สวัสดีค่าา. วันนี้เรามาขอแชร์ประสบการณ์ความรักของเราบ้างนะคะหลังจากที่อ่านกระทู้อื่นๆมาบ้างแล้ว กระทู้เรามี.......+ ใครไม่ชอบก็ผ่านได้เลยนะจ้ะ
เราขอแทนชื่อตัวเองว่า รีน นะค่ะ เราเป็นเด็กมหาลัยที่ชีวิตก็ธรรมดาเหมือนคนอื่นๆในมหาลัย ใส่แว่นหนาเตอะเพราะเราสายตาสั้นเกือบ 400 ชอบใส่เสื้อตัวใหญ่(ถึงใส่รัดไปคงก็จะเหมือนหันหลัง)กับกระโปรงพีชยาวถึงตาตุ่ม รองเท้าผ้าใบ ซึ่งอะไรดลใจที่ทำให้เราแต่งตัวอย่างงี้ก็ไม่รู้ 555 เป็นอย่างงี้ทุกวันและทุกครั้งที่ไปมหาลัย เรามีเพื่อนที่สนิทกันอยู่ 2 คน ชื่อ แพรว กับ ฟ้า การแต่งตัวของ 2 คนนี้แตกต่างกะเราสิ้นเชิง แต่ดันได้เป็นเพื่อนกันเพราะความบังเอิญมากกกกก.(อันนี้ไม่ขอเล่านะจ้ะเดียวจะยาววว) แต่เราก็ไม่ใช่เด็กดีจนเข้าผับเข้าบาร์ไม่เป็นนะ เราก็ไปบ้างบางเวลาตอนที่โดนตื้อจนรำคาญ ส่วนเรื่องแต่งตัวเหรอจ้ะเราก็แบบโดนจับแต่งตัวเหมือนบาร์บี้ นมไม่มีเพื่อนๆก็ใจดีมากช่วยกันสละถุงเท้าให้เราคนละคู่มาทำให้นมเราดูดๆ 555 แต่อีกเรื่องนึงที่เราไม่ยอมคือถอดแว่นแบบ 2 นางก็บังคับให้เราใส่คอนแทคเลน แต่ตอนนั้นกลัวเยอะเกิ้นก็เลยไม่กล้าเสี่ยง ขอให้เราเป็นไอ้แว่นต่อไป อิอิ
วันนี้เราก็มาเรียนตามปกติเหมือนทุกๆวันทุลักทุเลหอบงานมาทำต่อที่มหาลัย ด้วยความที่เรารีบจัดบวกกับความซุ่มซ่ามของเราจ้า เราเดินชนเสาเสาที่ต้นใหญ่มาก เราได้ยินเสียงที่มีแต่คนหัวเราะเรา(คือจะไม่ช่วยตูหน่อยหราา !!) แว่นก็หลุดงานกระจายเราก็พยายามคลำๆตามพื้นไปหาแว่น แต่อยู่ดีๆก็เหมือนในซีรี่ย์เลยอิอิ(ตอนนั้นเราบ้าซีรี่ย์เกาหลีมากก) เราเห็นกางเกงลางๆแล้วเค้าคนนั้นก็มาสวมแว่นให้เรา เราก็แบบเงยหน้าไปมอง โอ้ยยยหล่อจังแบบเหมือน ลี ดอง วุค เลยอันที่จริงก็ไม่หล่อขนาดนั้น 555 แถมใจดีด้วย ตอนนั้นแบหัวใจตึ้บตับๆ
คน : เดินดีๆหน่อยป้า เสาใหญ่กว่าตัวตั้งเยอะทำไมมองไม่เห็น?
