ชื่อเรื่อง Destiny หรือ พรหมลิขิต
สวัสดีคับ ผมชื่อนิค ผมก็เป็น ผช.ปกติทั่วไป เล่นบาส เล่นดนตรี และ หน้าหวานที่สุดในห้อง (โม้ตัวเองเยอะไปละ) ผมมีเพื่อนสนิทคนนึง ชื่อฟิว ไอ่เนี้ย นิสัยกวน... มันกวน...คนทั้งห้อง ยกเว้น ผม "ทำไมน่ะหรอ เพราะผมดันไปเป็นเมียมันไง" เดี๋ยวผมจะเล่าตั้งแต่ต้นจนปลายให้ฟังนะ
ผมย้ายรร.บ่อยมากช่วงนี้ เพราะแม่ผมชอบย้ายไปที่อื่นประจำ ผมก็เลยต้องย้ายรร.ประจำ ปกติผมเป็นคนเงียบๆไม่สุงสิงกะไคร ไม่ค่อยพูด กะใครสักเท่าไหร่ จนผมได้ย้ายมาที่รร........... ผมก็ได้เจอ ฟิว มันก็กวน...ผมปกติเหมือนที่มันกวนทั้งห้อง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร คิดสะว่าเป็นพวกแมงเม่า วันแรกก็ผ่านไปตามเคย พอวันถัดมา ผมไปนั่งกินข้าวที่โรงอาหารตามปกติของผม คนที่โผล่มาเรียกผมคนแรกเลยคือ ฟิว พูดมาว่า
"เห้ยเพื่อน นั่งกินด้วยคนดิ่"
ผมก็ไม่ได้ว่าไร ไม่ตอบ ไม่ขยับปาก ฟิวมันก็นั่งลง กินอยู่ตรงหน้าผม ผมก็ชำเลืองมอง บางที มันก็เอาแต่จ้องหน้าผม ผมก็เลยพูดขึ้น
"จ้องหน้าเราแล้วช่วยให้กินข้าวอิ่มรึไง"
ไอ่ฟิวก็ตอบกลับมาแบบกวนๆ
"ก็เรานั่งตรงข้ามนาย จะไห้เราหันข้างกินข้าวรึไง ประสาทปะ"
ผมก็เงียบ พอกินหมดผมก็ลุกออกทันที ไม่ทันไร ฟิวก็บอก เดียวเราไปล้างให้ นายไปซื้อน้ำให้หน่อย ผมก็ไม่ได้พูดอะไรปล่อยมันไป เดินไปซื้อน้ำ ไม่ทันไรมันวิ่งมาสะละ พอวิ่งมาเสดก็ยื่นน้ำไห้มัน แล้วก็เดินออกไปหาที่นั่งเงียบๆ เดินๆไปผมก็สังเกตุว่ามันก็ตามผมมาอยู่ ผมก็เลยหันหลังทันที แล้วถามมันว่า "ตามเรามาเพื่อ" ฟิวมันก็ตอบว่า "ใครตามนาย เราจะไปที่ของเราเหมือนกัน" ผมก็ ไม่ได้อะไร เดินไปก็เห็นข้างตึกมีม้าหินอ่อนอยู่ ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ ก็เดินไปนั่ง แต่เอะ ฟิวมันมานั่งข้างๆผมสะงั้น ผมก็ถามมันว่า
"เมื่อไหร่นายจะไปไกลๆสักที" มันก็ตอบว่า "ก็นี่แหล่ะ ที่ที่เราจะไป" ผมก็ ลุกขึ้นเตรียมจะหาที่ไหม่ ไม่ทันไรมันก็คว้าแขนผม แล้วก็บอกว่า
"ไปไหนอีก นายนั่งนี่แหล่ะ เราไม่ กัดนายหรอก" ผมก็ตอบไปว่า "ไปไกลๆจากนายไง สงบกว่าเยอะเลย" แล้วทีนี้มันก็ดึงแขนผมไห้นั่งลงที่เดิม แต่ ผมกะตัวมันก็เท่าๆกันนะ แต่ทำไมสู้แรงมันไม่ได้ผมก็งงอยู่ มันเลยลุกไปนั่งตรงข้ามผม แล้วก็บอกผมว่า "ที่ตรงนี้ เป็นที่ที่ สงบที่สุดในรร.ละ ไม่มีเสียงดัง ไม่มีคนเยอะแยะวุ่นวาย ดีจะตาย นายจะมาพร้อมเราอีกก็ได้นะ" ผมก็ไม่ได้ตอบไรมัน เอาหนังสือมาอ่านตามปกติ อ่านเล่น อ่านหัวไป
