สวัสดีครับผมมีเรื่องที่จะขอคำแนะนำจากทุกๆท่าน

             ผมเรียนจบมาได้ 5 ปีแล้วครับ ปัจจุบันทำงาน บ.เอกชน ใน กทม. ตอนนี้ก็ทำงานมาจะเข้าปีที่ 5 แล้ว มีรถขับ ไม่มีเงินเก็บ(เพิ่งใช้หมดไป) บ้านไม่ต้องเช่า แต่ข้าวก็ยังต้องซื้อ มีผ่อนของที่ซื้อมาแล้วนิดหน่อย  เงินเดือนต่ำกว่าคนรุ่นคราวเดียวกันนิดหน่อย เพื่อนไม่ค่อยจะมี อายุคงพอเดาๆได้

             ตอนนี้เริ่มรู้สึกถึงตัวเองว่า ยังไม่มีความรู้ความสารถในสายอาชีพที่โดดเด่นเลย เริ่มแก่ตัวขึ้นทุกวันๆ แต่!!ไม่มี "ความอยาก" หรือไฟ ในการทำงานเลย แม้แต่การหาความรู้ เริ่มเรียนสิ่งใหม่ๆ หรือ การออกกำลังกายก็ตาม ใจตัวเองก็กลัวว่าจะตกงาน(นี่ขนาดตัวของตัวเองนะ) พ่อแม่รวมถึงตัวเองด้วย ก็เริ่มเป็นห่วงว่าในอนาคตอาจอยู่ไม่รอด หรือไม่เป็นฝั่งเป็นฝา หรือไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต

            พอจะมีวิธีที่ทำให้เรารู้สึก "กะตือรือร้น" หรืออยากทำอะไรก็แล้วแต่ บ้างมั้ยครับ? ควรจะทำเช่นไร? เริ่มต้นมันยังไง? วิธีแบบไหนที่จะรักษาแนวทาง หรือ วินัย ในตนเองได้บ้างครับ? ความอยากของผมมันก็มีนะ แต่พอทำๆไปสักพักมันก็หมดลง ทิ้งช่วง(ขี้เกียจ) อยากใหม่ วนลูปอยู่อย่างงี้มาซักพักแล้วครับ แต่ก่อนนี่พอเริ่มมีใจจะทำอยู่ซักสองสามวัน หลังๆนี่ได้แค่ไม่กี่ชั่วโมงเองครับ เพลียตัวเอง(ก็เป็นด้วย)

            ผมเป็นคนรักสันโดษครับ, ไม่ชอบท่องเที่ยวหรือพบปะผู้คนสักเท่าไหร่, ที่บ้านเลี้ยงสัตว์ไม่ได้, เข้าวัดฟังเทศน์ ฟังธรรมก็แล้ว, ลองอ่านหนังสือหรือดูสิ่งที่ทำให้เกินความ "อยาก" ก็แล้วครับ แต่ก็ได้แค่แป๊ปเดียว




ขอรบกวนชี้แนะด้วยครับ
ขอบคุณครับ