เรื่องมีอยู่ว่า ผมมีเพื่อนผู้หญิงคนนึง (เป็นเพื่อนในคณะเดียวกัน แต่อยู่คนละสาขา) เรารู้จักกันตอนพึ่งเข้ามหาลัยได้ เราก็คุยกันบ้างแบบภาษาคนรู้จักกัน ตอนแรกยังไม่ได้สนิทกันมาก เพราะไม่ได้เจอกันเลย เรียนออนไลน์อย่างเดียว แต่พอเราเริ่มได้เข้ามาเรียนที่มหาลัย เราก็เจอกัน ทักบ้างไม่ทักกันบ้าง แต่หลังๆเรามีกิจกรรมที่ต้องทำงานด้วยกัน เป็นกิจกรรมที่รวมกันทุกสาขา และด้วยความที่เพื่อนๆในสาขาของผมไม่ค่อยอยากร่วมกิจกรรม ผมก็เลยไม่ค่อยจะมีเพื่อนที่รู้จักกันเลย แต่สาขาของผู้หญิงคนนี้ก็คือมากันเยอะ ผมก็เลยได้รู้จักกับเพื่อนๆของเธอ และทำให้เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น และได้คุยกันมากขึ้น จนผมเริ่มรู้สึกปลื้มผู้หญิงคนนี้ (แต่ไม่ได้ถึงขั้นที่อยากจะเลื่อนสถานะกัน) หลังจบกิจกรรมนี้ เราก็ได้เจอกันบ่อยขึ้น แล้วเธอก็ได้ชวนผมไปแฮงเอ้าท์กับเพื่อนๆกันบ้าง เราก็เริ่มมีใจบ้างแล้วแต่ก็ยังลังเล จากนั้นเธอก็ทักมา บอกผมว่าอยากจะลองคุยกัน แต่ ผมได้ปฎิเสธไป เพราะด้วยความที่กลัวจะเสียเพื่อน ผมได้ขอให้เราเป็นแค่เพื่อนกันดีกว่า เธอก็ตอบโอเค แต่ผมก็รู้อยู่แล้วแหละว่ามันคงไม่เหมือนเดิมอีแล้ว และวันต่อมาที่มหาลัยก็มีกิจกรรม เราก็ได้เจอกันอีกแต่หลังจากนี้ ทุกอย่างมันก็เริ่มไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว แต่เราก็ยังคุยกันในแชทปกติ
ผมสารภาพเลยว่าหลังจากที่เธอได้มาสารภาพกับผม ผมนั่งคิดเรื่องนี้อยุ่ทุกวันเลย ถึงจะปกติเสธไป แต่ผมกลับมานั่งคิดถึงเวลาที่เราเคยทำอะไรด้วยกัน มันทำให้ผมรู้สึกเสียดายมากๆที่ปฎิเสธเธอไป ผมยังมองหาเธออยู่ในทุกๆวัน พยายามเดินผ่านคาเฟ่ที่เธอชอบนั่ง มันทำให้ผมรู้แล้วว่าผมชอบเธอคนนี้ เวลาที่เจอกันเราก็ยังทักทายกันปกติ แต่เธอเริ่มไม่ค่อยตอบแชทแล้ว เวลาผ่านมาสักอาทิตย์กว่าๆ ผมรวบรวมความกล้าละหน้าด้านทักไปสารภาพกับเธอ แต่คราวนี้เธอเป็นฝ่ายปฎิเสธผม ผมเข้าใจเธอเลยเพราะผมเป็นคนที่บอกขอให้เป็นแค่เพื่อน ตอนที่เธอตอบมาผมจุกเลยครับ แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆด้วยสิ ผมเลยบอกเธอไป ถึงความรู้สึกของเธอจะไม่เหมือนเดิม แต่ผมจะจีบเธอเอง แต่เธอไม่ได้ปฎิเสธผม ผมดีใจมากที่อย่างน้อยก็ยังมีหวัง แต่หลังจากนี้ผมก็คอยทักไปหาเธอ และพยายามชวนคุย แต่เธอเริ่มค่อยๆหายไป เริ่มค่อยๆไม่ตอบแชทผม แต่เธอเคยบอกผมว่าเธอจะไม่ค่อยได้ตอบแชทใคร เวลาที่ทำงาน ผมก้พยายามเข้าใจเธอ แต่ทุกวันนี้ เราคุยกันแทบจะนับประโยคได้ ที่มหาลัยเราก็ไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะช่วงนี้ใกล้ final แล้ว แต่บอกตรงๆว่าถ้าผมไปเจอเธอผมก็ไม่รู้เลยว่าควรจะทักตัวยังไง