"เสียงกริ่งเข้าเรียนดังขึ้น"
ผมก็เก็บของลุกออกจากที่ ฟิวมันก็ตามมา เข้าห้องเรียน แต่ประเด็นคือ ทำไมมันมานั่งข้างผม คนที่นั่งข้างผมไหงไปนั่งที่มัน ผมเลยถามมันว่า
"ทำไมยังไม่ไปนั่งที่เดิมอีก" มันก็ตอบว่า "เราย้ายที่แล้ว" ผมก็หันมา เตรียมเรียนตามปกติ หมดคาบแรกของช่วงบ่าย ผมลุกจะไปเข้าห้องน้ำ มันถาม
"จะไปไหน" ผมก็ตอบไป "ไปห้องน้ำ" มันก็ตามผมมาอีกและ ผมก็คิดในใจ คือมันจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน รึมันจะตามกรุยุเนี้ย พอผมเข้าห้องน้ำเสด มันก็ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ แล้วก็กลับขึ้นห้องตามปกติ คาบต่อไปครูไม่อยู่ มันก็หาแกล้งเพื่อนปกติ แล้วก็ มีเพื่อนในห้องมาหาคนนึง พูดมาว่า
"ดีๆเรา เจนะ นายสนิทกะไอ่ฟิวหรอ"
ผมก็ ส่ายหัว เจก็ถามอีกว่า "แล้วทำไมไอ่ฟิวถึงเอาแต่ติดนายแจเลยวะ"
ผมก็ตอบไปว่า
"มันเนี้ยนะ ตามติดเราแจเลย ไม่มีทางอ่ะ"
แล้วเจก็ตอบมาว่า
"ก็วันเนี้ย ตอนเที่งมันไม่ได้ไปไล่แกล้งชาวบ้านชาวช่องเค้าเลย ก็เลยสงใส"
ผมก็ตอบไปว่า
"วันนี้มันอาจไม่อยากแกล้งตอนกลางวันก็ได้ ดูโน่นดิ่ ก็แกล้งอยู่นิ่"
พอผมบอกไม่ทันไรฟิวก็หันกลับมา มาจะแกล้งไอ่เจ ผมก็เลยรีบพูดเลยว่า
"ฟิว เราคุยกะเพื่อนอยู่ อย่าเพิ่งกวนได้มั้ย"
ทีนี้ ฟิวก็ เดินออกไปหาแกล้งคนอื่นต่อ แต่ผมสังเกตุอยู่ว่าสายตามันยังชำเลืองมองผมอยู่
เจก็เลยพูดเบาๆขึ้นมาว่า
"เห้ย แต่ก่อนไอ่ฟิวมันไม่เคยฟังใครเลยนะ ใครพูดมันก็ไม่ฟัง พูดแล้วพูดอีก มันก็ไม่ฟัง แต่ทำไมนายพูดไม่กี่คำ มันไปยันประเทศนอกเลยวะ"
ผมก็ยัง งง อยู่นะ อะไรของ เจ วะ แต่ก็ช่างๆมันเถอะ ผมก็เลยบอกไป "งั้นเราขอเตรียมเรียนวิชาต่อไปก่อน นายกลับไปที่ได้ละ"
วิชาต่อไปก็เริ่มขึ้น เปนปกติที่วิชาภาษาอังกฤษมักจะมีครูเพศที่3 สอนเสมอ หรือครูตุ๊ดๆ เฟรนลี่ๆ วิชานี้ฟิวมันจะกวนตีนครูตลอดคาบ พอเริ่มคาบมาได้ไม่ทันไรมันก็กวนตีนครูจนไม่เป็นอันเรียนละ
ผมเลยตะคอกมันไปเลยว่า
