ตอน 852: แผนที่ล้มเหลวของเจอร์ม่า
- เรจูกำลังนอนหลับอยู่ในห้องพยาบาล
- เธอฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอจึงจะไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาในวันพรุ่งนี้แน่นอน
- ซันจิเดินเข้ามาในห้องพยาบาล
- เรจูตื่นขึ้นมา แต่ในหัวของเธอกลับรู้สึกงงๆจนทำให้รู้สึกสับสน
- ซันจิได้อธิบายเรื่องทั้งหมดในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อเรจู
ในคุกห้องสมุด
- พวกลูฟี่สามารถหนีออกมาได้โดยการเผาหนังสือทิ้ง
- ทันทีที่ออกมาจากคุก ลูฟี่กลับขยับตัวไม่ได้เพราะท้องว่างสุดๆ
- แม้กระนั้น ลูฟี่ก็ยังวิ่งต่อไปเพื่อช่วยซันจิ
ภายในห้องพยาบาล
- เรจูเชื่อเรื่องที่ซันจิเล่า
- เรจูได้สืบเรื่องพุดดิ้งด้วยตัวเองมาตลอด และเป็นอย่างที่คิด พุดดิ้งดูเป็นคนดีมากเกินไปจริงๆ
- ซันจิรู้สึกสิ้นหวัง เรจูจึงบอกเขาว่า "ชั้นคิดว่าเจอร์ม่าควรจะพังด้วยเรื่องแบบนี้"
- เรจูจึงบอกว่าเธอจะทำเป็นแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยเพื่อตบตาคนอื่น
- ซันจิไม่เห็นด้วย เรจูจึงเริ่มเล่าถึงเหตุการณ์ตอนที่ซันจิเกิดให้ฟัง
- เรจูไม่อาจลบความทรงจำออกไปจากหัวตอนนั้นได้เลย
- ตอนที่พ่อบอกว่าเขาจะเปลี่ยนเด็กๆที่เกิดมาทุกคนให้กลายเป็นเครื่องจักรที่ไร้จิตใจ แม่ของพวกเธอกลับคัดค้านเรื่องนี้อย่างแข็งกร้าว
- การผ่าตัดศัลยแพทย์สมบูรณ์เสร็จสิ้น แต่แม่ของพวกเรจูก็ดื่มยาชนิดหนึ่งที่สามารถบงการต่อยีนส์ในสายเลือดของพวกลูกๆได้เพื่อหยุดยั้งความทะเยอทะยานอันป่าเถื่อนของจัดจ์
- ยาไม่มีผลต่อลูกๆคนโตสามคน ยกเว้นเพียงซันจิคนเดียวที่สามารถเติบโตมาในฐานะมนุษย์ธรรมดาได้
- เพราะยาตัวที่ว่านี้ แม่ของพวกเขาก็ค่อยๆอ่อนแอลงๆ แต่เธอก็ไม่เสียใจเลย
- พ่อบ่นว่าซันจิไปเสียทุกอย่าง เขาจึงเริ่มเลี้ยงดูแลแบบแย่ๆ
- เรจู: "ไม่มีทางที่นายจะเป็นสิ่งล้มเหลว"
- เรจู: "เด็กที่เกิดมาพร้อมกับ "ความรู้สึก" แม่ก็ย่อมพร้อมที่จะปกป้องลูกด้วยชีวิต"
- เรจู: "นั่นก็คือนาย ... ซันจิ"
- เรจู: "นั่นล่ะที่เป็นเหตุที่ทำไมนายถึงอ่อนโยนกว่าใครๆ!!"
- เรจูบอกให้ซันจิทิ้งเจอร์ม่าและหนีออกไปซะ
- เรจู: "ชั้นคิดว่า (บิ๊กมัม?) ไม่ได้สนใจชีวิตในความเป็นผู้ช่วยชีวิตของนาย"
- เรจู: "พ่อและพี่ๆที่จับพวกครในภัตตาคารเป็นตัวประกัน จะถูกฆ่าตายในวันพรุ่งนี้"
- เรจู: "มันเป็นแค่กรรมสนอง! พวกเราคือกลุ่มนักฆ่า!!"
- ซันจิ: "ชั้นไม่ได้อะไรกับพวกนั้นหรอกนะ แต่แค่โกรธพวกนั้น แต่ทำไมชั้นถึงต้องตายล่ะ?"
- เรจู: "ภายในตัวชั้นยังคงมีความรู้สึกอยู่ แต่ชั้นคือ "ผู้สมรู้ร่วมคิด" ที่ถูกสร้างขึ้นมาไม่ให้สามารถขัดขืนคำสั่งของพ่อได้"
- เรจู: "มือของชั้นมันแปดเปื้อน ชั้นสมควรที่จะตาย"
- เรจู: "ชั้นลืมบอกอะไรบางอย่างไป กำไลข้อมือของนายจะไม่ระเบิดหรืออะไรทั้งนั้น ชั้นสลับมันให้"
- เรจู: "นายมีเหตุผลอื่นที่จะไม่ออกไปจากเกาะนี้หรือเปล่าล่ะ?"
- เรจู: "นายตั้งสติให้ดีนะซันจิ!!! คิดให้เยอะว่าอะไรที่สำคัญต่อนาย!!"
- เรจู: "นายจะไม่ได้เจอกับคนดีๆพวกนั้นอีกต่อไปแล้วนะ!!"
