ตอนนี้ตัวผมเองรู้สึกแปลกๆ เป็นความรู้สึกที่ไม่อยากพบเจอใคร ไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากแม้แต่จะคุยกับใครที่เราไม่สนิท เพื่อนที่ว่าสนิทก็ไม่ค่อยได้คุย ไม่รู้สิอาการแบบนี้มันคืออะไรก็ไม่รู้นะ คือปกติจากที่สังเกตุตัวเองก็เป็นคนร่าเริงนะ คุยได้กับทุกคน มักจะพูดมากกับเพื่อนสนิท เป็นคนชอบหัวเราะเฮฮาตามทำนองเรานั้นแหละ ไปไหนมาไหนก็ยิ้มให้กับทุกคนที่รู้จัก ว่างๆก็ทักไปคุยกับเพื่อนบ้าง หาเรื่องคุย ก็หาอะไรทำกับเพื่อนตามประสาเรา ชวนไปนั่นไปนี่ แต่ก็มาแปลกไปตรงที่เราเริ่มไม่อยากที่จะทำอะไรแบบที่เคยทำ เจอใครก็ได้แต่ยิ้มและก็เดินผ่าน ก้มหน้าก้มตาไม่มองใคร เพื่อนทักมาคุยก็คุยน้อยลง ( แต่เต็มใจที่จะคุยนะ เพียงแต่ไม่อยากคุยอะไรมาก เมื่อก่อนก็เคยคุยกันยาวๆมีสาระบ้างไร้สาระบ้าง) แต่กลับเป็นว่าเราไม่อยากจะทำสิ่งที่เราเคยทำ เคยเป็น คือเราก็ไม่ได้เศร้า เสียใจ อกหักอะไร ที่จะมาอยู่เงียบๆ คนเดียว พักหลังๆ ก็มีคุยกับแฟน คุยกับเพื่อนที่สนิทไม่กี่คน คนนั้นคนนี้ชวนไปเที่ยว ชวนคุยอะไรเรากลับเฉยๆไปหมดเลย กลายเป็นคนถอยออกมาจากคนอื่น เงียบลง นิ่งๆไป แต่เราไม่ได้เงียบแบบเก็บตัวไม่ทำอะไรเลยนะ เราก็ใช้ชีวิตปกติ ทำนั่นทำนี่ปกติ แค่เหมือนพูดน้อยลง ไม่ไปสุงสิงกับใคร ไม่พูดมาก ไม่สนใจอะไรมากมาย อารมณ์ไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ก็มีความสุขปกติดี
แต่เริ่มมาร็สึกแปลกไปอีกก็ตอนคุยกับแฟนนี้แหละตอนไม่ได้อยู่กับแฟนนะ แฟนถามมายาว เราตอบไปไม่กี่คำ ครับ อื้ม ว่าไง ออ โอเคร อะไรพวกนี้แหละ แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้ตลอดนะ แต่พักหลังก็มักจะเป็นแบบนี้แหละ จนแฟนทักว่า ไม่มีอะไรจะคุยแล้วหรอ ไม่ถาม ไม่ชวนคุยอะไรเลย เราก็กลับไปอ่านข้อความเก่าๆดู ก็เปลี่ยนไปจริงแหละกลายเป็นคนถามคำตอบคำไปได้ไงไม่รู้ ไม่ใช่แค่แฟนนะ เพื่อน คนที่บ้าน เราก็ตอบก็คุยแบบนี้ ไม่ได้เบื่ออะไรนะ ก็รัก ก็สนใจ ทั้งเพื่อน แฟน คนรอบข้าง แต่เราก็อธิบายไม่ถูก ไม่ได้ซึมเศร้า ไม่ได้เป็นจิตนะ ฮาๆ เราก็ยังเฮฮาบ้าง ติดตลกอยู่บ้าง โก๊ะๆไปตามประสาเราอยู่นะ แต่บางอย่างที่บอกไปนั้นแหละที่มันแปลกไปสำหรับเราตอนนี้
นี้ขนาดเราพิมพ์ เราก็ยังเฉยๆเลย ขำตัวเอง งง ว่าตัวเองเป็นอะไร เพี้ยนละมั้งเนี่ย
-- เราไม่เข้าใจสิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ แต่เราก็ไม่ได้ร็สึกแย่ ก็มีความสุขกับการใช้ชีวิตได้ปกตินะ แต่คนรอบข้างเราสิ เค้าจะแย่ไหม หรือจะอะไรกับเราไหม ที่เป็นแบบนี้ เราก็ไม่รู้ มันดีหรือไม่ดีก็ไม่รู้ จะต้องทำอย่างไรกับสิ่งที่เป็นอยู๋ เราก็ไม่รู้ --
รู้สึกแปลกๆ กับตัวเอง ไม่รู้ต้องทำอย่างไร
แต่เริ่มมาร็สึกแปลกไปอีกก็ตอนคุยกับแฟนนี้แหละตอนไม่ได้อยู่กับแฟนนะ แฟนถามมายาว เราตอบไปไม่กี่คำ ครับ อื้ม ว่าไง ออ โอเคร อะไรพวกนี้แหละ แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้ตลอดนะ แต่พักหลังก็มักจะเป็นแบบนี้แหละ จนแฟนทักว่า ไม่มีอะไรจะคุยแล้วหรอ ไม่ถาม ไม่ชวนคุยอะไรเลย เราก็กลับไปอ่านข้อความเก่าๆดู ก็เปลี่ยนไปจริงแหละกลายเป็นคนถามคำตอบคำไปได้ไงไม่รู้ ไม่ใช่แค่แฟนนะ เพื่อน คนที่บ้าน เราก็ตอบก็คุยแบบนี้ ไม่ได้เบื่ออะไรนะ ก็รัก ก็สนใจ ทั้งเพื่อน แฟน คนรอบข้าง แต่เราก็อธิบายไม่ถูก ไม่ได้ซึมเศร้า ไม่ได้เป็นจิตนะ ฮาๆ เราก็ยังเฮฮาบ้าง ติดตลกอยู่บ้าง โก๊ะๆไปตามประสาเราอยู่นะ แต่บางอย่างที่บอกไปนั้นแหละที่มันแปลกไปสำหรับเราตอนนี้
นี้ขนาดเราพิมพ์ เราก็ยังเฉยๆเลย ขำตัวเอง งง ว่าตัวเองเป็นอะไร เพี้ยนละมั้งเนี่ย
-- เราไม่เข้าใจสิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ แต่เราก็ไม่ได้ร็สึกแย่ ก็มีความสุขกับการใช้ชีวิตได้ปกตินะ แต่คนรอบข้างเราสิ เค้าจะแย่ไหม หรือจะอะไรกับเราไหม ที่เป็นแบบนี้ เราก็ไม่รู้ มันดีหรือไม่ดีก็ไม่รู้ จะต้องทำอย่างไรกับสิ่งที่เป็นอยู๋ เราก็ไม่รู้ --