เป็นคนมักจะวิตกกังวลในทุกเรื่อง และเมื่อเกิดปัญหาหรือมีความแคลงใจ จะเป็นคนไม่ปล่อยวาง ไม่หลับไม่นอน คิดวนอยู่ความคิดเดิมๆเหมือนพายเรือในอ่าง ปัญหาบางอย่างก็รู้ว่าต้องทนเท่านั้น แต่ตัวเองก็จะเครียดที่ต้องทนกับปัญหา

ปรกติเป็นคนหลับยากอยู่แล้ว บางทีก็ง่วงแต่สมองมันจะตื่นๆ หมกมุ่นกับปัญหา ยิ่งเป็นปัญหาเกี่ยวกับคนด้วยแล้ว ยิ่งเครียดมาก

ปัญหาหลักๆในการใช้ชีวิตคือปัญหาเพื่อนบ้าน ก่อนหน้านี้ต่อเติมหวังแก้ปัญหาแต่ช่วยอะไรไม่ได้ ต้องขายบ้านหนี (บ้านเอื้ออาทร)

ล่าสุดมาซื้อที่เปล่าอยู่ห่างไกลผู้คน มีเพื่อนบ้านห่างออกไป 100 เมตร อยู่เป็นปรกติดีมาสามปี หวังจะเป็นที่อยู่อย่างสงบ จนมาพักหลังเพื่อนบ้านเริ่มเผาถ่านขาย ควันมาตอนกลางคืนหรือเช้ามืด ยิ่งทำให้เราเครียด จะไปบอกเขาให้เห็นใจ เราดูแล้วปัญหาจะตามมามากกว่าเดิม

คิดว่าจะแก้ปัญหาเอง ทนได้ก็ทนไป แต่ทำไมเราต้องเจอปัญหาตลอดเลยเรื่องที่อยู่อาศัย คิดแล้วให้เบื่อหน่ายท้อแท้ชีวิต

ไปหาจิตแพทย์จะได้ไหมคะอาการเบื่อชีวิตแบบนี้ หมอเขาจะรักษาเราอย่างไรหนอ

ทำไมเราจะต้องมาทนทุกข์กับสิ่งที่คนอื่นทำ
บางทีปัญหามีตอนเช้า ตอนกลางคืน แต่เราเครียด 24 ชั่วโมง หวาดระแวงตลอดเวลา
และเราจะบ่นกับทุกคน ถ้าบ่นไม่ได้ก็อยากร้องให้