ใครที่คุยกับคนอื่นโดยที่ไม่ได้คบก็น่าจะรู้นะว่ามันเป็นไง เจ็บบ้าง แต่บางครั้งก็ไม่รู้สึกอะไร
อะๆ เข้าเรื่องๆ (จขกทขอแทนตัวว่าเอินนะนามสมมุติ) เราแค่คุยกับผู้ชายคนหนึ่งชื่อกัส(นามสมมุติ) ย้อนไปเมื่อปีที่แล้วช่วงประมาณกุมพา พี่แกเขาทักเรามา
พี่กัส:เฮ้ยเป็นไงบ้าง (เรารู้จักกันก่อนหน้านี้แล้ว)
เอิน:อ่าว่า
พี่กัส:พรุ่งนี้ไปรร.ไหม
เอิน:ไม่อ่ะหนูขี้เกียจไป (ที่รร.มีกิจกรรม)
พี่กัส:พี่ว่าจะเข้าไปเยี่ยมแม่สักหน่อย (ครูที่ปรึกษาพี่กัสเรียกว่าแม่)
เอิน:แล้ววว?
พี่กัส:พาพี่ไปหน่อยนะๆๆๆ
เอิน:ทำไมต้องเป็นหนู
พี่กัส:ก็เพื่อนที่มันไม่ว่าง....  ทั้งที่เพื่อนชวนแต่ไม่ไป(อ่อยก_ป่ะเนี้ย ก_หลงตัวเอง)
เอิน:ตื่นทันก็ไป
พี่กัส:เอาเบอมาเดี่ยวโทรปลุก (อยากได้เบอร์หนูก็บอกอิอิ)
เอิน:0888888888 (อินี่ก็ให้อย่างเร็ว อย่าว่าเราเราเป็นคนง่ายๆ)
พี่กัส: โทรไปก็รับหน่อยนะครับ
เอิน:อ่าๆ (คำติดปากเราเองล่ะ)
ประมาณ6โมงเช้า ตื๋ดดดดดดดดดๆๆๆ~
เอิน:โหลใครโทรมาเนี้ย  (ด้วยความง่วง+ความเช้า)
พี่กัส:เฮ้ยนี่พูดกับพี่แบบนี้เลยหรอ ? (อินี่ตกใจหายง่วงทันที)
เอิน:ขอโทษไหนูคิดว่าเพื่อน
พี่กัส:ตื่นไปอาบน้ำได้แล้วครับ เดี่ยวพี่ไปรับ
เอิน:อ่าๆ หนูเอารถหนูไปเองนะจะไปรับเพื่อนด้วย เพื่อนมันไม่มีรถ
พี่กัส:งั้นพี่ก็ไปคนเดี่ยวดิ (น้ำเสียงโกรธเรานิดๆ)
เอิน:เพื่อนบอกไปรับด้วยไง งั้นหนูไปรับพี่ด้วยก็ได้
พี่กัส: ไม่เอา พี่จะไปรับหนูเองอล้วก็ไปรับเพื่อนหนูด้วย(เรื่องมากจริงๆ)
เอิน:อ่าๆ
ตัดมารร. เราก็เดินมากับพี่กัส2คน เพื่อนขอแยกไปโรงอาหาร
?: เฮ้ยๆๆ กูชวนบอกไม่ว่าง นี่มากับสาวได้
พี่กัส: หุบปากไปเลย
?: พี่ชื่อ มิกซ์ นะครับ หรือเรียกสั้นๆว่าที่รักก็ได้นะ (แล้วก็ยิ้มแบบหวานเยิ้มให้ โอ้ยยยอิเอินจะบ้าตาย)
พอเรากำลังจะพูดพี่กัสก็พูดตัด พี่กัส:หยุดไปเลย (ทำหน้าใส่)
เรา:เอินค่ะ (อมยิ้มให้นิดๆ)
พี่มิกซ์:ขนาดไม่ได้ทำอะไรก็น่ารัก (โอ้ยยยก_อยากจะกริ๊ดดดอยู่ตรงนั้น)
พี่กัส:เอินไปเถอะ (มันก็กระชากแขนก_เดินไปเลยค่าาาา)
พี่กัส:ไปยิ้มให้มันทำไม (ก_ยิ้มก็คิดค่ะเออ)
