เห็นด้วยกับทุกอย่างที่จขกทเล่ามาให้ฟังค่ะ

ตัวเราแต่งงานกับสามีทหารอเมริกัน ย้ายมาประจำการที่โซลได้ปีกว่าๆ รู้สึกอึดอัดในการใช้ชีวิตในประเทศนี้มาก เราเรียนหนังสือและทำงานต่างประเทศมา 20  กว่าปี ที่นี่เป็นประเทศแรกที่ทำให้เรารู้สึกเครียดมาก จนสามีเคยคิดจะส่งไปหาจิตแพทย์เลย คิดว่าคนเกาหลีก็คงมีความเครียดสูงเช่นกัน อาทิตย์แรกที่ย้ายมาอยู่โซล กำลังขับรถข้ามสะพานฮันกัง ปรากฎรถติดนานมาาาาก มารู้อีกวันนึงว่าเมื่อวานเกิดเหตุคนเกาหลี กระโดดสะพานฆ่าตัวตาย

- คนเกาหลีในโซลส่วนใหญ่ ขับรถไม่มีมารยาท ชอบแซง ชอบปาดหน้า เกือบประสบอุบัติเหตุหลายรอบ บางทีเห็นคนข้ามถนนก็ไม่ชะลอหยุดให้คนข้าม แต่กลับเร่งเครื่องขับไปเลย

- ตัวเราชอบไปทะเล อาบแดดให้ผิวคล้ำๆ คนเกาหลีชอบมองแบบดูถูก บางทีถึงขั้นโดนผลักให้หลบทาง มีอยู่ครั้งนึง นั่งรถแท็กซี่กลับบ้านคนเดียว พอแท็กซี่จอดหน้าอพาร์ทเมนต์ ฮีทำหน้าตกใจ แล้วชี้ไปที่ตึก แล้วถามว่า เธออยู่บ้านนี้เหรอ ย้ำๆ เพราะตึกที่อยู่ราคาค่อนข้างแพง สีผิวเราคงดูเป็นคนจนตามความคิดเค้า แต่แฟนเป็นฝรั่งผิวขาว ผมสีอ่อนๆ หุ่นล่ำๆ เวลาไปไหนคนจะเป็นมิตรด้วยมากๆ ยิ่งถ้าไปตามบาร์ในอิเทวอน สาวๆชอบมาขอถ่ายรูปด้วย ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นคนหล่ออะไรเลย

- แฟนเราเป็นนักดนตรีทหารอยู่ในวงดนตรีทหารอเมริกัน มีโอกาสได้เล่นคอนเสิร์ตร่วมกับพวกนักร้องเคป๊อบหลายครั้ง บางทีที่ค่ายทหารมีงานก็จะจ้างนักร้องเคป๊อบมา เรามีโอกาสได้ไปดูหลายครั้งมาก ส่วนตัวเราคิดว่าพวกนักร้องเคป๊อปหลายคนไม่ค่อยมีทักษะในการร้องเพลง จะเด่นก็เรื่องเต้น สาวๆเคป๊อปมีเอกลักษณ์คือกระโปรงต้องสั้น ต้องรัดรูป รองเท้าต้องสูงมากๆ หน้าตาน่ารักแบบศัลย์ๆ แต่พอร้องเพลงกลับไม่มีเสน่ห์  เพราะร้องค่อนข้างเพี้ยน

- เรามาอยู่ที่นี่โดยอเมริกากับเกาหลีเป็นสปอนเซอร์ร่วมกันให้ มีครั้งนึงต.ม.เกาหลีโยนบัตรประจำตัวเรากลับคืนมาให้แบบเสียมารยาท เราเลยไม่รับ แต่จ้องหน้ากลับแล้วไม่พูดอะไร หลังจากนั้นพนักงานก็พูดขึ้นมาว่า ทำไมคุณต้องเปลี่ยนชื่อทุกครั้งเวลามาประเทศนี้ เรางงมาก เพราะไม่เคยเปลี่ยน แล้วก็เข้าออกประเทศนี้มาหลายรอบมากแล้ว ไม่เคยมีปัญหา เลยเถียงกันเป็นเรื่องยาว หลังจากนั้นเลยไปเถียงกันต่อในออฟฟิศข้างๆ ต.ม.ในนั้นก็ทั้งตะโกนใส่เรา ทั้งมองแบบดูถูก เถียงกันไปมา จนเราบอกว่าให้โทรเรียกตัวแทนทหารอเมริกันในสนามบินนี้ให้หน่อย เพราะรู้สึกไม่ปลอดภัยแล้ว เจ้าหน้าที่ก็ปล่อยตัวออกมา เราดำเนินเรื่องถึงระดับสูงในค่ายทหาร จนเจ้าหน้าที่ต.ม.ต้องส่งหนังสือมาขอโทษ

เมื่อก่อนเราทำงานเป็นแอร์สายการบิน พอได้มาเกาหลีทีไรจะรู้สึกตื่นเต้นดีใจ คิดว่าคนน่ารัก ขอมาแทบทุกเดือน แต่พอมาอยู่จริงๆนี่คนละเรื่องกันเลย แต่ดีที่อีกไม่กี่เดือนเราก็จะย้ายไปประเทศอื่นแล้ว เข็ดจริงๆกับประเทศนี้