"ไอ่ฟิว จะกวนก็ช่วยกวน อย่าไห้คนอื่นเดือนร้อนได้มั้ย นั่งเงียบๆบ้างได้มั้ย"
มันหันหน้าหนี เพื่อนๆทั้งห้องรุมมองมาที่ผมคนเดียว ผมก็นั่งเรียนไปตามปกติ ตลอดคาบมันไม่สิ่งเสียงสักแอะเลย
พอหมดคาบ เพื่อรุมเข้ามาเลยคับ "นิค ทำได้ไงอ่ะ " พอไอ่เจเหนเพื่อนรุมปุ๊ป มันขู่เลย พวก...กลับไปนั่งที่ไห้หมดเลยนะ แค่เสียววินาทีเดียว เพื่อนทั้งห้องก็ กลับไปนั่งที่ ซุบซิบอะไรแผ่วๆ เริ่มคาบสุดท้าย ก็เรียนปกติ
"เสียงกริ่งกลับบ้านดังขึ้น"
ผมก็เก็บของเตรียมกลับบ้าน
ไอ่ฟิวมันก็บอกว่า
"ให้เราไปส่งมั้ย"
ผมก็ตอบไปว่า
"ขอบใจ แต่ไม่ต้อง"
น้ำเสียงเย็นๆ)
ผมก็เดินออกจากห้องมา ออกมาไม่ทันไร ไอ่ฟิวมันก็มาเดินข้างๆ พร่ามโน่น พร่ามนี่ แล้วก็วิ่งไปจูงรถมันออกมา แล้วก็เดินมาพร่ามต่อ
ปล.ฟิวมันขับรถมารร.ไปกลับรร.ปกติคับ ส่วนผมนั่งวินกลับ
ฟิวก็พูดขึ้น "เห้ยนาย ไม่ต้องขึ้นวินกลับหรอกเดียวเราเป็นวินมอไซค์ไห้เอาปะ" ผมก็มองมัน สายตาบ่งบอกถึงความหมายว่า อะไรของนายแต่โชคร้าย
พี่วินขาประจำผมโทรมาบอกว่า "วันนี้ไม่สบายคงออกไปไม่ได้ แล้วก็บอก เดียวพรุ่งนี้ขึ้นฟรีวันนึงนะ ขอโทดด้วย"
ผมก็ตอบไป "ไม่เปนไรคับ"
สุดท้าย ผมหันไปหาไอ้คนข้างๆ มันก็ยิ้ม
ผมก็เดินขึ้นไปนั่งข้างหลังรถมัน มันก็งง ถามผมมาว่า
"อยากไห้เราไปส่งละหรอ"
ผมก็ต่อยหลังมันไปทีนึง แล้วบอกว่า
"วันนี้วินประจำเรา ไม่สบายเลยมาไม่ได้"
มันก็ตอบกลับมาว่า "บอกทางด้วยล่ะเดียวพาหลงไป..... ไม่รู้ด้วยนะ"
จากนั้นก็ขับมายันบ้านผม ตลอดทาง ผมก็บอกไห้มันขับแค่ 50-60 ก็พอ ผมไม่ชอบขับรถเร็ว พอถึงหน้าบ้านลงจากรถจะเดินเข้าบ้าน มันก็บอก
"ไม่คิดจะชวนเราเข้าบ้านหน่อยหรอ ขับรถก็เหนี่ย น้ำก็ ไม่ได้กินเลย"
ผมนี่ เสอียดเสอียนเลย ฟิวมันอาสามาส่งเองแท้ๆ ยังจะมาขอเข้าบ้านอีก
ผมก็เลยบอกมัน
"งั้นนายมานั่งรอหน้าบ้านก่อน เดียวเราไปเอาน้ำมาให้"
พูดจบมันก็ใสรถเข้าบ้านนั่งรอหน้าบ้าน ผมก็เอาน้ำมาให้มันกินขวดนึง มันกินเสดก็นั่งๆเดินๆ นั่งๆ เดินๆ
"เสียงโทรสัพเข้า"
แม่)
"ฮัลโหลครับแม่มีไรรึปล่าว"
แม่
"คืนนี้แม่น่าจะไม่ได้กลับบ้านนะ"
ผมเผลอหลุดปาก
"ห๊ะ ไม่ได้กลับบ้าน"
แม่
"ไช่ วันนี้แม่ต้องออกไปรับลูกค้ารายไหญ่ที่ต่างจังหวัด ลูกอยู่คนเดียวได้ไช่มั้ย"
ผมก็ตอบไปว่า
"ได้คับ แล้วกลับวันไหน"
แม่
