สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดยังใงก็ขอโทษด้วยนะคะขอตั้งเป็นกระคำถามนะค่ะเพราะเราไม่ได้ยืนยันบัตรประชาชน เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ เราชื่อแบม (นามสมมติ) เราเป็นเด็กนักเรียนม.ปลายแห่งหนึ่งในภาคกลาง เราเป็นคนไม่สวยมากแต่ก็ไม่ได้แย่เอาตรงๆคือหน้าตาพอที่เดินผ่านหมาหมาไม่หอนอ่ะ5555 สูง 165 นำ้หนัก 50 นิดๆ นิสัยเราคือแบบ เฮฮา ไม่เรียบร้อยเหล้าเบียร์กินเรียบในกลุ่มเรามีเพื่อนอยู่ 6คนรวเราเป็น7ขอแทนเพื่อนว่า 123456 เรื่องมันเกิดจากการที่เรารู้สึกมากไปเอง วันนั้นเป็นวันที่ไปเรียนปกติทุกอย่างปกติแต่ที่ไม่ปกติคือเพื่อนผู้ชายในห้องเราขอแทนว่า ก้อง (นามสมมติ) มันเข้ามาคุยกับเรามายุ่งเจ๊าะแจ๊ะกับเราเราก็เออไม่อะไรแล้วก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆทุกวัน จนวันนึงตกเย็นก้องก็ทักไลน์เรามา
ก้อง : ทำไร
เรา : นั่งเล่น มีไรป่าว
ก้อง : ป่าวไม่มีไร ถึงบ้านแล้วหรอ
เรา : ถึงนานแล้ว อ่ะ
ก้อง : พูดเพราะๆแบบผู้หญิงหวานๆน่ารักๆได้ม้ะ
เรา : ก็กรูเป็นคนแบบนี้
ก้อง : เออๆเบื่อจะเถียง กูรอรถอยู่กำลังกลับบ้าน
เรา : เออๆกลับบ้านดีๆ
ก้อง : เดี๋ยวหูทักไปใหม่รถมาแล้ว
เรา : เคๆา
และจากวันนั้นเรากับก้องก็คุยกันมาตลอดแต่เราไม่ได้เล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง แต่ถึงไม่เล่าให้มันฟังมันก็ต้องจับสังเกตเราได้อยู่แล้วเพราะพวกมันนี่ยิ่งกว่าโคนัน จนพักกลางวันมันเลยได้โอกาสถามจากปากเรา
1 : อีแบมมีไรจะเล่ามั้ย ?
เรา : อะไรของพวกกูจะ-ข้าว (ตีมึนค่ะ)
2 : อย่ามาทำเป็นหิว ถึงไม่บอกกูก็รู้กูเพื่อน
3 : เอออีห่_าทำเหมือนพวกกูโง่
เรา : เอ้า อีนี่
4 : คุยกับไอ้ก้องอยู่ใช่มั้ย
เรา : ก็เพื่อนกันป่ะว้ะคุยเฉยๆกูไม่ได้คิดไร
5 : รู้ใช่ป้ะว่ามันมีแฟนแล้ว
เรา : ถึงหน้ากูจะดูโง่แต่กูไม่โง่นะ
6 : แล้วคุยกันนานยังคุยกันได้ใง
เรา : ก็คุยเรื่องทั่วไปอ่ะ เรื่องที่เพื่อนเขาคุยกันทั่วไปชวน-เหล้าไรแบบนี้
5 : เออก็อย่าเผลใจไปรู้สึกกับมันล่ะ จะเจ็บป่าวๆเพราะมันมีแฟนแล้ว ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องคุยมากเพราะด้วยจะรู้สึกกับมันแล้วมาเสียใจฟูมฟาย-เหล้าเมาปริ่นอีกขี้เกียจดูแล
