สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ เรารู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งนางเป็นคนน่าตาน่ารักนะ ผิวก็โอเค พูดจาก็เบาๆเหมือนลูกผู้ดีนางเป็นคนมีสเน่ห์นะ เห็นแล้วแบบอยากทำความรู้จัก แต่พอได้มาทำงานคลุกคลีด้วยมันก็เผยนิสัยที่แท้จริงออกมาทีละน้อย เวลามีคนมาพูดว่ามีสาวคนนั้นน่ารัก คนนี้น่ารัก นางก็จะมีคำถามว่าผิวชั้นกะคนนั้นใครดีกว่า หุ่นชั้นกะคนนั้นใครดีกว่า หน้าตาชั้นกะคนนั้นละ อะไรประมาณนี้ เวลามีคนมาเล่าอะไรให้นางฟังพอนางฟังจบนางจะมาขยายทันทีงั้นงี้ แล้วสุดท้ายก็จะมาเปรียบเทียบกับตัวเองว่าชั้นดีนะชั้นไม่ทำแบบนั้น นางเห็นใครใส่ทองนางก็จะไปถามไปขอดูของเค้าและไม่กี่วันต่อมานางก็ใส่มาเลยแบบที่ไปดูของเค้าเป๊ะแต่ต้องเส้นใหญ่กว่า เราเป็นเพื่อนนางทำงานกะนางแบบนี้เราเป็นคนอ้วนๆนะ ตูดก็ใหญ่ เวลาอยู่กะนางนางก็จะบอกเราเสมอ เราก็ไม่ได้อ้วนไรมากหรอก แบบนี้น่ารักงั้นงี้ แต่มีอยู่วันนึงไปเข้าห้องน้ำนางไม่รู้มั้งว่าเราอยู่ในห้องน้ำ นางก็ว่าเราให้คนอื่นในห้องน้ำฟังเต็มที่เลยคะ เราจุกกับคำที่นางพูดว่า อ้วนอย่างนี้ไปตายแล้วเกิดใหม่เลยดีกว่า เราเสียความรู้สึกมากเลย เรารอให้นางออกไปสักพัก เราก็เดินกลับเข้าไปทำงานตามปกติทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วนางก็มาคุยมาเล่นกะเราตามปกติงี้ เรารู้สึกแย่มาก เท่าที่คบมาเราเลยจับนิสัยนางได้ประมาณว่า ชั้นต้องดีกว่าคนอื่นนะ ทั้งรูปร่างหน้าตา ฐานะ ความรัก นางจะพูดถึงแต่ข้อด้อยคนอื่น แล้วมาเทียบกับข้อดีของนางตลอด แล้วมีพี่อีกคนนึง เวลานางจะไปธุระที่ไหนพี่เค้าก็ไปส่ง นางไปทำดั้งพี่เค้าก็ลงทุนลาพักร้อนเพื่อไปส่งนาง ขากลับพี่เค้าแวะสถาบันลดความอ้วนไรงี้ พอมาทำงานเอาเลยค่ะ ว่าเค้าอีกละทั้งที่นางเองก็ไม่ได้หุ่นดีเว่อร์อะไรเลยนะ สูงก็ประมาณ 155 ตูดนางก็ใหญ่ ท่อนล่างนางใหญ่ถ้ามีลูกก็บวมแน่นอนใครก็ดูออก เวลาใครซื้ออะไรใหม่มานางก็จะไปถามข้อมูลก่อน ถามเสร็จก็เอามาว่าโง้น งี้ งั้น แล้วก็เทียบกับตัวเองเหมือนเดิม คือไม่เข้าใจอะค่ะทำไมนางเป็นแบบนี้ แล้วนางก็ชอบหักหน้าคนอื่นให้อายต่อหน้าคนเยอะๆด้วยนะ ดูเผินๆ น่ารักเรียบร้อย พูดเบาๆดูเงียบๆแต่ที่ไหนได้ แค่คนเค้าเดินผ่านหน้านางไปนางก็หาข้อด้อยของเค้ามาว่าได้แล้ว นางไม่จริงใจกะใครเลย