จบตอน
CR: YonkouProductions at arlongpark
[Spoil] One Piece 852 - แผนล้มเหลว...
- เรจูกำลังนอนหลับอยู่ในห้องพยาบาล
- เธอฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอจึงจะไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาในวันพรุ่งนี้แน่นอน
- ซันจิเดินเข้ามาในห้องพยาบาล
- เรจูตื่นขึ้นมา แต่ในหัวของเธอกลับรู้สึกงงๆจนทำให้รู้สึกสับสน
- ซันจิได้อธิบายเรื่องทั้งหมดในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อเรจู
ในคุกห้องสมุด
- พวกลูฟี่สามารถหนีออกมาได้โดยการเผาหนังสือทิ้ง
- ทันทีที่ออกมาจากคุก ลูฟี่กลับขยับตัวไม่ได้เพราะท้องว่างสุดๆ
- แม้กระนั้น ลูฟี่ก็ยังวิ่งต่อไปเพื่อช่วยซันจิ
ภายในห้องพยาบาล
- เรจูเชื่อเรื่องที่ซันจิเล่า
- เรจูได้สืบเรื่องพุดดิ้งด้วยตัวเองมาตลอด และเป็นอย่างที่คิด พุดดิ้งดูเป็นคนดีมากเกินไปจริงๆ
- ซันจิรู้สึกสิ้นหวัง เรจูจึงบอกเขาว่า "ชั้นคิดว่าเจอร์ม่าควรจะพังด้วยเรื่องแบบนี้"
- เรจูจึงบอกว่าเธอจะทำเป็นแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยเพื่อตบตาคนอื่น
- ซันจิไม่เห็นด้วย เรจูจึงเริ่มเล่าถึงเหตุการณ์ตอนที่ซันจิเกิดให้ฟัง
- เรจูไม่อาจลบความทรงจำออกไปจากหัวตอนนั้นได้เลย
- ตอนที่พ่อบอกว่าเขาจะเปลี่ยนเด็กๆที่เกิดมาทุกคนให้กลายเป็นเครื่องจักรที่ไร้จิตใจ แม่ของพวกเธอกลับคัดค้านเรื่องนี้อย่างแข็งกร้าว
- การผ่าตัดศัลยแพทย์สมบูรณ์เสร็จสิ้น แต่แม่ของพวกเรจูก็ดื่มยาชนิดหนึ่งที่สามารถบงการต่อยีนส์ในสายเลือดของพวกลูกๆได้เพื่อหยุดยั้งความทะเยอทะยานอันป่าเถื่อนของจัดจ์
- ยาไม่มีผลต่อลูกๆคนโตสามคน ยกเว้นเพียงซันจิคนเดียวที่สามารถเติบโตมาในฐานะมนุษย์ธรรมดาได้
- เพราะยาตัวที่ว่านี้ แม่ของพวกเขาก็ค่อยๆอ่อนแอลงๆ แต่เธอก็ไม่เสียใจเลย
- พ่อบ่นว่าซันจิไปเสียทุกอย่าง เขาจึงเริ่มเลี้ยงดูแลแบบแย่ๆ
- เรจู: "ไม่มีทางที่นายจะเป็นสิ่งล้มเหลว"
- เรจู: "เด็กที่เกิดมาพร้อมกับ "ความรู้สึก" แม่ก็ย่อมพร้อมที่จะปกป้องลูกด้วยชีวิต"
- เรจู: "นั่นก็คือนาย ... ซันจิ"
- เรจู: "นั่นล่ะที่เป็นเหตุที่ทำไมนายถึงอ่อนโยนกว่าใครๆ!!"
- เรจูบอกให้ซันจิทิ้งเจอร์ม่าและหนีออกไปซะ
- เรจู: "ชั้นคิดว่า (บิ๊กมัม?) ไม่ได้สนใจชีวิตในความเป็นผู้ช่วยชีวิตของนาย"
- เรจู: "พ่อและพี่ๆที่จับพวกครในภัตตาคารเป็นตัวประกัน จะถูกฆ่าตายในวันพรุ่งนี้"
- เรจู: "มันเป็นแค่กรรมสนอง! พวกเราคือกลุ่มนักฆ่า!!"
- ซันจิ: "ชั้นไม่ได้อะไรกับพวกนั้นหรอกนะ แต่แค่โกรธพวกนั้น แต่ทำไมชั้นถึงต้องตายล่ะ?"
- เรจู: "ภายในตัวชั้นยังคงมีความรู้สึกอยู่ แต่ชั้นคือ "ผู้สมรู้ร่วมคิด" ที่ถูกสร้างขึ้นมาไม่ให้สามารถขัดขืนคำสั่งของพ่อได้"
- เรจู: "มือของชั้นมันแปดเปื้อน ชั้นสมควรที่จะตาย"
- เรจู: "ชั้นลืมบอกอะไรบางอย่างไป กำไลข้อมือของนายจะไม่ระเบิดหรืออะไรทั้งนั้น ชั้นสลับมันให้"
- เรจู: "นายมีเหตุผลอื่นที่จะไม่ออกไปจากเกาะนี้หรือเปล่าล่ะ?"
- เรจู: "นายตั้งสติให้ดีนะซันจิ!!! คิดให้เยอะว่าอะไรที่สำคัญต่อนาย!!"
- เรจู: "นายจะไม่ได้เจอกับคนดีๆพวกนั้นอีกต่อไปแล้วนะ!!"
จบตอน
CR: YonkouProductions at arlongpark