รีน : งงหนักมากความหล่อหายหมด ตอนแรกกะขอบคุณตอนนี้คงไม่ล่ะ เวรรรรร. // ห่ะ เรียกใครป้านะ
คน : ก็ป้านั่นแหละ
รีน : จะบ้ารึไง ชั้นไม่ได้แก่อะไรขนาดนั้นนะ
คน : ก็เดี๋ยวนี้ใครเค้าใส่แว่นสายตากันหละ มีแต่ป้าๆเท่านั้นแหละที่ใส่ แว่นหนาขนาดนี้ขว้างใส่หัวหมาหัวมันก็แตกแร่ว ไปละคุยนานเดี๋ยวใครเค้าจะหาว่าผมมานั่งจีบป้า
เรายังไม่ทันได้โวยวายอะไรที่ผู้ชายคนนั้นเค้ามาเรียกเราป้าเลยจ้า นางก็เดินไปไวมากเหมือนกลัวคนอื่นจะคิดเหมือนที่ตัวเองกำลังคิด นึกขึ้นได้เราก็รีบวิ่งๆไปจองโต๊ะจะได้เคลียงานของวันพรุ่งนี้ให้จบ พอถึงเวลาเข้าเรียน 2 คนนั้นก็ยังไม่มาจนผ่านไปจนหมดคาบ 2 คนนั้นก็ยังไม่มาอีกดีนะที่วันนั้นเราเข้าเรียนบ่าย ถ้าเรียนเช้าเราคงต้องได้ไปนั่งกินข้าวคนเดียวแหงๆ เราเลิกเรียนประมาณ 5 โมงเย็นเลิกเรียนเสร็จก็โทรหา 2 นางแต่ก็ไม่รับทั้งคู่ เราเลยต้องนั่งพี่วินไปหา 2 คนนั้น พอถึงห้องก็ไปเคาะประตูอยู่พักนึง แพรวก็เดินมาเปิดประตูตาบวมเหมือนคนร้องไห้หนักมากเราก็ถามนางเป็นอะไรนางก็ไม่ตอบ เราก็เลยเข้าไปในห้องสภาพฟ้าคือแบบหน้าช้ำตัวช้ำเหมือนโดนซ้อม(เออก็โดนซ้อมนั่นแหละ) เราก็เลยรีบเข้าไปถามฟ้า
รีน : ฟ้า พี่โอ๊ค(แฟนฟ้า)เค้าทำฟ้าเหรอ ?
ฟ้า : ร้องไห้ละก็กอดเรา // เค้าไปมีคนอื่นว่ะรีน เค้าทิ้งเราพอเราจับได้พี่เค้าก็ขอเลิกแต่เราไม่ยอมเลิก เพราะเรารักพี่เค้ามาก
รีน : ทำใจเว้ยฟ้า คนเค้าไม่ใช่ผู้ชายมีตั้งเยอะแยะจะไปแคร์ทำไมคนที่ไม่ดีอะ แพรวแล้วแพรวก็โดนพี่เจม(แฟนแพรว)บอกเลิกเหรอ?
แพรว : อิรีน อิบ้าคนเค้ารักกันดีๆมาบอกให้เค้าเลิกกัน
รีน : เอ้า ก็เห็นร้องไห้นึกว่าโดนบอกเลิกซะเอง
แพรว : ก็สงสารฟ้าอะเมิงง เลยร้องไห้เป็นเพื่อนมัน
สรุปวันนี้เราก็ต้องมานอนเป็นเพื่อนฟ้าส่วนแพรวก็เหมือนกัน ฟ้าขาดเรียนไปเป็นอาทิตย์ๆเพราะต้องรอให้รอยช้ำบางๆลงก่อน ส่วนเรากับแพรวก็ไปเรียนตามปกติ พอเรียนเสร็จเราก็ไปโบกพี่ซี่กลับห้องกันระหว่างยืนรอแพรวก็ชี้ให้เราดูผู้ชายคนนึง
แพรว : รีนๆ ดูนู่นเห็นผู้ชายคนนั่นป้ะที่ใส่เสื้อช็อบสี....
รีน : เรามองไปโอ้วแม่เจ้าสีเดียวกันหมดละจะรู้มั้ยคนไหน 555 // คนไหน ?
แพรว : คนที่ใส่นาฬิกาสีดำอะ
รีน : โอ้ย อิบ้า
ก็ใส่ทั้งกลุ่มนาฬิกาสีดำ
แพรว : คนที่สะพายเป้สีดำอะ
รีน : หน้าคุ้นๆแหะ // ทำไมอะ?