"น่าจะอีก 2 วัน"
ผมก็ตอบไป
"คับ อยู่ได้คับ ไม่ต้องห่วง"
พูดจบผมก็วางสายไป
วางไปไม่ทันไรผมก็เห็นไอ่ฟิวยืนคุยโทรสัพ
ได้ยินไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ พอมันวางสายไปเดินมานั่งข้างๆ บอกผมว่า
"วันนี้นายอยู่บ้านคนเดียวไช่มั้ย คืนนี้ขอนอนด้วยนะ เราขอแม่แล้ว แม่ก็โอเครแล้ว"
ผมนึกในใจ
เอ้ย ทำไมเราต้องไห้นายมานอนบ้านด้วยเนี้ย แล้วบอกแม่ไว้แล้วด้วย ไอ้นี่ ทำไรไม่ปรึกษาสักคำ
ผมก็พูดขึ้น
"ไปนอนบ้านตัวเองเลยไป"
ฟิวมันก็ทำหน้าอ้อนๆ
"โห่ ไล่เราเลยอ่อ เราขอแม่ไว้แล้วด้วย แล้วถ้าเรากลับไปจะโดนไรบ้าง เดียวแม่ก็หาว่ากุพูดไม่เป็นคำอีก พร่ามๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ผมก็พูดขึ้น
"เอองั้น นอนโชฟานี่แหล่ะ"
มันก็พูด
"ไม่เอาเรานอนกะนายดีกว่า"
พูดจบมันก็วิ่งขึ้นไปชั้น2 หาป้ายชื่อห้องผมเสร็จแล้วก็เปิดเข้าไป ผมนี่รีบวิ่งตาม พอวิ่งมาเอ้าหายไปไหนวะ
เสียงน้ำดังขึ้น
พอผมเปิดประตูห้องน้ำไป เอ้า มันมาอาบน้ำบ้านผมสะละ ไอ้นี้มันร้ายกาจ
ผมก็ปิดประตู มันก็เดินออกมาพร้อมนุ่งผ้าเช็ดตัวผม แต่เดี๋ยว!! มันเอาไปตอนไหน อุตส่าพับเก็บอย่างดี ก็หามาจนได้
มันก็เดินนุ่งมา เปิดตู้เสื้อผ้าผม เลือกเสื้อผ้าไป ฮำเพลงไป
เห็นแล้วโครตหน้าหมันไส้ อย่างกะบ้านตัวเอง
มันก็พูดว่า
" เดียวพน.เราขอไส่ชุด นร.นายนะ เราไม่ได้เอาชุดมาเลยอาะ"
ผมก็พูดขึ้น
"เรื่องของ......"
มันก็ไปเปลี่ยนชุดเสดผมก็อาบน้ำต่อ อาบเสดเปลี่ยนชุดก็ปาไปจะ 4 ทุ่มละ ผมก็ลงมา ต้มมาม่ากิน เรียกฟิวไห้ลงมา มันรีบลงมาเลยผมเลยถามมันไปว่า
"หิวไรไหมเดียว จะต้มมาม่ากินจะได้ต้มเผื่อ"
มันก็ตอบ
"กินดิ่ หิวพอดีเลย"
ผมก็จัดแจกม่าๆ ต้ม หั่นผัก พอเป็นพิธี
เสดแล้วก็ไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วก็ เริ่มกินกันไปได้คำสองคำ มันก็พูดขึ้นมาว่า
"นิค นายทำอร่อยกว่าที่เราทำอีกนะ"
ผมก็ตอบกลับไป
"ไม่ได้ปรุง แค่ไส่ผัก อร่อยไรนาย ก็รถชาติเดิมๆ" พูดเสดก็กินไปจนหมด ผมกำลังจะเก็บไปล้างจานมันก็บอก เดียวเราเก็บไห้
ผมก็ตอบ
"ต้องล้างจานด้วยนะ เดียวเราทำเอง"มันก็ไม่ฟัง เดินถือถ้วยมาม่าที่กินจนหมดแล้วไป ล้าง เสร็จสรรพ ก็พากันเข้าห้องนอนเตรียมจะนอน
จบep.1 พอไปต่อรอดมั้ย
