สวัสดีครับ ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่เทอมสุดท้ายของ ป. ตรีแล้วครับ ผมขอท้าวความก่อนนะครับ


เรื่องมันเริ่มจากเมื่อเทอมที่แล้ว หรือภาคเรียนที่ 1/2557 ของ นศ.ปี4 ผมและเพื่อนๆต้องไปฝึกงานกัน เกือบทั้งสาขาเลือกไปฝึกงานแบบ สหกิจ(4เดือน) ต่างคนต่างก็แยกย้ายไปตามความชอบของแต่ละคน ผมกับเพื่อนก็ไปฝึกงานกันทั้งหมด 10 คน แต่ว่าฝึกงาน 2 ที่ครับ อยู่ใกล้กัน เราจึงตัดสินใจพักอยู่บ้านหลังเดียวกันที่ทางที่ฝึกงานจัดไว้ให้ บ้านมันใหญ่มากครับ 10 คนนี่อยู่สบาย แต่อาจจะแย่งกันตอนเช้าห้องน้ำบ้าง ไม่สิ!!!! ตลอดเวลา 120 วันที่ฝึกงาน เราแย่งกันเข้าห้องน้ำทุกวันครับ ในบ้านก็จะประกอบไปด้วย 3 กลุ่มครับ
                                 -กลุ่มผม 4 คน (ขอสมมุติชื่อนะครับ) 1.ผม(ช) 2.เชด(ช)3.นม(ญ) 4.โย(ญ)
                                 -กลุ่ม A 4 คน
                                 -กลุ่ม B 2 คน
เวลาและการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันร่วม 4 เดือนทำให้เราสนิทกันพอสมควร แล้วก็รู้นิสัยของแต่ละคนว่าเป็นยังไง ตลอดเวลาที่ฝึกงาน ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีครับ กับกลุ่มอื่นตัวผมเองไม่มีปัญหาอะไรครับ แต่ปัญหามันเริ่มที่เชดซึ่งเป็นเพื่อนตุ๊ดในกลุ่มเอาแปรงสีฟันของนมไปซ่อน (ปกติแกล้งกันแบบนี้บ่อย) ตอนนางจะแปรงฟันนางก็มาโวยวาย ด้วยเวลาเที่ยงคืนเกือบตี 1 ทุกคนหลับ แต่นางมาโวยวายที่ผม

ปั้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(เสียงมันเคาะประตูด้วยความโมโห)
นม: อี***(ชื่อผม) เอาแปรงกุไปซ่อนไว้ไหนอีเ-ี้ย
ผม: กรูไม่รู้ กรูไม่ได้เอาไปซ่อน นม อี-อก มาโวยวายเ-ี้ยอะไรตอนนี้ กรูไม่รู้
นม: แล้วใครจะเอาไปซ่อนถ้าไม่ใช้!!! กูจะอาบน้ำอีเ-ี้ย

ปึ้ง***---- เสียงฟางเส้นสุดท้ายในหัวผมขาด

ผม: อีนม!!! ถ้ากรูเอาไปซ่อนกรูก็บอกไปละ นี่มันดึกแล้ว หัดดูเวลามั่ง แล้วมาโวยมาย คนอื่นเค้าจะนอน เพื่อนคนอื่นเค้าหลับไปแล้ว มาปิดประตูปึ้งปังทำนิสัยแบบนี้จะเอาอะไร กรูไม่ชอบ อีเ-ี้ย
นม: (น้ำตาซึม) พวกแมร่งเล่นเ-ี้ยอะไรไม่รู้เรื่อง (พร้อมเดินออกไปแล้วปิดประตูห้องดังมากๆอีก 1 ที)
ผมเลยเอาแปรงสีฟันที่ยังไม่ได้ใช้ไปโยนให้แล้วบอกว่า "นี่ เอาของกรูไปใช้ไป จะได้จบๆ กรูไม่ได้เอาของไปซ่อน"

ทุกอย่างเหมือนจะจบครับ เช้ามาผมเปิดเฟซบุ๊คดู นมมันตั้งตัสประมาณว่า "ใช่ซิ กรูมันโง่ ภาษาอังกฤษก็ไม่เก่ง ใครจะด่ากรูก็ได้ ทำอะไรนึกถึงใจกันบ้าง" จนมาถึงที่ทำงาน มันก็ไม่ยอมพูดกับพวกผม ผมเลยพิมไลน์ไปถามโยว่า

