สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 15
ถึงกับต้องloginเข้ามาตอบ
เราชำระหนี้กยศมาสิบกว่าปีเหมือนกัน แต่เราหนี้สี่แสนสอง ย้ำนะ สี่แสนสอง และเราก็มั่นใจว่าเราจ่ายต่อปีมากกว่าคุณแน่นอน อีกไม่กี่ปีก็จะหมดละ โดยปีท้ายๆนี่จ่ายหนักมาก หลายหมื่น/ปี แต่ก็ต้องหาเงินมาจ่ายตามหน้าที่จนได้
อุตส่าได้รับการศึกษามากกว่าคนอื่นแล้ว ยังหาช่องทางทำมาหากินเพื่อพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นไม่ได้ มันก็น่าคิดอยู่นะว่ารัฐสมควรจะให้คนแบบคุณกู้ยืมเพื่อเรียนดีมั้ย
คำถามนะคะ - คนเราจะดิ้นรนขนขวายเพื่อที่จะมีการศึกษากันไปทำไม?? ในเมื่อการศึกษาต้องมีการลงทุนที่สูงมากด้วย
คำตอบ - ก็เพราะว่าเราต้องการใช้การศึกษาหรือใบปริญญาเพื่อช่วยกรุยทางให้เรามีโอกาสในการประกอบสัมมาอาขีพมากขึ้น พัฒนากระบวนการคิดให้สามารถสร้างเงินสร้างรายได้ให้แก่ตัวเองได้มากขึ้น หรือพูดให้เข้าใจง่ายๆ(เผื่อมีคนไม่เข้าใจ)ว่าการศึกษาทำให้คนมีความรู้มากขึ้น สามารถมีหนทางทำมาหากินได้มากขึ้น
สมมุติถ้าให้เด็กกู้เรียนไปแล้วหลังเรียนจบไม่สามารถนำความรู้จากที่อุตส่ากู้เรียนไปหลักแสนมาต่อยอดเป็นอาชีพหรือสร้างรายได้ให้แก่ตัวเองได้ ก็เท่ากับการเรียนที่อุตส่าร่ำเรียนมานั้น"ล้มเหลว"
ตอนเป็นเด็กคุณอยากเรียนแต่ครอบครัวไม่มีเงินส่ง รัฐไม่ใช่ญาติพี่น้องคุณ เค้าก็ให้คุณกู้ด้วยดอกเบี้ยที่แสนถูก แล้วเงินที่รัฐเอามาให้คุณกู้ก็เป็นเงินของคนที่เขาเสียภาษีมา ไม่ใช่ว่ารัฐได้เงินฟรีๆที่ลอยมาจากฟ้านะคะ
สมมุติถ้ามีคนที่คิดแบบคุณเยอะๆประเทศจะเป็นยังไง อุตส่าให้กู้เรียนจนจบ แต่เอาความรู้ที่เรียนมาไปต่อยอดเพื่อสร้างอาชีพดูแลแม้แต่ปากท้องตัวเองก็ยังไม่ได้ ถ้าเราเป็นรัฐ เราก็ไม่อยากให้คนอย่างคุณกู้เรียนหรอก เพราะจะเรียน หรือไม่เรียน ผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่ต่างกัน จนเหมือนเดิม พัฒนาตัวเองไม่ได้เหมือนเดิม แล้วจะเรียนไปเพื่อ? For what?