แพรว : คนนั้นอะน้องพี่โอ๊คชื่อโอ๊ตเรียนวิศวะปี 1
พอดีพี่ซี่มาเราก็เลยขึ้น นึกตลอดทางว่าคุ้นหน้าเหมือนเคยเจอที่ไหน จนเหมือนขี้ออกปุ๊บเราก็นึกออกปั๊บ ว่าคนชื่อโอ๊ตก็คือคนที่ช่วยเก็บแว่นให้เรา ก็แหงหละสิ่พี่น้องกันนิสัยก็คงจะเหมือนๆกัน
เดี๋ยวมาต่อนะคะถ้ามีคนมานั่งอ่านกระทู้ของเรา อิอิ
ป้าแว่นกับเด็กหนุ่ม
เราขอแทนชื่อตัวเองว่า รีน นะค่ะ เราเป็นเด็กมหาลัยที่ชีวิตก็ธรรมดาเหมือนคนอื่นๆในมหาลัย ใส่แว่นหนาเตอะเพราะเราสายตาสั้นเกือบ 400 ชอบใส่เสื้อตัวใหญ่(ถึงใส่รัดไปคงก็จะเหมือนหันหลัง)กับกระโปรงพีชยาวถึงตาตุ่ม รองเท้าผ้าใบ ซึ่งอะไรดลใจที่ทำให้เราแต่งตัวอย่างงี้ก็ไม่รู้ 555 เป็นอย่างงี้ทุกวันและทุกครั้งที่ไปมหาลัย เรามีเพื่อนที่สนิทกันอยู่ 2 คน ชื่อ แพรว กับ ฟ้า การแต่งตัวของ 2 คนนี้แตกต่างกะเราสิ้นเชิง แต่ดันได้เป็นเพื่อนกันเพราะความบังเอิญมากกกกก.(อันนี้ไม่ขอเล่านะจ้ะเดียวจะยาววว) แต่เราก็ไม่ใช่เด็กดีจนเข้าผับเข้าบาร์ไม่เป็นนะ เราก็ไปบ้างบางเวลาตอนที่โดนตื้อจนรำคาญ ส่วนเรื่องแต่งตัวเหรอจ้ะเราก็แบบโดนจับแต่งตัวเหมือนบาร์บี้ นมไม่มีเพื่อนๆก็ใจดีมากช่วยกันสละถุงเท้าให้เราคนละคู่มาทำให้นมเราดูดๆ 555 แต่อีกเรื่องนึงที่เราไม่ยอมคือถอดแว่นแบบ 2 นางก็บังคับให้เราใส่คอนแทคเลน แต่ตอนนั้นกลัวเยอะเกิ้นก็เลยไม่กล้าเสี่ยง ขอให้เราเป็นไอ้แว่นต่อไป อิอิ
วันนี้เราก็มาเรียนตามปกติเหมือนทุกๆวันทุลักทุเลหอบงานมาทำต่อที่มหาลัย ด้วยความที่เรารีบจัดบวกกับความซุ่มซ่ามของเราจ้า เราเดินชนเสาเสาที่ต้นใหญ่มาก เราได้ยินเสียงที่มีแต่คนหัวเราะเรา(คือจะไม่ช่วยตูหน่อยหราา !!) แว่นก็หลุดงานกระจายเราก็พยายามคลำๆตามพื้นไปหาแว่น แต่อยู่ดีๆก็เหมือนในซีรี่ย์เลยอิอิ(ตอนนั้นเราบ้าซีรี่ย์เกาหลีมากก) เราเห็นกางเกงลางๆแล้วเค้าคนนั้นก็มาสวมแว่นให้เรา เราก็แบบเงยหน้าไปมอง โอ้ยยยหล่อจังแบบเหมือน ลี ดอง วุค เลยอันที่จริงก็ไม่หล่อขนาดนั้น 555 แถมใจดีด้วย ตอนนั้นแบหัวใจตึ้บตับๆ
คน : เดินดีๆหน่อยป้า เสาใหญ่กว่าตัวตั้งเยอะทำไมมองไม่เห็น?