ผม: อีนมเป็นไร เห็นมันตั้งตัสป่ะ
โย: ถามดิ่
ผม: มรึ่งเปิดดิ๊ ไม่สบายใจหว่ะ

เหตุการณ์นี้เกิดบนโต๊ะกินข้าวของที่ฝึกงาน

โย: นม เป็นไร
นม: ไม่ได้เป็นไร
โย: มีไรก็พูดมา อี***มันไม่สบายใจ
นม: กรูไม่มีอะไรจริงๆ
ผม: นม เป็นไร พูดมาดิ๊
นม: (ก้มหน้าเล่นมือถือต่อ)
ผม: ตั้งตัสทำไม
โย: เป็นไรก็พูดมา เพื่อนพวกกูป่ะ
นม: กรูไม่ได้หมายถึง....
ผม: อีนม กรูเพื่อนป่ะ? คิดว่าพวกกรูโง่หรอ คบกันมาจะ 4 ปีแล้ว ทำไมกรูจะดูไม่ออก ถ้าไมไ่ด้ตั้งตัสถึงกรูแล้วจะตั้งหาใคร
เชด: มีอะไรก็คุยมานม กรูก็ไม่สบายใจ
ผม: แล้วใครด่าเรื่องภาษาอังกฤษ ก็พวกกรูป่ะ? ใครในบ้านเค้าด่ามั่ง ไม่มี!! มีแค่พวกกรู แล้วถามหน่อยกรูด่าว่าโง่เนี่ย ด่าแล้วจบมะ หรือเอาไปพูดทีหลังให้คนอื่นฟัง ก็ไม่มี
โย: เออ ก็รู้ว่าเวลาด่าก็ไม่ได้อะไรป่ะ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ปี 1 จะมาน้อยใจเพราเรื่องแค่นี้แล้วไม่พูด มันไม่ใช่หว่ะนม
นม: (เงยหน้า) กรูน้อยใจ (น้ำตาซึม) ทำไมต้องพูดแรงๆกับกรู กรูก็มีหัวใจ ทำอะไรนึกถึงความรู้สึกกันบ้างดิ่ 2 คน (หมายถึงผมกับเชด) เก่งหนิ  กรูไมไ่ด้เก่งแบบพวก ด่ากรูทุกวันๆกรูก็แอบเสียใจ
เชด: พูดมา แล้วไงต่อ
นม: นั่นแหละ กรูโง่ กรูไม่ดีเองแหละ (ยังร้องไห้อยู่)
โย: (ร้องไห้อีกคน) กรูถามหน่อยดิ๊นม อยู่กันมาจะ 4 ปี ด่ากันแบบนี้มาตลอด แรงกว่านี้ก็เคย ไม่พูดหล่ะ มาพูดตอนนี้น้อยใจตอนนี้แล้วไม่พูด คิดว่าพวกกรูสบายใจหรอ ตื่นเช้ามาเพื่อนก็ไม่ยอมพูดด้วย อี**มันก็ไม่สบายใจ
เชด: คิดว่าพวกกรูไม่รักหรอ มีเพื่อนอยู่แค่นี้ ทำไมมีอะไรไม่พูดกัน
ผม: โกรธเรื่องแปรงสีฟันใช่มั้ย แล้วก็เอามารวมๆกับเรื่องที่พวกกรูด่า
นม: ป่าว ไม่ได้โกรธ
ผม: แล้วจะโกรธเรื่องอะไร ในเมื่อพวกกรูด่าไม่ร็กี่วันแล้ว ไม่เห็นโกรธ พอแปรงสีฟนหายเมื่อคืนก็ตั้งตัสในเฟส กรูก็บอกแล้วว่ากรูไม่ได้เอาไปซ่อน เออถ้ากรูร็ก็บอกไปแล้ว แล้วเมื่อคืนปิดประตูเสียงดัง ทำปึ้งๆปั้งๆ มันใช่ป่ะวะ? ทำอะไรใช้สติหน่อย ระงับอารมณ์บ้าง เกรงใจเพื่อนคนอื่นบ้าง โตแล้วนะ มีอะไรก็พูดก็บอก แล้วเรื่องตั้งตัสก็รู้ว่ากรูไม่ชอบ ทำทำไม?
นม: เออ กูโกรธ มันใช่เรื่องเ่นป่ะที่เอาไปซ่อน มันของต้องใช้ ทำอะไรคิดบ้างดิ่
เชด: กูเอาไปซ่อนเองแหละ แต่เมื่อคืนกรูหลับ ขี้เกรียจตื่นมาบอกว่าอยู่ตรงไหน
ผม,โย: (มองหน้าอีเชด) แล้วพูดพร้อมกันว่า อี-อก

สรุปก็เคลียกันจบภายในครึ่งชั่วโมงครับ กลับมาด่ากันเหมือนเดิม แต่นมขอเอาไว้ว่าต่อไปนี้ห้ามด่าอีก มันขี้น้อยใจ แต่ผ่านไปไม่ถึงวัน อีโยเริ่มเรื่องก่อนเลย "อุ๊ยๆ อย่าพูดๆ เพื่อนด่าไม่ได้ เดี๋ยวเพื่อนน้อยใจ" กลายเป็นเรื่องโจ๊กของกลุ่มไปครับ ชิวๆ กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่ประเด็นคือเพื่อนคนอื่นในบ้านก็น่าจะรู้ด้วย เพราะที่ฝึกงานผมมีกลุ่มอื่นมาฝึกด้วย

