...แล้วคนที่ไม่ได้เดินทางหล๊ะ แสดงว่าไม่มีชีวิตอย่างงั้นหรา
หรือว่ามีชีวิตแต่ไม่มีจิตใจ ใช้ชีวิตไปวันๆ ใช้ชีวิตไปตามหน้าที่
บางครั้งเราก็อดที่จะอิจฉาคนอื่นไม่ได้ พวกเขาบ่นว่าไม่มีเงิน แต่ก็มีเงินไปเที่ยว
พวกเขาบ่นว่ามีหนี้ แต่พวกเขาก็พากันไปเที่ยวเมืองนอก
พอเราทักว่าไหนบอกไม่มีเงินทำไมไปเที่ยวเมืองนอก
เขาบอกว่าเงินที่ไปเที่ยวยืมเงินคนอื่นไป ไปเที่ยวเสร็จกลับมาหาเงินใช้หนี้
ไม่ไปเที่ยวตอนนี้แล้วจะไปเที่ยวตอนไหน เรานั่งมองผ่านกระจกออกไปที่ถนน
เห็นชีวิตคนดำเนินแตกต่างกันไป การที่เราอยู่เงียบๆไม่สุงสิงกับใครก็เป็นเรื่องที่ดี
ดีตรงที่ไม่รับรู้ความวุ่นวายของสังคม หลายๆคนถวิลหาความสันโดษ
และหลายๆคนมักจะมาตั้งคำถามกับเราว่า ไม่เบื่อหรา ? ไม่เหนื่อยหรา ? กับชีวิตแบบนี้
เราได้แต่ยิ้ม และตอบไปว่า เราอยู่ได้เรามีความสุขในแบบของเรา...
...ถ้าชีวิตคือการเดินทาง ความสันโดษก็เป็นสิ่งที่หลายๆคนใผ่หา...
...สันโดษ คือ ความยินดี ความพอใจ คือความรู้จักพอดี ความรู้จักพอเพียง
มีลักษณะ 3 อย่าง คือ
...1...ยินดีพอใจในสิ่งที่มีที่ได้มา ด้วยเรี่ยวแรงของตนในทางชอบธรรม ไม่ดิ้นรนอยากได้จนทำให้เกิดความเดือดร้อนจริงๆ
...2...ยินดีพอใจกำลังของตน ใช้กำลังที่มีอยู่ เช่นความรู้ ความสามารถให้เกิดผลเต็มที่ ไม่ย่อหย่อนบกพร่อง
...3...ยินดีพอใจแต่ไม่เกินเลย คือรู้จักพอเป็น อิ่มเป็น และแบ่งปันส่วนที่เกินเลยไปเอื้อเฟื้อผู้อื่นตามสมควร
ยินดีพอใจแต่ไม่เกินเลย คือรู้จักพอเป็น อิ่มเป็น และแบ่งปันส่วนที่เกินเลยไปเอื้อเฟื้อผู้อื่นตามสมควร
สันโดษ เป็นแนวปฏิบัติเพื่อให้เกิดความพอดีในชีวิตประจำวัน ไม่ฟุ้งเฟ้อเกินไป ไม่เขียมเกินไป
ไม่ฟุ้งซ่านจนเกิดเดือดร้อน เป็นต้น เป็นแนวปฏิบัติกลางๆ เพื่อให้ชีวิตมีความอิ่ม
ไม่พร่อง อันเป็นเหตุให้มีความสุขดังคำกล่าวที่ว่า "รู้จักพอก่อสุขทุกสถาน...
...มีคนเคยบอกว่าชีวิตคือการเดินทาง...///...ถ้าฉันรวยจะสวยหั้ยดูเด้อ...!!!
หรือว่ามีชีวิตแต่ไม่มีจิตใจ ใช้ชีวิตไปวันๆ ใช้ชีวิตไปตามหน้าที่
บางครั้งเราก็อดที่จะอิจฉาคนอื่นไม่ได้ พวกเขาบ่นว่าไม่มีเงิน แต่ก็มีเงินไปเที่ยว
พวกเขาบ่นว่ามีหนี้ แต่พวกเขาก็พากันไปเที่ยวเมืองนอก
พอเราทักว่าไหนบอกไม่มีเงินทำไมไปเที่ยวเมืองนอก
เขาบอกว่าเงินที่ไปเที่ยวยืมเงินคนอื่นไป ไปเที่ยวเสร็จกลับมาหาเงินใช้หนี้
ไม่ไปเที่ยวตอนนี้แล้วจะไปเที่ยวตอนไหน เรานั่งมองผ่านกระจกออกไปที่ถนน
เห็นชีวิตคนดำเนินแตกต่างกันไป การที่เราอยู่เงียบๆไม่สุงสิงกับใครก็เป็นเรื่องที่ดี
ดีตรงที่ไม่รับรู้ความวุ่นวายของสังคม หลายๆคนถวิลหาความสันโดษ
และหลายๆคนมักจะมาตั้งคำถามกับเราว่า ไม่เบื่อหรา ? ไม่เหนื่อยหรา ? กับชีวิตแบบนี้
เราได้แต่ยิ้ม และตอบไปว่า เราอยู่ได้เรามีความสุขในแบบของเรา...
...ถ้าชีวิตคือการเดินทาง ความสันโดษก็เป็นสิ่งที่หลายๆคนใผ่หา...
มีลักษณะ 3 อย่าง คือ
...1...ยินดีพอใจในสิ่งที่มีที่ได้มา ด้วยเรี่ยวแรงของตนในทางชอบธรรม ไม่ดิ้นรนอยากได้จนทำให้เกิดความเดือดร้อนจริงๆ
...2...ยินดีพอใจกำลังของตน ใช้กำลังที่มีอยู่ เช่นความรู้ ความสามารถให้เกิดผลเต็มที่ ไม่ย่อหย่อนบกพร่อง
...3...ยินดีพอใจแต่ไม่เกินเลย คือรู้จักพอเป็น อิ่มเป็น และแบ่งปันส่วนที่เกินเลยไปเอื้อเฟื้อผู้อื่นตามสมควร
ยินดีพอใจแต่ไม่เกินเลย คือรู้จักพอเป็น อิ่มเป็น และแบ่งปันส่วนที่เกินเลยไปเอื้อเฟื้อผู้อื่นตามสมควร
สันโดษ เป็นแนวปฏิบัติเพื่อให้เกิดความพอดีในชีวิตประจำวัน ไม่ฟุ้งเฟ้อเกินไป ไม่เขียมเกินไป
ไม่ฟุ้งซ่านจนเกิดเดือดร้อน เป็นต้น เป็นแนวปฏิบัติกลางๆ เพื่อให้ชีวิตมีความอิ่ม
ไม่พร่อง อันเป็นเหตุให้มีความสุขดังคำกล่าวที่ว่า "รู้จักพอก่อสุขทุกสถาน...