เนื่องจากในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมาได้ไปกินบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงแบบรถเข็นมีแฟรนไชร์ เพราะชอบในความอร่อย หากินง่าย ราคาถูก แต่ปรากฏว่าเส้นบะหมี่แข็งมากเคี้ยวยังงัยก็ไม่ละเอียด กินไปได้สองสามคำ ก้อเลยสั่งเกี๊ยวแห้งมากินแทน รสชาติก็อร่อยตามเดิม ... สอบถามแม่ค้าว่าทำไมเส้นบะหมี่คราวนี้กินแล้วเส้นแข็งจัง กินลำบากมาก แม่ค้าตอบว่ารับมาจากแฟรนไชร์อีกทีเค้าส่งมาให้ขาย บางทีเส้นก็นุ่มเป็นปกติ บางทีเส้นก้อแข็ง แต่ทางแม่ค้าไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากขายตามที่เจ้าแฟรนไชร์ส่งมาให้ขาย แม่ค้าเองก็ลำบากใจแต่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ

หลังจากนั้น ก็ตระเวนไปกินบะหมี่แบบรถเข็นอีกสองเจ้า ปรากฎเหมือนกันหมดว่าเส้นบะหมี่แข็งมาก ขนาดว่าสั่งมากินไปคำเดียว แล้วสั่งชามที่สองเป็นเส้นมาม่ามากิน กินชามที่สองหมดไปแล้ว บะหมี่ชามแรกที่เรากินไม่หมดเส้นบะหมี่ยังไม่อืดเลย ลองตักเอาเส้นบะหมี่ขึ้นมาใช้นิ้วมือบี้ๆดู เส้นยังไม่แหลกเลย ทำให้นึกถึงเส้นหมี่ซั้ว (ที่บ้านเป็นจีนแต้จิ๋ว ..เรียกว่า หมี่เตี๊ยว) หมี่ซั้วแบบที่ลวกไม่สุกน่ะ เหมือนกันเลย

เหตุผลที่ไม่ลองกินเส้นบะหมี่แบบที่แข็งๆ เหมือนเส้นไม่สุกนี้เพราะว่ากลัวกินไปแล้วอืดท้อง อาหารไม่ย่อย เพราะคิดดูแล้วว่าขนาดเส้นบะหมี่ลวกมาแล้ว แช๋น้ำซุปในชามมายี่สิบนาทีก็แล้ว เอานิ้วมือมาบี้ๆก็ยังบี้ไม่แหลกยังมีความเป็นเส้นแข็งๆอยู่ ด้วยเหตุดังกล่าวเลยไม่กล้ากิน

ภายหลังไปกินมาสามร้าน ในพื้นที่ต่างเขตกัน ภายในกรุงเทพฯ นี่ล่ะ ทำให้ต้องคิดว่า ทำไม?? ทำไม?
- ทำไมเค้าถึงกล้าขายของแบบนี้ให้ลูกค้ากิน
- ทำไมไม่ขึ้นราคาเพื่อรักษาคุณภาพอาหาร
- ทำไมมองๆไปก็ยังเห็นคนอื่นกินได้อยู่หรือเราเรื่องมากไปเอง.. แต่ไม่นะมันแข็งมากๆเลย จริงๆนะ

แล้วที่ตอนเด็กๆ เราถูกปลูกฝังมาว่าก๋วยเตี๋ยว สุดยอดความอร่อยรองจากน้ำซุปลงมาก็คือเส้นก๋วยเตี๋ยว สารพัดเส้นนี่ล่ะ มันคือหัวใจของก๋วยเตี๋ยวเลยนะแล้วเหตุใดคนขายถึงยอมเสียชื่อเพื่อลดคุณภาพ เพราะเหตุทางปัจจัยการผลิต สวนทางกับรายได้ผู้บริโภคหลักงั้นหรือ

มีใครแลกเปลี่ยนประสบการณ์ตามสภาพการณ์ในปัจจุบันกันบ้างนะ อาจเป็นข้อมูลสะท้อนถึงสภาพสังคม เศรษฐกิจ กันได้บ้าง..

ขอบคุณที่อ่านมาจนจบจร้า