เพื่อนที่ทำงานทำขนมเบเกอร์รี่มาขาย นางก็ติติงไม่อร่อยอย่างนี้อย่างนั้น แต่ก็ไปสั่งซื้อเค้า แล้วก็มานินทาลับหลังเหมือนเดิม ล่าสุดนางซื้อรถค่ะ นางโพสต์ลงเฟสบุ๊ค กระบะอิซูซุสีเงินป้ายแดง แต่เวลาคนเค้าเจอนางที่ไหนกลับเห็นเป็นวีโก้แค๊บ สดำ ป้ายขาว เค้างงๆกันมั้งคะ ว่าทำไมเห็นนางขึ้นรถสีดำไรงี้ เราก็เคยเจอที่หลังตลาดเรามองอยู่ห่างๆ นางกับสามีนางนี่รีบเดินรีบขึ้นรถเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง แต่เราไม่เคยยุ่ง แต่คนอื่นเค้าไปถามนาง นางก็ยังแถว่าเป็นสีเงินที่ลงเฟสบุ๊คไปนั่นแหละตอบแบบไม่เต็มเสียงอย่างตอนที่ว่าคนอื่นเลย คนอื่นเค้าขอดูรูปในโทรศัพท์นางก็ถ่ายรูปแต่ข้างในรถ ไม่ถ่ายข้างนอก และนางก็ไม่เคยโพสต์อะไรกับรถนางเลย นางคิดได้ไง รถทั้งคันไปที่ไหนใครก็เห็น เหมือนนางกลัวว่าจะน้อยหน้าคนอื่นไม่ได้งี้ก็เลยเอารถคนอื่นมาหลอก เพราะคนที่ทำงานร่วมกับนางซื้อมือหนึ่งหมด ทุกคนเป็นคนที่นางไปถามข้อมูลเค้าแล้วเอาเค้ามาพูดลับหลังทั้งนั้นเลยค่ะ ถ้าหากมีการคุยเรื่องรถกันนางก็ทำเป็นเงียบๆไม่สนใจ หน้านี่ไม่ยิ้มไม่แย้มเลย พักหลังๆถ้าใครมาถามทำท่าไม่พอใจเลยเหมือนว่ายุ่งเรื่องของชั้นทำไม แต่ถ้านางรู้ว่าใครมีเรื่องโกหกนางจะถามคนนั้นจนเค้าจนมุมให้เค้าอายเลยนะ เหมือนนางอยากมีชีวิตที่ใครก็อิจฉาอะไรอย่างนี้ ชีวิตชั้นดีเพอร์เฟก ใครก็ต้องด้อยกว่าชั้นไม่เว้นแม้แต่คนที่เค้าดีกับตัวเองขอให้ได้เหยียบให้คนนั้นต่ำกว่าเถอะ ชั้นสบายใจ ร่ายมาซะยาวแค่อยากถามว่าคนรอบตัวของคุณมีแบบนี้บ้างมั๊ย อย่างที่บอกไปข้างต้นแรกๆเรารู้สึกดีกะนาง ชื่นชมนาง อยากรู้จัก อยากเป็นเพื่อน พอมาสัมผัสตัวตน วิ่งหนีแทบไม่ทัน เราเสียความรู้สึกมากกกกก เลยถอยห่างออกมา ป่านนี้นางก็คงนิสัยเหมือนเดิม พักหลังๆหน้านางดูเหมือนคนอมทุกข์แต่ระบายกะใครไม่ได้พอเราออกมาเราสังเกตุว่านางก็ไม่สนิทกะใครแต่อยู่ได้กะเค้าทุกคน ถ้าเป็นคุณเจอแบบนี้จะรับมือยังไงคะ เราเองก็อยากจะให้เค้ายอมรับความจริงนะว่าเป็นไปไม่ได้ที่คนเราจะเพอร์เฟกไปทุกอย่าง บางครั้งก็แอบคิดนางไปไหนมาไหนแต่ต้องนั่งรถตัวเองอย่างระแวงนางจะมีความสุขได้ไง แต่ก็ช่างเถอะแค่เข้ามาระบายเฉยๆนะคะ อัดอั้นและเสียความรู้สึก เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอคนแบบนี้ ขอบคุณค่ะ (รีรันอีกรอบนะคะอันเก่าแท๊กห้องน้อยไปหน่อย)