แต่งเล่นๆคับ ไม่มีไรทำ มีอะไรติแนะนำได้คับ นี่คิดเปนเรื่องแรกครับ
สวัสดีคับ ผมชื่อนิค ผมก็เป็น ผช.ปกติทั่วไป เล่นบาส เล่นดนตรี และ หน้าหวานที่สุดในห้อง (โม้ตัวเองเยอะไปละ) ผมมีเพื่อนสนิทคนนึง ชื่อฟิว ไอ่เนี้ย นิสัยกวน... มันกวน...คนทั้งห้อง ยกเว้น ผม "ทำไมน่ะหรอ เพราะผมดันไปเป็นเมียมันไง" เดี๋ยวผมจะเล่าตั้งแต่ต้นจนปลายให้ฟังนะ
ผมย้ายรร.บ่อยมากช่วงนี้ เพราะแม่ผมชอบย้ายไปที่อื่นประจำ ผมก็เลยต้องย้ายรร.ประจำ ปกติผมเป็นคนเงียบๆไม่สุงสิงกะไคร ไม่ค่อยพูด กะใครสักเท่าไหร่ จนผมได้ย้ายมาที่รร........... ผมก็ได้เจอ ฟิว มันก็กวน...ผมปกติเหมือนที่มันกวนทั้งห้อง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร คิดสะว่าเป็นพวกแมงเม่า วันแรกก็ผ่านไปตามเคย พอวันถัดมา ผมไปนั่งกินข้าวที่โรงอาหารตามปกติของผม คนที่โผล่มาเรียกผมคนแรกเลยคือ ฟิว พูดมาว่า
"เห้ยเพื่อน นั่งกินด้วยคนดิ่"
ผมก็ไม่ได้ว่าไร ไม่ตอบ ไม่ขยับปาก ฟิวมันก็นั่งลง กินอยู่ตรงหน้าผม ผมก็ชำเลืองมอง บางที มันก็เอาแต่จ้องหน้าผม ผมก็เลยพูดขึ้น
"จ้องหน้าเราแล้วช่วยให้กินข้าวอิ่มรึไง"
ไอ่ฟิวก็ตอบกลับมาแบบกวนๆ
"ก็เรานั่งตรงข้ามนาย จะไห้เราหันข้างกินข้าวรึไง ประสาทปะ"
ผมก็เงียบ พอกินหมดผมก็ลุกออกทันที ไม่ทันไร ฟิวก็บอก เดียวเราไปล้างให้ นายไปซื้อน้ำให้หน่อย ผมก็ไม่ได้พูดอะไรปล่อยมันไป เดินไปซื้อน้ำ ไม่ทันไรมันวิ่งมาสะละ พอวิ่งมาเสดก็ยื่นน้ำไห้มัน แล้วก็เดินออกไปหาที่นั่งเงียบๆ เดินๆไปผมก็สังเกตุว่ามันก็ตามผมมาอยู่ ผมก็เลยหันหลังทันที แล้วถามมันว่า "ตามเรามาเพื่อ" ฟิวมันก็ตอบว่า "ใครตามนาย เราจะไปที่ของเราเหมือนกัน" ผมก็ ไม่ได้อะไร เดินไปก็เห็นข้างตึกมีม้าหินอ่อนอยู่ ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ ก็เดินไปนั่ง แต่เอะ ฟิวมันมานั่งข้างๆผมสะงั้น ผมก็ถามมันว่า
"เมื่อไหร่นายจะไปไกลๆสักที" มันก็ตอบว่า "ก็นี่แหล่ะ ที่ที่เราจะไป" ผมก็ ลุกขึ้นเตรียมจะหาที่ไหม่ ไม่ทันไรมันก็คว้าแขนผม แล้วก็บอกว่า