6 : เออลำบากพวกกู
5 : ด้วยอี6พอกันแหละอ่ะเบาซะทีไหน
เรา1234 :55555555555
6 : อีห่_า
กินข้าวกันเสร็จออดขึ้นเรียนก็ดังพอดีพวกเราก็ขึ้นไปเรียนปกติแต่ที่ไม่ปกติคือไอ้ก้องมันชอบเดินมาหาเรายืมนู่นยืมนี่ทั้งๆที่โต๊ะเรากับมันก็ห่างกัน แต่เราก็เออๆเอาไปๆไม่ได้คิดอะไรหรอกตอนนั้น ตกเย็นก็กลับบ้านกับเดอะแก้งค์ปกติแต่ที่ไม่ปกติคืออีก้องจ้านางกลับบ้านพร้อมพวกเรา
5 : ไอ้เชี่ยก้องมาเดินกับพวกกูทำไม
ก้อง : กรูกลับย้านด้วยไม่ได้หรอ หันมายิ้มให้เรา
เรา : ยิ้มทำไรของ
ก้อง : ปากอย่างนี้ใงพี่กายเลยทิ้ง (พี่กายคือแฟนเก่าเราเองเราเคยคบกับนางตอนนางอยู่ม.6เราก็อยู่ม.5แต่ตอนนี้นางเรียนมหาลัยมีแฟนใหม่แล้วเรียบร้อย)
เรา : ไอ้เชี่ยก้องงงงงงงงง ไล่ทุบมันค่ะ
4 : หยุดกูรำคาญ เล่นเป็นเด็กๆไปได้
เรา : ฝากไว้ก่อนนะ
ก้อง : ทำหน้าตากวนตรีน
3 : ไม่ไปส่งแฟนหรอถึงกลับกับพวกกูได้เนี่ยไอ้ก้อง
ก้อง : น้องมันกลับไปแล้ว ( แฟนนางกล้องเป็นรุ่นน้องม.ต้นนะเออ)
2 : น้องมันกลับไปแล้วเลยเดินกลับกับพวกกูเพื่อจะะไปส่งอีแบมแทนส่งแฟนใช่ป้ะ55555
เรา : เชี่ย2พูดไรของ
ก้อง : ถ้าเราจะไปส่งแบมจะให้ไปส่งป่ะ
เรา : อย่ามาพูดเพราะขนลุก กรูมีเพื่อนกลับเว้ยไม่ต้องมีคนไปส่ง
เราก็เถียงกับมันมาตลอดทางจนถึงท่ารถก้องก็แยกกลับไปอีกฝั่งเพราะบ้านมันอยู่คนละทาง
#แค่นี้ก่อนนะคะเดี๋ยวมาต่อให้
#เป็นเรืองจริง100%ค่ะเพราะเกิดขึ้นได้ไม่ถึงปี
#ถ้ามีคนอ่านจะมาต่อให้นะคะ
รู้สึกกับคนที่ไม่ควรรู้สึก
ก้อง : ทำไร
เรา : นั่งเล่น มีไรป่าว
ก้อง : ป่าวไม่มีไร ถึงบ้านแล้วหรอ
เรา : ถึงนานแล้ว อ่ะ
ก้อง : พูดเพราะๆแบบผู้หญิงหวานๆน่ารักๆได้ม้ะ
เรา : ก็กรูเป็นคนแบบนี้
ก้อง : เออๆเบื่อจะเถียง กูรอรถอยู่กำลังกลับบ้าน
เรา : เออๆกลับบ้านดีๆ
ก้อง : เดี๋ยวหูทักไปใหม่รถมาแล้ว
เรา : เคๆา
และจากวันนั้นเรากับก้องก็คุยกันมาตลอดแต่เราไม่ได้เล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง แต่ถึงไม่เล่าให้มันฟังมันก็ต้องจับสังเกตเราได้อยู่แล้วเพราะพวกมันนี่ยิ่งกว่าโคนัน จนพักกลางวันมันเลยได้โอกาสถามจากปากเรา
1 : อีแบมมีไรจะเล่ามั้ย ?
