ช่วงเวลา 50 ปี  มีอะไรน่าขบคิด

2500-2506  เป็นช่วงของจอมพลสฤษดิ์  ธนะรัชต์
2506-2516  จอมพลถนอม  กิตติขจร

17 ปีที่ประเทศไทยเหมือนนิ่งสนิท   ช่วงนี้  ไทยเราพึ่งพาอาศัยสหรัฐทุกด้าน
แม้กระทั่งการทำแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติที่ใช้กันมาถึงทุกวันนี้  ก็สหรัฐช่วยสอนให้ทำ

เชพร่อน  ก็เข้ามาทำมาหากินจนถึงทุกวันนี้



2516-2519  เป็นช่วงประชาธิปไตยทำท่าเหมือนจะเริ่มตั้งไข่  
ผ่านรัฐบาลสัญญา  ธรรมศักดิ์ - เสนีย์  ปราโมช - คึกฤทธิ์  ปราโมช - เสนีย์  ปราโมช
(ในทางการเมือง  ม.ร.ว.เสนีย์  ปราโมช  ช่วงเป็นหัวหน้าพรรค ปชป. ได้รับฉายาว่า "ฤาษีเลี้ยงลิง"
  เพราะในพรรคฟัดกันนัวเนีย  หัวหน้าพรรคเอาไม่อยู่   ไม่เหมือนอภิสิทธิ์ที่เล่นเป็นลิงกับลูกพรรคได้กลมกลืน)  

แล้วก็เกิดเหตุการณ์ 6 ต.ค. 19     ตามด้วยการรัฐประหาร (พล.ร.อ.สงัด  ชลออยู่  หัวหน้าคณะรัฐประหาร)

2519-2520  รัฐบาลธานินทร์   กรัยวิเชียร์  
(ฉายา "รัฐบาลหอย"   เพราะนายธานินทร์พูดว่า รัฐบาลเปรียบเหมือนเนื้อหอย  กองทัพเป็นเปลือกหอย)


2520-2523  รัฐบาลพลเอกเกรียนศักดิ์  ชมะนันท์   เจ้าตำรับแกงเขียวหวานไก่ใส่บรั่นดี

2523-2531  รัฐบาลพลเอกเปรม  ติณสูลานนท์  
เรียกได้ว่ายุคประชาชูป้าย  เช่น  "น้ำเป็นของปลา ฟ้าเป็นของนก นายกฯเป็นของเปรม"  "ฝนแล้งเราไม่ว่า ขอให้ป๋าเป็นนายกฯ"

ช่วงนี้  มีคำว่า "โชติช่วงชัชวาลย์"  เพราะมีการสูบแก๊สจากอ่าวไทยขึ้นมาใช้
แต่ไม่รู้ว่าประเทศโชติช่วง  หรือบริษัทข้ามชาติโชติช่วงกันแน่

2531-2534  รัฐบาลพลเอกชาติชาย  ชุณหะวัณ   ผู้ใช้นโยบาย "เปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า"
แต่เพราะความขัดแย้งกับกลุ่ม 0143  ที่มีพลเอกสุจินดา  คราประยูร  เป็นหัวหน้ากลุ่ม  
จึงเกิดเหตุการณ์ รสช. 23 ก.พ. 2534

2534-2535   รัฐบาลอานันท์  ปันยารชุน - สุจินดา  คราประยูร
แล้วก็เกิดเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ

2535-2538  รัฐบาลชวน  หลีกภัย   ยุค "มีดโกนอาบน้ำผึ้ง"  (ยุคนั้นอาจฟังดูเท่ แต่ถึงยุคนี้ ฟังดูน้ำเน่าชะมัด)
วัน ๆ ได้ยินแต่นายกฯพูดจาเชือดเฉือน   เรื่องบริหาร เรื่องวิสัยทัศน์ อย่าถามหา

2538-2539  รัฐบาลบรรหาร  ศิลปอาชา  
ที่โดน ปชป. อภิปรายไม่ไว้วางใจถล่มเรื่องสัญชาติด้วยกระดาษแผ่นเดียว  จนบรรหารงงว่าตูเกิดที่ไหนกันแน่ฟร่ะ

2539-2540  รัฐบาลชวลิต  ยงใจยุทธ   ยุคเศรษฐกิจฝีแตก

2540-2543  รัฐบาลชวน  หลีกภัย   ผู้รักษาฝี  
แต่ไม่รู้รักษายังไง  สร้างหนี้ ปรส. ให้ประเทศจนถึงทุกวันนี้เกือบล้านล้านบาท  ไม่นับดอกเบี้ยที่จ่ายไปทุกปีตลอดเกือบยี่สิบปีที่ผ่านมา
แค่ดอกเบี้ย  ก็มากกว่าเงินจำนำข้าวหลายกระบุง  แต่ไม่รู้เงินไปเข้ากระเป๋าใคร  ทั้งต้นทั้งดอก

2544-2549  รัฐบาลทักษิณ  ชินวัตร



ช่วง 50 ปี   มีรัฐบาลและนายกรัฐมนตรีที่ผ่านการเลือกตั้งไม่กี่ปี
และในช่วงไม่กี่ปีนี้   มีรัฐบาลที่สร้างผลงานสมกับเป็นรัฐบาล  โชว์ฝีมือการบริหารบ้านเมืองอยู่แค่สองรัฐบาล

คือรัฐบาลพลเอกชาติชาติ  และรัฐบาลทักษิณ

นอกนั้น  ก็แค่ "เล่นการเมือง"   บริหารแค่การเมือง  แต่บริหารบ้านเมืองไม่ได้เรื่อง
อย่างนายชวน  นอกจาก "มีดโกนอาบน้ำผึ้ง" แล้ว  ก็ "ชวนเชื่องช้า"  เพราะไม่กล้าตัดสินใจอะไร  รอทางลมก่อนซะทุกเรื่อง
บรรหาร  ก็ "หลงจู๊"  เพราะล้วงไปทุกเรื่องจนปากมันแผล่บ  
ชวลิต ก็ "จิ๋วหวานเจี๊ยบ"   เพราะรับปากทุกเรื่อง  แต่ทำได้หรือไม่ได้อีกเรื่อง (ก็ยังดีกว่า "ดีแต่พูด" ล่ะนะ)

ส่วนรัฐบาลที่มาจากทหาร   ไม่ต้องสาธยาย   คงนึกภาพออก

นายกฯที่อยู่ติดต่อกันยาวนานที่สุด  คือพลเอกเปรม  ติณสูลานนท์
นี่มีเรื่องให้วิจารณ์เยอะ   แต่คงไม่วิจารณ์  กลัวทู้หาย




ประเทศไทย   มีน้ำมีเนื้อขึ้นมาบ้างก็ช่วงรัฐบาลชาติชาย  รัฐบาลทักษิณ
เพราะเป็นช่วงรัฐบาลฟังเสียงประชาชน  ทำตามและตอบสนองความต้องการของประชาชน
ผลักดันนโยบายของรัฐบาลออกมาเป็นรูปธรรมได้มาก  ไม่ใช่แค่ลมปาก เลือกตั้งเสร็จแล้วลืม

ดำเนินนโยบายด้านเศรษฐกิจเก่ง   กล้าตัดสินใจ   มีวิสัยทัศน์   บริหารเป็น  ไม่ใช่แค่เล่นการเมืองเป็นเท่านั้น

50 ปี  ที่เหมือนบ้านเมืองพัฒนาแค่ในช่วงสองรัฐบาล

น่าคิดไหมล่ะครับ ?




2549-2560   โน คอมเม้นท์

จบ