เอิน:ไร ก็แค่ยิ้ม หึงหนูหรอ เราไม่ได้เป็นไรกันนะอย่าลืมดิ (ในใจก_ก็นอยด์นิดๆ)
พี่กัส:.... ก้มหน้าแล้วก็พาเราไปหาแม่ (คือเรามีที่ปรึกษาคนเดียวกันพี่กันห่างเรา3ปี คือเข้าใจเนอะ)
พอไปถึงห้องแม่ เราไปขอเข้าไปด้วย เรารอที่ม้านั่งแถวๆนั้น แล้วแม่ก็เดินออกมาพร้อมอิพี่กัส คุยอะไรกันก็ไม่รู้ แล้วแม่ก็เดินเข้าไปในห้องพี่กัสก็เดินมาหาเรา
พี่กัส:ป่ะไปกัน
เอิน:ไปไหน (ทำหน้างง)
พี่กัส:กลับไงครับ (ทำหน้ากวนตีน)
เอิน:ไม่กลับจะไปหาเพื่อน (ยิ้มอ่อนใส่มัน)
พี่กัส:ว่าจะไปเลี้ยงอะไรหวานๆสักหน่อย
นี่ตอบว่าไปทันที555'เห็นแก่กินค่ะ
พี่กัส:เอ่าไม่ไปหาเพื่อนหรอ
เอิน:ไม่อ่ะเพื่อนอยู่ไหนไม่รู้ (ทำหน้าซื่อๆใสมัน)
พี่กัสก็เอามือมาขยี้หัวเรา พี่กัส:อ้วนเอ่ย (คิดในใจว่าก_อ้วนหรอ)
ได้แต่ยิ้มใส่มันเดี่ยวมันไม่พาเราไป อิอิ
พอไปถึงร้านเราก็สั่งโน้นนี่แหละตามที่เราอยากจะกิน คือมีคนเลี้ยงไง กินเสร็จก็มาส่งเราที่บ้าน
พี่กัส:ถึงบ้านเดี่ยวพี่โทรหานะ
เอิน:อ่าๆ ขับรถดีๆนะ
พี่กัส:พูดหวานๆหน่อยดิ (ทำหน้าจริงจังเว่ยเห้ย)
เอิน:พี่กัส ขับรถดีๆนะคะ ยิ้มอ่อยๆให้มัน555'
พี่กัส:งี้หน่อยค่อยน่ารัก (เราต้องตามใจมัน555')
ตื้ดดดดดดดๆๆๆๆๆ~~~
พี่กัส:ทำไรหรอ
เอิน:นอนอ่ะไม่มีไรทำ
พี่กัส:อ่อๆ พี่ต้องกลับแล้วนะพรุ่งนี้
เอิน:เอ่าทำไมกลับเร็วจัง(พี่กัสเรียนทหารอากาศนานๆทีจะกลับบ้าน )
พี่กัส:พี่ต้องเข้าเวร พี่แลกเวรกับเพื่อน
เอิน:ทำไมพึ่งบอกหนูอ่ะ (น้อยใจนิดๆ เพราะบอกเราจะอยู่นี่อีก2-3วันค่อยกลับ)
พี่กัส:พี่ขอโทษครับเพื่อนพี่มันจะรีบกลับบ้านไปดูแม่มันป่วย พี่เลยต้องรีบกลับ หนูเข้าใจพี่นะ
เอิน:อ่าๆ เข้าใจๆ (เราเป็นคนง่ายๆโกรธใครไม่ค่อยเป็น)
คือพอหลังจากที่พี่เขากลับเราก็คุยกันบ้าง เขาก็ไม่ค่อยมีเวลาเราก็เข้าใจ เพราะว่าเขาต้องเรียน คือเขาไม่ให้เอาโทรศัพท์เข้าไป เอาเข้าไปก็ต้องแอบๆอ่ะ หรือไงก็ไม่แน่ใจ เวลาที่คุยด้วยกันก็แค่ต้องที่พี่กลับกองร้อย หรือแอบคุยกันตอนเข้าเวรบ้าง เป็นแบบนี้มาประมาณ 4-5เดือน เราก็ชินแล้วล่ะ เพราะเราก็ไม่ชอบค่อยกับใครบ่อย
