สวัสดี

วันนี้เรามีประสบการณ์การทำงานของตัวเองมาเล่าให้เพื่อนๆได้ฟังกัน

งานที่เราทำค่อนไปทางการคุมคุณภาพคน+อบรม+Admin+ประสานงาน+ทำระบบ
ทุกอย่างคือต้องมีเรา เราเชื่อว่าถ้าไม่มีเราบริษัทแย่แน่ๆ(มั่นใจมาก 555)
คืองานตอนนี้หนักมาก หลังๆแทบไม่ได้ลืมหูลืมตาอยู่แต่ในห้องอีกฝั่งนึงของออฟฟิต
ใครๆจะเอาอะไรก็เข้ามาถามเรา มาขอเรา เพราะแผนกเราคือตัวดำเนินหลักขององค์กร งานที่เจอต้องจุกจิก มากคน มากความ
ซักพักนึง บริษัทลดคนออกเพราะแบกรับค่าใช้จ่ายไม่ไหว  ดังนั้น แผนกเราเหลือคนทำงานไม่กี่คน

เรารับรู้ว่า ภาระงานจะต้องเพิ่มมากขึ้นแน่ๆ และมันก็เพิ่มขึ้นมากจริงๆ (แต่เงินเดือนไม่ได้เพิ่มหรอก เหอะๆ)
แต่สิ่งที่เรารู้สึกคือ ความไม่พอดีของภาระงานระหว่างแผนก
ทำไมมีแค่แผนกเราที่ทำงานหนัก
ทำไมแผนกอื่นๆถึงได้กลับไว พูดคุยเฮฮาปาจิงโกะ  
ทำไมแผนกอื่นๆมีพนักงานมากกว่า ทั้งๆที่ในความคิดเรา พวกมันไม่ได้ทำ Ha อะไรเลย
จริงๆ แผนกเราควรมีคนเยอะที่สุดด้วยซ้ำ แต่กลับกลายเป็นแผนกที่มีคนน้อยที่สุด

เรารู้สึกว่าตอนนี้มันหนักเกินไป จนเรากลายเป็นคนเครียดง่าย ไม่อยากสุงสิงกับใคร  (ช่วงนี้เห็นหน้าบางคนละค่อนไปทางเกลียดด้วยซ้ำ) เราแบกภาระของบริษัท
แต่กลับมีคนทำงานนี้แค่ไม่กี่คน

ชีวิตจัดการลำบาก เวลาส่วนตัวหายเพราะ 90% ต้องใช้กับการทำงาน แม้แต่วันหยุด ก็ยังต้องมีคนติดต่อ

คือ ไม่รู้จะบ่นไปทำไม เราพยายามมองโลกในแง่ดีมาตลอด ยิ่งทำมาก ยิ่งมีประสบการณ์มาก
เราอดทนทำเพื่อนึกถึงผลลัพท์ที่จะเกิดขึ้นจากความพยายามของเรา แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงคือ
ทุกคนโยนงาน แล้วให้เราคอยแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า

ตอนนี้เราเลยรู้สึกว่า เราเครียดเพราะเราทำงานเยอะ หรือเราโดนเพื่อนร่วมงานกินแรงกันแน่
วิธีการแก้ปัญหามีอะไร ขาดเราไป งานไม่เดินทันที พอกลับมาที ก็แทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน

เห้อ เหนื่อยกับชีวิต
จะลาออกยังต้องบอกก่อน 1 เดือน ช้ำใจ หนีไปเลยได้ม้ายยยย