ไม่ได้จะมาซ้ำเติม แต่อยากให้คุณได้ลองคิดทบทวนดู แทนที่คุณจะคิดว่ารัฐควรช่วยคุณมากกว่านี้ ลดดอกบลาๆ แล้วคุณน่ะ ตั้งแต่เกิดมา จนเรียนจบ ร้องขอให้คนอื่นช่วยจนเคยตัว ควรช่วยเหลือตัวเองให้อยู่ดีกินดีได้แล้วมั้ง มันน่าอายนะ ที่คนไร้การศึกษาเป็นตาสีตาสาอาแปะอาเจ๊กแต่ทำมาหากินเก่งกว่าคนมีการศึกษาอย่างคุณเสียอีก
โอกาสในชีวิตมนุษย์เรามีหลายแบบนะ รอให้โอกาสมันเดินมาหา เดินไปหาโอกาส หรือจะสร้างโอกาสขึ้นมาเอง ทุกอย่างอยู่ที่ตัวคุณ กระบวนความคิดของคุณล้วนๆ
คำแนะนำไหนๆก็คงช่วยคุณไม่ได้ หากคุณยังคงโทษสิ่งอื่นโทษกยศที่เก็บดอกเบี้ยและเงินต้นจากคุณมากกว่าที่คุณจะมีปัญญาจ่าย โดยไม่ตระหนักว่าปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นมาจากตัวคุณเองล้วนๆ
สู้ๆละกัน เราคงช่วยคุณได้แค่นี้แหล่ะ ทักษะหรือแนวคิดในการนำการศึกษาของตนไปเปลี่ยนเป็นเงินมันเป็นskillของใครของมัน คงสอนหรือแนะนำกันไม่ได้จริงๆ ขอให้หาเงินได้มากพอมาจ่ายหนี้ อีกไม่กี่ปีก็หมด
เราชำระหนี้กยศมาสิบกว่าปีเหมือนกัน แต่เราหนี้สี่แสนสอง ย้ำนะ สี่แสนสอง และเราก็มั่นใจว่าเราจ่ายต่อปีมากกว่าคุณแน่นอน อีกไม่กี่ปีก็จะหมดละ โดยปีท้ายๆนี่จ่ายหนักมาก หลายหมื่น/ปี แต่ก็ต้องหาเงินมาจ่ายตามหน้าที่จนได้
อุตส่าได้รับการศึกษามากกว่าคนอื่นแล้ว ยังหาช่องทางทำมาหากินเพื่อพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นไม่ได้ มันก็น่าคิดอยู่นะว่ารัฐสมควรจะให้คนแบบคุณกู้ยืมเพื่อเรียนดีมั้ย
คำถามนะคะ - คนเราจะดิ้นรนขนขวายเพื่อที่จะมีการศึกษากันไปทำไม?? ในเมื่อการศึกษาต้องมีการลงทุนที่สูงมากด้วย
คำตอบ - ก็เพราะว่าเราต้องการใช้การศึกษาหรือใบปริญญาเพื่อช่วยกรุยทางให้เรามีโอกาสในการประกอบสัมมาอาขีพมากขึ้น พัฒนากระบวนการคิดให้สามารถสร้างเงินสร้างรายได้ให้แก่ตัวเองได้มากขึ้น หรือพูดให้เข้าใจง่ายๆ(เผื่อมีคนไม่เข้าใจ)ว่าการศึกษาทำให้คนมีความรู้มากขึ้น สามารถมีหนทางทำมาหากินได้มากขึ้น
สมมุติถ้าให้เด็กกู้เรียนไปแล้วหลังเรียนจบไม่สามารถนำความรู้จากที่อุตส่ากู้เรียนไปหลักแสนมาต่อยอดเป็นอาชีพหรือสร้างรายได้ให้แก่ตัวเองได้ ก็เท่ากับการเรียนที่อุตส่าร่ำเรียนมานั้น"ล้มเหลว"
ตอนเป็นเด็กคุณอยากเรียนแต่ครอบครัวไม่มีเงินส่ง รัฐไม่ใช่ญาติพี่น้องคุณ เค้าก็ให้คุณกู้ด้วยดอกเบี้ยที่แสนถูก แล้วเงินที่รัฐเอามาให้คุณกู้ก็เป็นเงินของคนที่เขาเสียภาษีมา ไม่ใช่ว่ารัฐได้เงินฟรีๆที่ลอยมาจากฟ้านะคะ
สมมุติถ้ามีคนที่คิดแบบคุณเยอะๆประเทศจะเป็นยังไง อุตส่าให้กู้เรียนจนจบ แต่เอาความรู้ที่เรียนมาไปต่อยอดเพื่อสร้างอาชีพดูแลแม้แต่ปากท้องตัวเองก็ยังไม่ได้ ถ้าเราเป็นรัฐ เราก็ไม่อยากให้คนอย่างคุณกู้เรียนหรอก เพราะจะเรียน หรือไม่เรียน ผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่ต่างกัน จนเหมือนเดิม พัฒนาตัวเองไม่ได้เหมือนเดิม แล้วจะเรียนไปเพื่อ? For what?
