งผมไป แล้วก็รู้สึกอึดอัด ถึงแม้ว่าผมจะบอกชอบเธอไป ถ้าเธอไม่ชอบผมกลับ อยากให้เธอเหมือนเดิม
- ถ้าผมได้เป็นแฟน จะเลี้ยงเขาไหวไหมครับ ห้องนอนเธอเต็มไปด้วยโปสเตอร์เกาหลีเต็มห้องเลยครับ เห็นแล้วน้ำลายหนืดเลยทีเดียว
- ผมเคยคิดว่าจะเป็นติ่งเหมือนเขาครับ เผื่อว่าเธอจะทิ้งผมไป ผมจะได้เอาเรื่องเกาหลีมาเม้าส์กับเธอละหาโอกาสคืนดีได้อ่ะครับ จะดีไหมครับ
ปล.อบ่าด่าผมเลยนะครับ ปรึกษาเพื่อนก็ไม่ได้ พวกนี้มันปากหมาครับ ต้องขอความคิดเห็นจากคนที่ผมไม่รู้จัก่านั้นแหละครับ ขอบคุณมากครับ
ปล. คุณชันยอนนี่คือใครหรอครับ ผมไปเสริ์ชหาแล้วไม่เจอ รู้แต่ว่าอยู่วงโซอะไรนึ่แหละครับ หาไม่เจอจริงๆ ถ้าใครรู้ช่วยบอกผมทีนะครับ อยากตรงสเป็คฟ.มากๆ เลยครับ ไม่ว่าจะทางร่างกาย หรือจิตใจ