สวัสดีคะ ขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าเจ้าขอกระทู้เป็นเลสเบี้ยนคะ เรื่องเกิดจากตอนนี้เรามาทำงานอยู่ต่างประเทศคะ แล้วได้เจอน้องคนนึงคะในที่ทำงาน เราทำงานแผนกเดียวกัน  แต่คนละตำแหน่งหน้าที่คะ  จนวันนึงเรารู้สึกเอะใจกับน้องคนนี้คะ เริ่มจากวันนึงเราจะกลับบ้านคะ เราก็รอลิฟต์อยู่ก็เจอน้องเค้าพอดี  น้องกำลังจะไปหาลูกค้าคะ เราก็ร่ำลาบอก Good night ตามปกติคะ แต่ระหว่างรอลิฟต์กลับบ้านก็เห็นน้องมองเราตลอดจนเราต้องหลบคะ พอลิฟต์มาก็รีบเดินเข้าลิฟต์ไป ก็ยังไม่คิดอะไรคะ แต่มันจะมาคิดก็ตอนนี้คะ คือพอมาทำงานอีกวันก็เจอน้องเค้ามองตลอดด้วยสายตาแปลกๆคือมันหวานมากๆคะ จนเราเองก็แอบเขินคะบอกตรงๆ แต่ก็ยิ้มกลับทุกครั้งที่หันมาเจอกัน ทุกอย่างดูเหมือนเริ่มดีใช่ไหมคะ เราเองก็เออขยันคุยหน่อย ทักทายกัน หาเรื่องชวนคุยจนเพื่อนนางเดินมาส่งสายตาแปลกๆ เราสองคนก็เลยแยกย้ายกันคะ แต่นางก็จะคอยเดินมาขอนู่นขอนี่ บางครั้งก็เดินมาขอกอด ไอเราก็ไม่รู้ว่าวัฒนธรรมที่นี่เป็นอย่างนี้หรืออะไร จนมีอยู่ศุกร์นึงเรากลับบ้านพร้อมน้องเค้าก็นั่งบัสกลับมาด้วยกัน แต่เชื่อไหมคะน้องกลายเป็นคนเงียบมากคะ จากปกติพูดเก่ง ร่าเริง กลายเป็นแบบเงียบนิ่ง เราก็งงๆนิดหน่อย แต่ก็ยังชวนคุยว่าเออ มีเฟสบุ๊คไหม นางก็บอกมีแต่ไอจี เราก็ถามว่าเออวันอาทิตย์เทอจะมาทำงานรึเปล่า น้องก็บอกว่าวันอาทิตย์น้องหยุดเพราะเป็นวันเกิดน้อง เราก็ออหรอ ก็จบ ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้านนางก็หันมาบอก Good night แล้วก็แยกย้ายกันคะ กลับบ้านไปก็ฟอลไอจีนาง  กว่าน้องจะรับก็วันเสาร์บ่ายๆมั้งคะ แล้วน้องก็ฟอลกลับ แต่เรายุ่งๆก็เลยยังไม่ได้รับ ทีนี้พอวันเสาร์เราก็เลยทำขนมกับซื้อช็อคโกแลตเป็นของขวัญวันเกิดให้นาง  แต่วันเสาร์นั้นแผนกเรายุ่งมาก เราแทบไม่ได้คุยกับน้องเลยคะ  แล้วอยู่ดีๆคุณเทอก็หน้าเป็นตูดไม่พูดด้วย เราก็เออจะกลับบ้านก็เรียกนางมาหา นางก็แบบเหมือนไม่อยากมาอะคะ หน้าหงิก เราก็แบบเอาแล้วกรู ยังไงดีละจะให้หรือไม่ให้ดี แต่คิดอีกทีเออทำแล้วซื้อแล้วให้ไปแล้วกันตั้งใจแล้วนิ่ เชื่อไหมคะจากหน้าเป็นตูดนี่หายเลยคะ นางยิ้มแล้วก็เข้ามากอดอยู่หลายที ขอบคุณแล้วขอบคุณอีก เราก็บอกเออไม่เป็นไร ฉันเต็มใจ แล้วนางก็พูดอีกว่าคืนนี้เป็นคืนที่ดีของนาง  เราคนทำให้ก็ยิ้มคะดีใจที่น้องชอบ  หลังจากนั้นก็กลับบ้านแล้วรับไอจีนาง  พอผ่านไปอีกอาทิตย์น้องมาทำงานคะ ก็ยังคุยกันปกติ แต่พอสองอาทิตย์ที่ผ่านมามีความแปลกคะ คุณเทอดึงหน้าใส่ดิฉันคะ ไม่คุย ไม่ทัก เวลาเจอกันจะจะก็ยิ้มให้แบบเหมือนคนไม่เต็มใจยิ้มให้กันอะคะ แต่เวลาทำงานหันไปหาก็เจอนะคะ บางทีเราหันไปก็เจอนางมองอยู่  หรือบางทีแอบเดินไปชำเลืองนางก็นางหันกลับมาก็ยิ้มแก้เก้อกันไป แต่ก็แบบไม่ปกติเหมือนตอนแรกอะคะ แต่กับทุกคนนางปกติคุยเล่นหมด  