แล้วพี่กัสก็จะกลับมาบ้านอีกหลังจากไม่ได้กลับมานานแล้ว ช่วงนั้นเป็นช่วงหยุดใกล้กับเข้าพรรษา
พี่กัส: พี่จะกลับแล้วนะ
เอิน:กลับวันไหนอ่ะ
พี่กัส: วันนี้แหล่ะ
เอิน: อ่อๆ (เราคุยกันแค่นี้หล่ะ)
วันต่อมาพี่กัสก็โทรหาเรา
พี่กัส: ทำอะไร อยู่ไหน ว่างไหม
เอิน: ไม่ว่าง แค่นี้นะ (เรายุ่งๆอยู่ช่วงนั้นไม่รู้ว่ายุ่งอะไร)
แล้วแก่ก็ไปโพสต์ อะไรต่างๆของแกไปในเฟส (กว่าจะได้คุยก็ยากแล้ว นี่เจอยากกว่า ใส่ความรู้สึกน้อยใจเว้ยแก)
แต่เราก็ไม่ได้สนใจเพราะเราก็ยุ่ง จนถึงตอนเย็น
เอิน:พี่กัสทำไร (อ่านแต่ไม่ตอบ)
เอิน:ยุ่งอยู่หรอ ? (อ่านแต่ไม่ตอบ) นี่ก็เริ่มโมโห
เอิน: เป็นไร (อ่านแต่ไม่ตอบ) ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยย!
เอิน: เป็นไรว่ะทำไมไม่พูด ถ้าไม่อยากคุยก็บอกมาดีๆดิ (เราเป็นคนตรงๆมีอะไรก็ถาม)
พี่กัส:ว่างแล้วหรอ น้อยใจคน (ส่งติกเกอร์หน้าโกรธมา)
เอิน:เอ้า ก็หนูไม่ว่างจริงอ่ะ พี่ไม่บอกหนูว่าจะมาไง
พี่กัส: พี่ผิดเองล่ะที่พี่ไม่ได้บอกหนูเอง พี่ว่าจะไปเซอร์ไพรส์เราไง
เอิน: หนูขอโทษเหมือนกันนะ (คือเราก็ไม่ได้เจอกันแล้วพี่เขาก็กลับ)
เราก็คุยกันบ้างแต่ก็ไม่เหมือนแต่ก่อนเพราะเราเองก็ยุ่งอยู่กับธุรกิจครอบครัว เราทำงานช่วยที่บ้านตอนอายุ16 ที่บ้านเราทำฟาร์ม เราก็เลยไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไหร่ นานๆครั้งค่อยได้คุยกัน
แล้วก็ถึงปีใหม่ พี่กัสก็บอกว่าจะกลับ (เราคุยกันได้ประมาณ1ปีกว่าๆแต่ก็ไม่ได้คบกับนะ แต่ไม่ดราม่า)
พี่กัส: พี่ถึงบ้านแล้วนะ
เอิน:จะไปไหนไหม
พี่กัส:ไปหาเราไง (อึ้งแป็บหนึ่งคือพึ่งถึงก็จะมาหาเรา)
พี่กัส: จะไปรับมาบ้าน เดี่ยวมาไหว้แม่ (ช็อคเลยงานนี้)
เอิน:ไปทำไม ? (แอบเขินนนน)
พี่กัส: ไหว้เฉยๆเนี่ยล่ะ
เอิน: ไม่ไปได้ไหมอ่ะ
พี่กัส:ไงก็ต้องมา(แล้วก็หายไปเลย)
เราก็อาบน้ำแต่งตัวรอ
เอิน:แม่หนูไปบ้านพี่กัสนะ(พี่กัสเคยมารับแต่เราก็ไม่เคยให้มาไหว้แม่เรานะ)
แม่:แล้วเมื่อไหร่จะพามาบ้าน
เราก็แค่ยิ้มๆ พี่กัสก็มาถึงบ้านพอดี
เดี่ยวมาต่อน่าาาาาาาา