"ไปไหนอีก นายนั่งนี่แหล่ะ เราไม่ กัดนายหรอก" ผมก็ตอบไปว่า "ไปไกลๆจากนายไง สงบกว่าเยอะเลย" แล้วทีนี้มันก็ดึงแขนผมไห้นั่งลงที่เดิม แต่ ผมกะตัวมันก็เท่าๆกันนะ แต่ทำไมสู้แรงมันไม่ได้ผมก็งงอยู่ มันเลยลุกไปนั่งตรงข้ามผม แล้วก็บอกผมว่า "ที่ตรงนี้ เป็นที่ที่ สงบที่สุดในรร.ละ ไม่มีเสียงดัง ไม่มีคนเยอะแยะวุ่นวาย ดีจะตาย นายจะมาพร้อมเราอีกก็ได้นะ" ผมก็ไม่ได้ตอบไรมัน เอาหนังสือมาอ่านตามปกติ อ่านเล่น อ่านหัวไป
"เสียงกริ่งเข้าเรียนดังขึ้น"
ผมก็เก็บของลุกออกจากที่ ฟิวมันก็ตามมา เข้าห้องเรียน แต่ประเด็นคือ ทำไมมันมานั่งข้างผม คนที่นั่งข้างผมไหงไปนั่งที่มัน ผมเลยถามมันว่า
"ทำไมยังไม่ไปนั่งที่เดิมอีก" มันก็ตอบว่า "เราย้ายที่แล้ว" ผมก็หันมา เตรียมเรียนตามปกติ หมดคาบแรกของช่วงบ่าย ผมลุกจะไปเข้าห้องน้ำ มันถาม
"จะไปไหน" ผมก็ตอบไป "ไปห้องน้ำ" มันก็ตามผมมาอีกและ ผมก็คิดในใจ คือมันจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน รึมันจะตามกรุยุเนี้ย พอผมเข้าห้องน้ำเสด มันก็ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ แล้วก็กลับขึ้นห้องตามปกติ คาบต่อไปครูไม่อยู่ มันก็หาแกล้งเพื่อนปกติ แล้วก็ มีเพื่อนในห้องมาหาคนนึง พูดมาว่า
"ดีๆเรา เจนะ นายสนิทกะไอ่ฟิวหรอ"
ผมก็ ส่ายหัว เจก็ถามอีกว่า "แล้วทำไมไอ่ฟิวถึงเอาแต่ติดนายแจเลยวะ"
ผมก็ตอบไปว่า
"มันเนี้ยนะ ตามติดเราแจเลย ไม่มีทางอ่ะ"
แล้วเจก็ตอบมาว่า
"ก็วันเนี้ย ตอนเที่งมันไม่ได้ไปไล่แกล้งชาวบ้านชาวช่องเค้าเลย ก็เลยสงใส"
ผมก็ตอบไปว่า
"วันนี้มันอาจไม่อยากแกล้งตอนกลางวันก็ได้ ดูโน่นดิ่ ก็แกล้งอยู่นิ่"
พอผมบอกไม่ทันไรฟิวก็หันกลับมา มาจะแกล้งไอ่เจ ผมก็เลยรีบพูดเลยว่า
"ฟิว เราคุยกะเพื่อนอยู่ อย่าเพิ่งกวนได้มั้ย"
ทีนี้ ฟิวก็ เดินออกไปหาแกล้งคนอื่นต่อ แต่ผมสังเกตุอยู่ว่าสายตามันยังชำเลืองมองผมอยู่
เจก็เลยพูดเบาๆขึ้นมาว่า
"เห้ย แต่ก่อนไอ่ฟิวมันไม่เคยฟังใครเลยนะ ใครพูดมันก็ไม่ฟัง พูดแล้วพูดอีก มันก็ไม่ฟัง แต่ทำไมนายพูดไม่กี่คำ มันไปยันประเทศนอกเลยวะ"
ผมก็ยัง งง อยู่นะ อะไรของ เจ วะ แต่ก็ช่างๆมันเถอะ ผมก็เลยบอกไป "งั้นเราขอเตรียมเรียนวิชาต่อไปก่อน นายกลับไปที่ได้ละ"
วิชาต่อไปก็เริ่มขึ้น เปนปกติที่วิชาภาษาอังกฤษมักจะมีครูเพศที่3 สอนเสมอ หรือครูตุ๊ดๆ เฟรนลี่ๆ วิชานี้ฟิวมันจะกวนตีนครูตลอดคาบ พอเริ่มคาบมาได้ไม่ทันไรมันก็กวนตีนครูจนไม่เป็นอันเรียนละ
ผมเลยตะคอกมันไปเลยว่า