เรา : อะไรของพวกกูจะ-ข้าว (ตีมึนค่ะ)
2 : อย่ามาทำเป็นหิว ถึงไม่บอกกูก็รู้กูเพื่อน
3 : เอออีห่_าทำเหมือนพวกกูโง่
เรา : เอ้า อีนี่
4 : คุยกับไอ้ก้องอยู่ใช่มั้ย
เรา : ก็เพื่อนกันป่ะว้ะคุยเฉยๆกูไม่ได้คิดไร
5 : รู้ใช่ป้ะว่ามันมีแฟนแล้ว
เรา : ถึงหน้ากูจะดูโง่แต่กูไม่โง่นะ
6 : แล้วคุยกันนานยังคุยกันได้ใง
เรา : ก็คุยเรื่องทั่วไปอ่ะ เรื่องที่เพื่อนเขาคุยกันทั่วไปชวน-เหล้าไรแบบนี้
5 : เออก็อย่าเผลใจไปรู้สึกกับมันล่ะ จะเจ็บป่าวๆเพราะมันมีแฟนแล้ว ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องคุยมากเพราะด้วยจะรู้สึกกับมันแล้วมาเสียใจฟูมฟาย-เหล้าเมาปริ่นอีกขี้เกียจดูแล
6 : เออลำบากพวกกู
5 : ด้วยอี6พอกันแหละอ่ะเบาซะทีไหน
เรา1234 :55555555555
6 : อีห่_า
กินข้าวกันเสร็จออดขึ้นเรียนก็ดังพอดีพวกเราก็ขึ้นไปเรียนปกติแต่ที่ไม่ปกติคือไอ้ก้องมันชอบเดินมาหาเรายืมนู่นยืมนี่ทั้งๆที่โต๊ะเรากับมันก็ห่างกัน แต่เราก็เออๆเอาไปๆไม่ได้คิดอะไรหรอกตอนนั้น ตกเย็นก็กลับบ้านกับเดอะแก้งค์ปกติแต่ที่ไม่ปกติคืออีก้องจ้านางกลับบ้านพร้อมพวกเรา
5 : ไอ้เชี่ยก้องมาเดินกับพวกกูทำไม
ก้อง : กรูกลับย้านด้วยไม่ได้หรอ หันมายิ้มให้เรา
เรา : ยิ้มทำไรของ
ก้อง : ปากอย่างนี้ใงพี่กายเลยทิ้ง (พี่กายคือแฟนเก่าเราเองเราเคยคบกับนางตอนนางอยู่ม.6เราก็อยู่ม.5แต่ตอนนี้นางเรียนมหาลัยมีแฟนใหม่แล้วเรียบร้อย)
เรา : ไอ้เชี่ยก้องงงงงงงงง ไล่ทุบมันค่ะ
4 : หยุดกูรำคาญ เล่นเป็นเด็กๆไปได้
เรา : ฝากไว้ก่อนนะ
ก้อง : ทำหน้าตากวนตรีน
3 : ไม่ไปส่งแฟนหรอถึงกลับกับพวกกูได้เนี่ยไอ้ก้อง
ก้อง : น้องมันกลับไปแล้ว ( แฟนนางกล้องเป็นรุ่นน้องม.ต้นนะเออ)
2 : น้องมันกลับไปแล้วเลยเดินกลับกับพวกกูเพื่อจะะไปส่งอีแบมแทนส่งแฟนใช่ป้ะ55555
เรา : เชี่ย2พูดไรของ
ก้อง : ถ้าเราจะไปส่งแบมจะให้ไปส่งป่ะ
เรา : อย่ามาพูดเพราะขนลุก กรูมีเพื่อนกลับเว้ยไม่ต้องมีคนไปส่ง
เราก็เถียงกับมันมาตลอดทางจนถึงท่ารถก้องก็แยกกลับไปอีกฝั่งเพราะบ้านมันอยู่คนละทาง
#แค่นี้ก่อนนะคะเดี๋ยวมาต่อให้
#เป็นเรืองจริง100%ค่ะเพราะเกิดขึ้นได้ไม่ถึงปี
#ถ้ามีคนอ่านจะมาต่อให้นะคะ