เข้าเรื่องเลยนะ ผมแอบปลื้มหญิงคนหนึ่ง ครั้งแรกที่ผมเจอหน้าเขา คือ วันรายงานตัวเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย  เธอเป็นคนน่ารัก ผิวขาว สูงพอประมาณ ในตอนนั้นผมเองก็ยังไม่รู้ว่าเขาเรียนคณะอะไร สาขาอะไร ต่อมาเมื่อถึงวันเปิดเรียน ผมก็ไปเรียนตามปกติครับ ก็ธรรมดาครับเด็กปี  1 รุ่นพี่ชอบเรียกให้มารวมช่วงเที่ยงและเย็น ในช่วงอาทิตย์แรกผมก็ไม่ไปเข้าหรอกครับ ฮ่าๆ ต่อมาเพื่อนบอกว่าถ้าไม่เข้าจะไม่ผ่านกิจกรรมผมก็เลยไปเข้า และแล้วผมก็ไปเจอเธอคนนั้นที่ผมเจอเธอเมื่อวันรายงานตัว  เป็นอะไรที่บังเอิญมากๆ เธอเรียนคณะ สาขาเดียวกันกับผมนี่เอง แต่ว่าคนละห้อง อิอิ (โลกกลมจริงๆ) จากวันนั้นมาผมก็คอยแอบมองเธออยู่ตลอด  เวลาที่ผมอยู่กับเพื่อนในห้อง เพื่อนก็ชอบแซวเธอ เวลาเธอเดินผ่านมา เพราะว่าเธอน่ารัก ก็พูดไปเรื่อยๆ ตามประสาผู้ชาย ผมก็นิ่งๆไม่แสดงออกว่าชอบ ฮ่าๆ ต่อมาผมก็ได้รู้ชื่อเธอ และก็ตามหาเฟสเธอจนเจอ ฮ่าๆ ผมก็ได้แต่กด Like ให้เธอ แต่ไม่กล้าทัก  ไม่กล้าคุย  จะจีบก็ไม่กล้า เพราะเธอน่ารักมากๆ และเธอเป็นคนไม่ค่อยยิ้ม (หน้าโหด ฮ่าๆ ) ซึงดูๆแล้ว ผมก็ไม่ได้หล่ออะไร ก็เลยไม่ได้หวังถึงคบกันละ ขอแค่ปลื้มที่เขาน่ารักก็พอ อิอิ จากนั้นผมเองก็ใช้ชีวิตลั่นล้าตามประสาคนโสด เฮฮาตามเพื่อนไปเรื่อย ๆ อ้อ !!!!! อีกสิ่งหนึ่งที่ผมชอบทำคือ เพ้อ ในเฟสหนักมากๆ ฮ่าๆ เรียกได้ว่า วันละ 10 สเตตัส ยังได้ อิอิ  ครับ จากปี  1 จนถึง ปี 3 ผมก็ยังแอบปลื้มเธอคนนั้นยุตลอดละครับ
           และแล้ววันนี้ก็มาถึง 28 ธันวาคม 2558 เธอก็เข้ามากด Like ในเฟสบุ๊คผมแบบรัวๆ จนเครื่องผมแทบค้าง พอเขากด Like เท่านั้นละ ผมดีใจแทบบ้า ฮ่าๆ เลยคิดว่าถือโอกาสนี้ทักไปขอบคุณเขาที่ Like ให้ และจะได้คุยกับเขาด้วยเลย อิอิ ผมก็เปิดแชทเขาขึ้นมา กำลังจะพิมพ์ขอบคุณละ เห็นในแชทขึ้นมาว่าเขากำลังพิมพ์อยู่ แรกๆ ผมก็คิดว่าโทรศัพท์คงค้างมั้ง ก็เลยรอสักพักก่อน  อ๊าว !!! แชทเด้งขึ้นมา ไม่ค้างนี่หว่า ฮ่าๆ เป็นเขาเองที่ส่งมาบอกว่า “เธอๆ เป็นไรมากไหมเนื่ย เพ้อเต็มเฟสเลย ยังไงก็สู้ๆ นะ เราป็นกำลังใจให้” เท่านั้นละครับ ผมตะโกนลั่นบ้านเลย ฮ่าๆ แล้วผมเองก็ตอบเขาไป ละก็หาเรื่องมาคุยไปเรื่อยๆ อิอิ จนเขาหลับอ่า  และเราก็ได้คุยกับเขาในเฟสทุกวันๆ  จากนี้ไม่นานก็ได้เบอร์มาตามสเต็ป แต่ก็ยังไม่โทรไป อิอิ อ้อๆ ปล.ช่วงนี้ปิดเทอมพอดี อิอิ  และในช่วงวันปีใหม่เขาก็เป็นคนแรกที่ Happy New Year ผมเป็นคนแรก และอยู่เค้าดาวผ่านเฟสบุ๊คเป็นคนแรก ฮ่าๆ (ฟินมากๆ) ผมคุยกับเขาทุกๆ วัน จนวันเปิดเรียน ปี 3 เทอม 2 ครับ ผมก็ยังไม่ได้หวังอะไรมากมาย คิดแค่ได้คุยกับเขาก็ดีมากที่สุดละ  เปิดเรียนมาผมก็ยังไม่เจอหน้าเขาหรอก เราเรียนกันคนละห้อง ตารางเรียนไม่ตรงกัน และผมเองก็ทำงานให้สาขาด้วย ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไรที่จะมานั่งคุยกับเพื่อนแล้วเจอเขาเดินผ่านมา เด็กกิจกรรมก็งี้ละ ฮ่าๆ วันไหนที่ผมไปทำค่ายอาสาเธอก็จะโทรไปให้กำลังใจผมตลอด และวันไหนที่ผมทำกิจกรรมเสร็จแล้วเหนื่อย ในช่วงเย็นๆ ของวัน ผมชอบไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะ  เพราะบรรยากาศมันดี แต่ก็เหงา ฮ่าๆ เพราะไปคนเดียว อิอิ นั่งคิดอะไรเรื่อยๆ เพื่อผ่อนคลายจากกิจกรรมที่เจอมา ทุกครั้งที่ผมไปนั่งเล่นผมชอบเช็คอินทิ้งไว้แล้วปิดเฟสนั่งเล่น แต่มาวันหนึ่ง ผมก็เช็คอินตามปกติละ เขาก็มากด Like ให้เป็นคนแรก ละก็แชทมาอย่างไว  