"ไอ่ฟิว จะกวนก็ช่วยกวน อย่าไห้คนอื่นเดือนร้อนได้มั้ย นั่งเงียบๆบ้างได้มั้ย"
มันหันหน้าหนี เพื่อนๆทั้งห้องรุมมองมาที่ผมคนเดียว ผมก็นั่งเรียนไปตามปกติ ตลอดคาบมันไม่สิ่งเสียงสักแอะเลย
พอหมดคาบ เพื่อรุมเข้ามาเลยคับ "นิค ทำได้ไงอ่ะ " พอไอ่เจเหนเพื่อนรุมปุ๊ป มันขู่เลย พวก...กลับไปนั่งที่ไห้หมดเลยนะ แค่เสียววินาทีเดียว เพื่อนทั้งห้องก็ กลับไปนั่งที่ ซุบซิบอะไรแผ่วๆ เริ่มคาบสุดท้าย ก็เรียนปกติ
"เสียงกริ่งกลับบ้านดังขึ้น"
ผมก็เก็บของเตรียมกลับบ้าน
ไอ่ฟิวมันก็บอกว่า
"ให้เราไปส่งมั้ย"
ผมก็ตอบไปว่า
"ขอบใจ แต่ไม่ต้อง"น้ำเสียงเย็นๆ)
ผมก็เดินออกจากห้องมา ออกมาไม่ทันไร ไอ่ฟิวมันก็มาเดินข้างๆ พร่ามโน่น พร่ามนี่ แล้วก็วิ่งไปจูงรถมันออกมา แล้วก็เดินมาพร่ามต่อ
ปล.ฟิวมันขับรถมารร.ไปกลับรร.ปกติคับ ส่วนผมนั่งวินกลับ
ฟิวก็พูดขึ้น "เห้ยนาย ไม่ต้องขึ้นวินกลับหรอกเดียวเราเป็นวินมอไซค์ไห้เอาปะ" ผมก็มองมัน สายตาบ่งบอกถึงความหมายว่า อะไรของนายแต่โชคร้าย
พี่วินขาประจำผมโทรมาบอกว่า "วันนี้ไม่สบายคงออกไปไม่ได้ แล้วก็บอก เดียวพรุ่งนี้ขึ้นฟรีวันนึงนะ ขอโทดด้วย"
ผมก็ตอบไป "ไม่เปนไรคับ"
สุดท้าย ผมหันไปหาไอ้คนข้างๆ มันก็ยิ้ม
ผมก็เดินขึ้นไปนั่งข้างหลังรถมัน มันก็งง ถามผมมาว่า
"อยากไห้เราไปส่งละหรอ"
ผมก็ต่อยหลังมันไปทีนึง แล้วบอกว่า
"วันนี้วินประจำเรา ไม่สบายเลยมาไม่ได้"
มันก็ตอบกลับมาว่า "บอกทางด้วยล่ะเดียวพาหลงไป..... ไม่รู้ด้วยนะ"
จากนั้นก็ขับมายันบ้านผม ตลอดทาง ผมก็บอกไห้มันขับแค่ 50-60 ก็พอ ผมไม่ชอบขับรถเร็ว พอถึงหน้าบ้านลงจากรถจะเดินเข้าบ้าน มันก็บอก
"ไม่คิดจะชวนเราเข้าบ้านหน่อยหรอ ขับรถก็เหนี่ย น้ำก็ ไม่ได้กินเลย"
ผมนี่ เสอียดเสอียนเลย ฟิวมันอาสามาส่งเองแท้ๆ ยังจะมาขอเข้าบ้านอีก
ผมก็เลยบอกมัน
"งั้นนายมานั่งรอหน้าบ้านก่อน เดียวเราไปเอาน้ำมาให้"
พูดจบมันก็ใสรถเข้าบ้านนั่งรอหน้าบ้าน ผมก็เอาน้ำมาให้มันกินขวดนึง มันกินเสดก็นั่งๆเดินๆ นั่งๆ เดินๆ
"เสียงโทรสัพเข้า"แม่)
"ฮัลโหลครับแม่มีไรรึปล่าว"
แม่
"คืนนี้แม่น่าจะไม่ได้กลับบ้านนะ"
ผมเผลอหลุดปาก
"ห๊ะ ไม่ได้กลับบ้าน"
แม่
"ไช่ วันนี้แม่ต้องออกไปรับลูกค้ารายไหญ่ที่ต่างจังหวัด ลูกอยู่คนเดียวได้ไช่มั้ย"
ผมก็ตอบไปว่า
"ได้คับ แล้วกลับวันไหน"