ไม่ได้จะมาซ้ำเติม แต่อยากให้คุณได้ลองคิดทบทวนดู แทนที่คุณจะคิดว่ารัฐควรช่วยคุณมากกว่านี้ ลดดอกบลาๆ แล้วคุณน่ะ ตั้งแต่เกิดมา จนเรียนจบ ร้องขอให้คนอื่นช่วยจนเคยตัว ควรช่วยเหลือตัวเองให้อยู่ดีกินดีได้แล้วมั้ง มันน่าอายนะ ที่คนไร้การศึกษาเป็นตาสีตาสาอาแปะอาเจ๊กแต่ทำมาหากินเก่งกว่าคนมีการศึกษาอย่างคุณเสียอีก
โอกาสในชีวิตมนุษย์เรามีหลายแบบนะ รอให้โอกาสมันเดินมาหา เดินไปหาโอกาส หรือจะสร้างโอกาสขึ้นมาเอง ทุกอย่างอยู่ที่ตัวคุณ กระบวนความคิดของคุณล้วนๆ
คำแนะนำไหนๆก็คงช่วยคุณไม่ได้ หากคุณยังคงโทษสิ่งอื่นโทษกยศที่เก็บดอกเบี้ยและเงินต้นจากคุณมากกว่าที่คุณจะมีปัญญาจ่าย โดยไม่ตระหนักว่าปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นมาจากตัวคุณเองล้วนๆ
สู้ๆละกัน เราคงช่วยคุณได้แค่นี้แหล่ะ ทักษะหรือแนวคิดในการนำการศึกษาของตนไปเปลี่ยนเป็นเงินมันเป็นskillของใครของมัน คงสอนหรือแนะนำกันไม่ได้จริงๆ ขอให้หาเงินได้มากพอมาจ่ายหนี้ อีกไม่กี่ปีก็หมด
ผึ้งน้อยพเนจร หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 3341470 ถูกใจ, scuba734 ถูกใจ, Itoulek ถูกใจ, JH0125 ถูกใจ, Lady1412 ถูกใจ, prikwhan83 ถูกใจ, JustReading ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3232320 ถูกใจ, third arrow ถูกใจรวมถึงอีก 30 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 1
ในบรรดาเงินกุ้ในโลกนี้ ผมว่า กยศ.คคือเงินกู้ที่ ดบ.ถูกที่สุดแล้วนะครัช
ผึ้งน้อยพเนจร หลงรัก, มะด่วย ถูกใจ, Itoulek ถูกใจ, newpencils ถูกใจ, JH0125 ถูกใจ, Lady1412 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1933398 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3564732 ถูกใจ, เทพซ่า007 ถูกใจ, พูดแบบนี้ไป ใครเขาจะเชื่อ ถูกใจรวมถึงอีก 25 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เงินกู้ กยศ. ยิ่งชำระยิ่งไม่กระดิก!!!
แต่ถึงวันนี้ รู้สึกเหนื่อยล้ากับดอกเบี้ยและค่าปรับ เพราะบอกต่งๆ เงินหายาก เงินไม่ทันหา รายจ่ายจำเป็นมันเยอะเหลือ
เกิน พอเวลาชำระ สมมติ 5,000 บาท แต่จ่ายเงินต้น แค่ 3,000 กว่าๆ ที่เหลือคือ ไม่ใช่เงินจริง มันคือ เงินที่เราไปสูญเสียเปล่าๆ
เพราะ ขนาดบางคน ไม่เคยแวะจ่าย แม้จะมีเงินเยอะ เลยทำให้ผมรู้สึกท้อแท้ เพราะเงินบาทสองบาท หาด้วยน้ำพักแรงด้วยเหงื่อจริงๆ.....ผมมีความหวังอันสูงสุด คือ อยากให้รัฐช่วยลูกหนี้ โดยโปรยโปรโมชั่น รับชำระเฉพาะเงินต้นปลอดดอกเบี้ย สนองรับช่วงนี้ รัฐก็แจกเงินช่วยคนจน ถ้ามีโปรนี้ ผมมั่นใจ จะมีคนมาจ่ายหนี้กันเป็นแถวเพราะไม่เสียดอก และน้องๆ ก็ได้กู้เรียนต่อ ว่าไหม