ผมเป็นเด็กต่างจังหวัด พ่อแม่แยกกันอยู่ แต่ยังไม่ได้เลิกกัน มีพี่น้องอยู่ 2 คนผมเป็นคนเล็ก ได้อยู่กับแม่ ส่วนพี่ชายได้อยู่กับพ่อ  อายุห่างกับพี่ 2
*พ่อเป็นคนชอบด่า โมโหร้าย ปากจัด แต่หายโกรธเร็ว ตั้งแต่เกิดผมไม่เคยได้อะไรจากพ่อเลย
*แม่เป็นคนที่ตามใจผม แต่เวลาโกรธจะโกรธนาน และไม่เคยโทษตัวเองเลย เวลาโกรธทำเหมือนผมเป็นฝ่ายผิดตลอด  

เรื่องของเรื่อง คือ ผมอยู่กับแม่ตั้งแต่เกิด ไปอยู่กับพ่อบ้างบางครั้ง ผมไม่เคยได้นอนบ้านเพื่อน หรือได้เที่ยวกลางคืน เหมือนคนทั่วๆ ไป พอจะไปที ต้องขอแม่ก่อน และแม่ไม่เคยให้ไปไหนเลย  ผมเลยเป็นคนติดบ้าน เพื่อนที่เอาจริงๆ ผมไม่มีเลยสักคน อยู่แต่ในบ้าน ใช้ชีวิตเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา ผมเลยคิดจะหาอะไรทำบ้าง แต่ก็โดนกีกกันตลอด จะไปเที่ยวไหนก็ห้ามกลับดึก จะไปไหนมาไหนต้องรายงานตลอด
แม้แต่ห้องส่วนตัวผมยังไม่มีเลย ผมต้องนอนกับแม่ทุกคืน เพราะห้องอีกห้อง มีญาติมาอยู่ด้วยเป็นปีแล้ว  ผมไม่มีอิสระในการใช้ชีวิตเลย จนทุกวันนี้ อยากฆ่าตัวตายมาก ถ้าไม่ติดที่บาปผมทำแล้ว
เพื่อนๆแนะนำผมหน่อย ผมควรไปต่อยังไงดี