ยกเว้นแต่กับเราที่แบบไม่ยิ้ม  ไม่ทัก เราก็แบบไรวะ เสร็จแล้วทีนี้สดๆร้อนๆเลยคะ วันศุกร์ที่ผ่านมานางก็ยิ้มบ้างไม่ยิ้มบ้าง แล้วแต่นางเลยคะ เราเลิกงานสองทุ่มน้องเค้าเลิกห้าทุ่ม  ปกติเราจะรอน้องกลับบ้านคะ ไปทำนู่นทำนี่พอได้เวลาก็เดินกลับพร้อมกันเหมือนขอให้ได้เจออะคะ ยอมรับคะว่ารู้สึกดีกับเด็กคนนี้ จนถึงขนาดรอได้เจอก่อนกลับบ้าน  เสร็จแล้วศุกร์ที่ผ่านมาเหนื่อยมากคะ เลยกลับก่อนเลยไม่กลับมาที่ทำงานใหม่  วันเสาร์เลยคะ นางหน้าหงิกมากคะ มาทำงานแบบมองไม่เห็นเราคะ เรานี่ยืนตรงข้ามนางเลยนะคะ นางไม่มองเลยคะ หน้าหงิกด้วย ตอนแรกๆยอมรับคะว่ายังขำอยู่  คิดในใจเป็นไรวะ จนมีคนมาชวนเราคุยก็คุยกันเราก็คุยเสียงดังเลยคะ นางไม่แม้แต่จะหันมามอง เหมือนเราไม่อยู่ตรงนั้นเลย  พอคุยจบก็แยกย้ายเรากลับไปทำงาน ทำๆสักพักก็แอบไปชำเลืองมองหน่อย  นางก็เหมือนจะเงยหน้ามาดูคะ  แต่แค่ครึ่งตัวเรานะคะ พอรู้ว่าเป็นเราปุ๊บก้มหน้าทำงานต่อเลยจ่ะ เราแบบอ้าวเห้ยไม่ตลกแล้ววะ เป็นไรวะ วันนั้นนางไม่คุยเลยคะ มีแต่สวนกันก็เลยถามน้องว่าสบายดีไหม นางก็บอกสบายดีแล้วผ่านไปเลยเราก็เลยแบบอ้าวไม่คุยก็ได้วะ  พอสองทุ่มเราก็ทำท่าเหมือนจะกลับบ้านแต่ป่าวคะเราเดินไปข้างหลัง  แต่ก็อยู่ทำโอทีต่อ  พอกลับมาน้องหายไปแล้วคะ นางกลับไปตอนสองทุ่ม  คิดในใจรู้งี้ตรูกลับบ้านดีกว่า  แต่ก็เออช่างมัน  แต่เอาจริงๆนะคะว่าแอบเสียใจคะที่แบบอยู่ๆนางก็เปลี่ยนไป  ไม่ยิ้มให้ไม่ทักแกล้งมองไม่เห็น เสียใจคะ แต่แบบทำไรไม่ได้ พอวันอาทิตย์เราเลยดึงกลับบ้าง  วันนั้นทั้งวันเราไม่คุยกับน้องเลยคะ  มีแบบทักบ้างเล็กๆ  แต่ก็แบบทำเหมือนที่เค้าทำกับเรา  แต่ก็แอบไปชำเลืองมองบ่อยๆ  คือเห็นนางอยู่กับเพื่อนหัวเราะแฮปปี้เราก็เออโอเค  พอเจอหน้าเราก็เป็นตูดลิง  เลยเลือกที่จะไม่เจอหน้าดีกว่า  พอจะเจอหน้าเราก็เลยหลบไปข้างหลัง  น้องจะได้สบายใจ  แต่ก็มีบ้างที่หลบไม่ได้ก็เดินผ่านกันไป  แล้วจู่ๆน้องก็เดินเข้ามาถามว่าวันนี้เรากลับบ้านกี่โมง  เราก็ตอบแล้วถามกลับว่าเมื่อวานอะเทอกลับกี่โมง ปรากฎนางกลับก่อนเวลาจริงๆคะ  ถามเสร็จนางก็เดินกลับไป เราก็แบบเออๆ พอจะกลับบ้านเราก็รอนางนะคะจนถึงสี่ทุ่มทำโอรอไป  แต่นางกลับพร้อมเพื่อนนางเราก็เดินตามหลังบ้าง  เดินนำบ้าง  ช่วงที่เดินตามหลังนาง  นางก็แอบชำเลืองมอง  พอน้องเค้าหยุดแลกเงินเราก็หยุดคุยกับคนอื่นรอนาง  แต่ไม่มีใครคุยกันนะคะ  ไม่ยิ้มให้กันด้วย  พอตอนจะแยกย้ายกลับบ้านนางก็หันมามองแล้วยิ้มให้แล้วแยกย้ายกลับ
เราอยากถามคะ น้องดึงหน้าใส่เราทำไมคะ  เราไม่เข้าใจ  เป็นพวกคุณ  พวกคุณจะดึงหน้าใส่เพราะอะไร  หรือโกรธอะไรเรา  หรืออะไร
หนูเป็นอะไรลูก  บอกพี่  พี่งง  พี่สับสน  เพราะถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อครั้งหน้าเราคงปล่อยจริงๆแล้วคะ
ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ  ยาวเชียว