****---------เอาหล่ะครับ ที่เล่ามาทั้งหมดนี่ไม่ได้ไม่มีประโยชน์หรืออะไรนะครับ แต่นี่มันคือจุดเริ่มเรื่องของปัญหาครับ-----------****

หลังจากกลับจากฝึกงาน เพื่อนๆเริ่มหางานทำระหว่างที่รอขึ้นพรีเซ้นท์  มีเพื่อนจากกลุ่ม B แหละครับ 1 คน เป็น ผญ. (สมมติชื่อ 42) ทำงานกับนม ก็เลยมาพักหอนมด้วยกัน จนวันนึงอีนมเนี่ย!!! ทะเลาะกับแฟน ก็เลยขอห่างกัน (ปัจจุบันอยู่ในสถานะเพื่อนแต่เพื่อนของนางสะกดด้วย ผอ-สระอัว)  อ่ะมาต่อ......ตอนที่ทะเลาะกัน แฟนของอีนมเนี่ย ก็โทรมาอีโย ซึ่งอีโยเป็นที่ปรึกษาทางใจเพราะอีนมกับอีโยจะสนิทกัน รู้กันทุกมุมตั้งแต่ปลายผมยันซอกเล็บ ส่วนผมกับอีเชดก็จะสนิทกันระดับเกือบๆนั้น 555+ ปรึกษาไปปรึกษามาอีโยก็ดันรู้เรื่องบางเรื่องที่ไม่เคยรู้จากปากแฟนอีนมหลายๆเรื่อง แต่ที่ทำอีโยอึ้งที่สุดคืออะไรรู้มั้ย?


แฟนอีนม: โย รู้มั้ย อีนมมันมาปรึกษากรูเรื่องอะไร
โย: เรื่องไรอ่ะ
แฟนอีนม: นมมันถามกรูว่า "กรูควรเอาไงกับพวกผมดี" (รวมทั้งเชดและโยด้วยนะ) เพราะอี 42 มันพูดว่า "นม ถามจริงนะ คบอีพวกนั้นไปได้ยังไงวะ? แมร่งด่าซะขนาดนั้น ทนได้ไงอ่ะ" กรูเลยบอกว่า "ถ้าเลิกคบพวกนั้นก็ไม่ต้องมายุ่งกับกูอีก เพื่อนที่สนิทมา 4 ปี กับอีคนที่เพิ่งสนิทกัน จะทิ้งมันหรอ กรูไม่ยอมหรอก"

นี่อีโยเล่าให้ผมฟังนะครับ ตอนมันเล่าผมโคตรอึ้งเลย ในหัวตอนนั้นมีแต่คำถามตลอดเลยว่า
               -กรูไปทำอะไรให้พวกวะ? ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ช่วยเรื่องเรียนตลอด
               -ตอนไปฝึกงานก็คุยกันดี ทำไมลับหลังเป็นคนแบบนี้วะ?
               -กรูไม่เคยไปยุ่งเรื่องส่วนตัวหรือภายในกลุ่มของเลยนะ แล้วมายุ่งกับคนในกลุ่มกรูทำไม?

เรื่องนี้ผมรู้ก่อนเปิดภาคเรียนที่ 2/2557 ครับ ซึ่งเพิ่งเปิดมาเมื่อหลังปีใหม่ 2558 นี้เอง ทุกวันนี้ผมกับโยมองหน้าเพื่อนคนนั้นไม่ติดจริงๆครับ ทุกอย่างมัน down ลงมาหมด แม้กระทั่งเวลาเค้าเดินมาใกล้ผมยังต้องเดินหนี ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ผมคุยเล่นกับเค้าตลอด บอกตรงๆว่าทำใจไม่ได้ครับ แค่มองหน้าคำพูดในหัวมันก็ลอยขึ้นมาตลอดว่า "คบอีพวกนั้นไปได้ยังไงวะ"  ผมไม่คิดเลยนะครับว่าเพื่อนที่ผมเคยช่วยเหลือ เคยเล่นด้วยจะเข้ามาเล่นงานพวกผมขนาดนี้ ตอนนี้ผมเซย์โนกับตัวเพื่อนคนนี้มาก

---** ฝากถึงคนที่มีเพื่อนอยู่ด้วยนะครับ ผมตั้งกระท็นี้ขึ้นมาเพื่อเป็นอุทาหรณ์ว่าเวลาจะพูดอะไรให้นึกถึงจิตใจคนอื่นบ้าง แล้วก็เรื่องบางเรื่องมันค่อนข้างsensitiveกับเพื่อนนะครับ จะพูดอะไรก็ระวังๆกันหน่อย ยิ่งเพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทกัน จะพูดจะถามอะไรก็ระวังคำพูดให้ดีครับ