รีน : งงหนักมากความหล่อหายหมด ตอนแรกกะขอบคุณตอนนี้คงไม่ล่ะ เวรรรรร. // ห่ะ เรียกใครป้านะ
คน : ก็ป้านั่นแหละ
รีน : จะบ้ารึไง ชั้นไม่ได้แก่อะไรขนาดนั้นนะ
คน : ก็เดี๋ยวนี้ใครเค้าใส่แว่นสายตากันหละ มีแต่ป้าๆเท่านั้นแหละที่ใส่ แว่นหนาขนาดนี้ขว้างใส่หัวหมาหัวมันก็แตกแร่ว ไปละคุยนานเดี๋ยวใครเค้าจะหาว่าผมมานั่งจีบป้า
เรายังไม่ทันได้โวยวายอะไรที่ผู้ชายคนนั้นเค้ามาเรียกเราป้าเลยจ้า นางก็เดินไปไวมากเหมือนกลัวคนอื่นจะคิดเหมือนที่ตัวเองกำลังคิด นึกขึ้นได้เราก็รีบวิ่งๆไปจองโต๊ะจะได้เคลียงานของวันพรุ่งนี้ให้จบ พอถึงเวลาเข้าเรียน 2 คนนั้นก็ยังไม่มาจนผ่านไปจนหมดคาบ 2 คนนั้นก็ยังไม่มาอีกดีนะที่วันนั้นเราเข้าเรียนบ่าย ถ้าเรียนเช้าเราคงต้องได้ไปนั่งกินข้าวคนเดียวแหงๆ เราเลิกเรียนประมาณ 5 โมงเย็นเลิกเรียนเสร็จก็โทรหา 2 นางแต่ก็ไม่รับทั้งคู่ เราเลยต้องนั่งพี่วินไปหา 2 คนนั้น พอถึงห้องก็ไปเคาะประตูอยู่พักนึง แพรวก็เดินมาเปิดประตูตาบวมเหมือนคนร้องไห้หนักมากเราก็ถามนางเป็นอะไรนางก็ไม่ตอบ เราก็เลยเข้าไปในห้องสภาพฟ้าคือแบบหน้าช้ำตัวช้ำเหมือนโดนซ้อม(เออก็โดนซ้อมนั่นแหละ) เราก็เลยรีบเข้าไปถามฟ้า
รีน : ฟ้า พี่โอ๊ค(แฟนฟ้า)เค้าทำฟ้าเหรอ ?
ฟ้า : ร้องไห้ละก็กอดเรา // เค้าไปมีคนอื่นว่ะรีน เค้าทิ้งเราพอเราจับได้พี่เค้าก็ขอเลิกแต่เราไม่ยอมเลิก เพราะเรารักพี่เค้ามาก
รีน : ทำใจเว้ยฟ้า คนเค้าไม่ใช่ผู้ชายมีตั้งเยอะแยะจะไปแคร์ทำไมคนที่ไม่ดีอะ แพรวแล้วแพรวก็โดนพี่เจม(แฟนแพรว)บอกเลิกเหรอ?
แพรว : อิรีน อิบ้าคนเค้ารักกันดีๆมาบอกให้เค้าเลิกกัน
รีน : เอ้า ก็เห็นร้องไห้นึกว่าโดนบอกเลิกซะเอง
แพรว : ก็สงสารฟ้าอะเมิงง เลยร้องไห้เป็นเพื่อนมัน
สรุปวันนี้เราก็ต้องมานอนเป็นเพื่อนฟ้าส่วนแพรวก็เหมือนกัน ฟ้าขาดเรียนไปเป็นอาทิตย์ๆเพราะต้องรอให้รอยช้ำบางๆลงก่อน ส่วนเรากับแพรวก็ไปเรียนตามปกติ พอเรียนเสร็จเราก็ไปโบกพี่ซี่กลับห้องกันระหว่างยืนรอแพรวก็ชี้ให้เราดูผู้ชายคนนึง
แพรว : รีนๆ ดูนู่นเห็นผู้ชายคนนั่นป้ะที่ใส่เสื้อช็อบสี....
รีน : เรามองไปโอ้วแม่เจ้าสีเดียวกันหมดละจะรู้มั้ยคนไหน 555 // คนไหน ?
แพรว : คนที่ใส่นาฬิกาสีดำอะ
รีน : โอ้ย อิบ้า
แพรว : คนที่สะพายเป้สีดำอะ
รีน : หน้าคุ้นๆแหะ // ทำไมอะ?
แพรว : คนนั้นอะน้องพี่โอ๊คชื่อโอ๊ตเรียนวิศวะปี 1
พอดีพี่ซี่มาเราก็เลยขึ้น นึกตลอดทางว่าคุ้นหน้าเหมือนเคยเจอที่ไหน จนเหมือนขี้ออกปุ๊บเราก็นึกออกปั๊บ ว่าคนชื่อโอ๊ตก็คือคนที่ช่วยเก็บแว่นให้เรา ก็แหงหละสิ่พี่น้องกันนิสัยก็คงจะเหมือนๆกัน
เดี๋ยวมาต่อนะคะถ้ามีคนมานั่งอ่านกระทู้ของเรา อิอิ