แม่
"น่าจะอีก 2 วัน"
ผมก็ตอบไป
"คับ อยู่ได้คับ ไม่ต้องห่วง"
พูดจบผมก็วางสายไป
วางไปไม่ทันไรผมก็เห็นไอ่ฟิวยืนคุยโทรสัพ
ได้ยินไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ พอมันวางสายไปเดินมานั่งข้างๆ บอกผมว่า
"วันนี้นายอยู่บ้านคนเดียวไช่มั้ย คืนนี้ขอนอนด้วยนะ เราขอแม่แล้ว แม่ก็โอเครแล้ว"
ผมนึกในใจ
เอ้ย ทำไมเราต้องไห้นายมานอนบ้านด้วยเนี้ย แล้วบอกแม่ไว้แล้วด้วย ไอ้นี่ ทำไรไม่ปรึกษาสักคำ
ผมก็พูดขึ้น
"ไปนอนบ้านตัวเองเลยไป"
ฟิวมันก็ทำหน้าอ้อนๆ
"โห่ ไล่เราเลยอ่อ เราขอแม่ไว้แล้วด้วย แล้วถ้าเรากลับไปจะโดนไรบ้าง เดียวแม่ก็หาว่ากุพูดไม่เป็นคำอีก พร่ามๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ผมก็พูดขึ้น
"เอองั้น นอนโชฟานี่แหล่ะ"
มันก็พูด
"ไม่เอาเรานอนกะนายดีกว่า"
พูดจบมันก็วิ่งขึ้นไปชั้น2 หาป้ายชื่อห้องผมเสร็จแล้วก็เปิดเข้าไป ผมนี่รีบวิ่งตาม พอวิ่งมาเอ้าหายไปไหนวะ
เสียงน้ำดังขึ้น
พอผมเปิดประตูห้องน้ำไป เอ้า มันมาอาบน้ำบ้านผมสะละ ไอ้นี้มันร้ายกาจ
ผมก็ปิดประตู มันก็เดินออกมาพร้อมนุ่งผ้าเช็ดตัวผม แต่เดี๋ยว!! มันเอาไปตอนไหน อุตส่าพับเก็บอย่างดี ก็หามาจนได้
มันก็เดินนุ่งมา เปิดตู้เสื้อผ้าผม เลือกเสื้อผ้าไป ฮำเพลงไป
เห็นแล้วโครตหน้าหมันไส้ อย่างกะบ้านตัวเอง
มันก็พูดว่า
" เดียวพน.เราขอไส่ชุด นร.นายนะ เราไม่ได้เอาชุดมาเลยอาะ"
ผมก็พูดขึ้น
"เรื่องของ......"
มันก็ไปเปลี่ยนชุดเสดผมก็อาบน้ำต่อ อาบเสดเปลี่ยนชุดก็ปาไปจะ 4 ทุ่มละ ผมก็ลงมา ต้มมาม่ากิน เรียกฟิวไห้ลงมา มันรีบลงมาเลยผมเลยถามมันไปว่า
"หิวไรไหมเดียว จะต้มมาม่ากินจะได้ต้มเผื่อ"
มันก็ตอบ
"กินดิ่ หิวพอดีเลย"
ผมก็จัดแจกม่าๆ ต้ม หั่นผัก พอเป็นพิธี
เสดแล้วก็ไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วก็ เริ่มกินกันไปได้คำสองคำ มันก็พูดขึ้นมาว่า
"นิค นายทำอร่อยกว่าที่เราทำอีกนะ"
ผมก็ตอบกลับไป
"ไม่ได้ปรุง แค่ไส่ผัก อร่อยไรนาย ก็รถชาติเดิมๆ" พูดเสดก็กินไปจนหมด ผมกำลังจะเก็บไปล้างจานมันก็บอก เดียวเราเก็บไห้
ผมก็ตอบ
"ต้องล้างจานด้วยนะ เดียวเราทำเอง"มันก็ไม่ฟัง เดินถือถ้วยมาม่าที่กินจนหมดแล้วไป ล้าง เสร็จสรรพ ก็พากันเข้าห้องนอนเตรียมจะนอน
จบep.1 พอไปต่อรอดมั้ย