          “แกๆ อยู่สวนสาธารณะหรอ”
          “ใช่ๆ เธอมีอะไรหรือป่าว”
          “ป่าว เดะเค้าไปนั่งเล่นด้วยนะ”
          “อ่า เอิ่ม !!! ครับ”
    และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้นั่งคุยกับเธอ ก็ได้คุยกันในหลายๆเรื่อง ทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องส่วนตัว ไร้สาระบ้าง  แถมเธอก็สอนผมดูดาวด้วย ฮ่าๆ มันก็มีความสุขแปลกๆ นะ อิอิ เราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกวันๆ คุยกันทุกวัน เธอชอบหาเรื่องมาชวนผมคุย ทั้งโทร ทั้งเฟส เธอคอยถามผมทุกวันเป็นอย่างไร กินอะไร เป็นห่วง คอยให้กำลังใจทุกวันๆ และเราก็ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ทั้งไปเที่ยว  กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ ดูบอล เดินห้าง เดินตลาด และนั่งชิ ว ร้านนมเป็นอะไรที่เธอชอบมากๆ ที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันนี้ เพื่อนยังไม่มีใครรู้ว่าเราคุยกันนะ ฮ่าๆ (ปิดได้ไงวะ) มาวันหนึ่งช่วงสอบกลางภาคของเทอม 2 รถผมเสีย ละเธอก็อาสามารับทั้งที่เธอยุหอใน เธอก็มารับผมไปสอบด้วย รอรับกลับทุกวัน ประมาณ  1 อาทิตย์ และด้วยความอยากรู้ของเพื่อนวันสุดท้ายที่เธอไปรับผม ผมก็มาหาเธอที่เดิมตามปกติ ที่เรานัดกันไว้ แต่เพื่อนนะสิครับแอบตามมาดูว่าผมไปกับใคร ฮ่าๆ (เพื่อนมีความพยายาม) เท่านั้นละครับ เพื่อนก็รู้กันทั้งห้องเลยว่าเรา 2 คนคุยกัน คราวนี้ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากก็ปกติครับ ต่อมาสาขาพาไปดูงาน ไปเที่ยวทะเล เราก็ได้ยุด้วยกันมากขึ้น สนิทกันมากขึ้นอีกโดยไม่ต้องปิดเพื่อนละ ฮ่าๆ
     หลังจากกลับจากดูงานของสาขา และผมก็มั่นใจมากๆละว่า ผมได้รักเขาไปแล้ว ฮ่าๆ และคิดว่าเขาก็มีใจให้ผมเหมือนกัน ผมกับเธอก็ไปร้านนมกันปกติละ (เธอชอบกินปังๆ นมปั่น ไอศครีม) แต่วันนี้มันพิเศษกว่าทุกวัน อิอิ (เขิน) เพราะผมตั้งใจจะบอกชอบเธอ  อิอิ เธอมา ผมก็มา สั่งปังๆ กินปกติ คุยเล่นกันปกติ ผมก็เริ่มไปโดยที่เธอไม่ตั้งตัว
                “เธอเค้าชอบเธอนะ”  
            เธอก็สตั๊นไปประมาณ 10 วิ แล้วยิ้มตอบผมว่า
                 “แกเค้าขอโทษนะ ที่ผ่านมาเค้าคิดกับแกแค่เพื่อน เราเป็นเพื่อนกันเถอะนะ เราไม่อยากให้เราต้องเลิกจากกัน”
            ผมถึงกับสตั๊นหนักมากเลยละครับ ทำอะไรไม่ถูก ก็ได้แต่ตอบว่า
                  “ครับ”
            จากวันนี้นั้นเธอก็ค่อยๆ หนีห่างออกไปจากผม ผมก็ยังคิดว่าอาจเปลี่ยนใจเธอได้ ผมก็พยายามตามเขาไปเรื่อยๆ ทักมา พยายามหาเรื่องชวนคุย ชวนไปไหน มาไหนด้วยกัน แต่ยิ่งพยามมากเท่าไร เหมือนยิ่งทำให้เธอห่างจากผมออกไป จนทุกวันนี้เราแทบไม่ได้คุยกันแล้ว จะได้คุยกับเขาก็ต่อเมื่อเขาทักมาถามแค่เรื่องงานเท่านั้นครับ  หนักไปกว่านั้นจะเจอหน้ากันทีไรเธอถึงกับต้องวิ่งหลบหน้าผมเลยละครับ
               ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ผมยังไม่เข้าใจเลยว่าผิดที่ผมคิดไปเอง หรือที่เขาเข้ามาต้องการอะไร ??

>>>> ผมพึ่งหัดเขียนนะครับ อาจจะไม่ดีสักเท่าไรก็อย่าว่ากันนะ อิอิ
                       ขอบคุณครับ อิอิ