สวัสดีครับ คือวันนี้ผมมีเรื่องไม่สบายใจนิดหน่อย เลยอยากมาระบายและขอคำปรึกษา
คือลูกสาวเพื่อนพ่อเค้าชื่อ ป่าน(สมมุติ) เราเห็นกันมาตั้งแต่ยังเด็กๆ ตอนนั้นผมว่าเธอเป็นคนที่สวยมาก และผมชอบทำอะไรเรียกร้องความสนใจเธอตลอด ตอนเด็กก็งี้ ไม่รู้ประสีประสา ตอนนั้นยอมรับว่าชอบเธอนะ แต่แล้วเธอก็ได้ไปอยู่จังหวัดอื่นที่ไม่ไกลจากบ้านผมเท่าไหร่ หลังจากนั้นเราไม่ได้เจอกันอีกเลย จำได้ว่าตอนนั้นผมพึ่งอนุบาล 3 เอง แล้วเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมาพ่อแม่ผมได้ไปมาหาสู่กับเพื่อนพ่อคนนี้ แต่ตอนนั้นผมเรียนพิเศษตลอดเดือน ผมเลยไม่ได้ไปกะครอบครัว คุณปู่เธอเสียชีวิต แม่โทรมาเล่าให้ฟัง และแม่ก็ได้พูดอีกว่าจำไอ่ป่านได้มั้ย คือตอนนั้นยอมรับว่าจำอะไรไม่ได้เลย แล้วแม่ก็บอกว่าเออลูกพ่อจงไง ตอนนั้นหน้าตาเธอตอนเด็กๆลอยเข้ามาในหัวผมโดยที่สมองไม่ทันสั่งการเลยครับ 5555 ผมก็ถามแม่ว่า ป่านเสียใจมากมั้ย เป็นยังไงบ้าง แม่ก็เล่าว่าป่านเสียใจร้องไห้ตลอดเลย แล้วต้องมาเหนื่อยเซริฟน้ำแขกอีก ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้เลยครับ เพราะเราขาดการติดต่อกันมานานมาก เหมือนไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ พอผมกลับมาจากเรียนพิเศษผมก็ถามแม่ เออเป็นไงบ้างไอ่ป่านอ่ะ
แม่บอกว่าป่านสวยมาก โตขึ้นแล้วน่ารักมากๆเลย ตอนนั้นหน้าเธอตอนเด็กๆยังฝังหัวผมอยู่ ผมขอไลน์แม่เพื่อจะคุยกับป่าน
เพราะตอนนั้นไลน์พึ่งเข้ามาแรกๆ ซึ่งผมก็เล่นยังไม่เป็นเท่าไหร่ ผมทักเธอไปว่า"ป่าน จำเค้าได้มั้ย" แล้วก็ไม่ตอบมาหลายชั่วโมง จนแม่บอกว่าให้คุยกับป่าน เธอก็บอกมาว่า"จำได้ดิ 55555 " ผมชวนป่านคุยนานมาก จนเรารู้สึกว่าสนิทกันไปเลย ผมขอเฟสเธอจะได้สะดวกเวลาคุยกัน
แล้วเราเลยได้คุยกัน ตอนนั้นผมรู้ตัวอีกทีคือหลงรักเธอไปแล้ว ไม่รู้เพราะอะไร 555 เราทำอะไร ไปไหน อยู่กับใคร จะถ่ายรูปให้ดูตลอด
ป่านเป็นรุ่นพี่ผมปีนึง แต่ป่านให้เรียกเค้าเป็นเพื่อน เราสนิทกันมาก แต่ป่านไม่รู้หรอกว่าผมชอบเค้ามากแค่ไหน แต่เธอบอกตลอดว่า ชอบเวลาได้คุยกับผม คุยได้ทุกเรื่อง หยอกล้อกันต่างๆ ป่านบอกผมตลอด จนผมเริ่มเข้าข้างตัวเอง ....เดี๊ยวมาต่อครับ เรื่องมันต้องเกิ่นนำให้พอรู้คร่าวๆ เดี๊ยวมีคำถามให้เพื่อนๆได้ออกความคิดเห็นกัน
ลูกสาวเพื่อนพ่อ
คือลูกสาวเพื่อนพ่อเค้าชื่อ ป่าน(สมมุติ) เราเห็นกันมาตั้งแต่ยังเด็กๆ ตอนนั้นผมว่าเธอเป็นคนที่สวยมาก และผมชอบทำอะไรเรียกร้องความสนใจเธอตลอด ตอนเด็กก็งี้ ไม่รู้ประสีประสา ตอนนั้นยอมรับว่าชอบเธอนะ แต่แล้วเธอก็ได้ไปอยู่จังหวัดอื่นที่ไม่ไกลจากบ้านผมเท่าไหร่ หลังจากนั้นเราไม่ได้เจอกันอีกเลย จำได้ว่าตอนนั้นผมพึ่งอนุบาล 3 เอง แล้วเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมาพ่อแม่ผมได้ไปมาหาสู่กับเพื่อนพ่อคนนี้ แต่ตอนนั้นผมเรียนพิเศษตลอดเดือน ผมเลยไม่ได้ไปกะครอบครัว คุณปู่เธอเสียชีวิต แม่โทรมาเล่าให้ฟัง และแม่ก็ได้พูดอีกว่าจำไอ่ป่านได้มั้ย คือตอนนั้นยอมรับว่าจำอะไรไม่ได้เลย แล้วแม่ก็บอกว่าเออลูกพ่อจงไง ตอนนั้นหน้าตาเธอตอนเด็กๆลอยเข้ามาในหัวผมโดยที่สมองไม่ทันสั่งการเลยครับ 5555 ผมก็ถามแม่ว่า ป่านเสียใจมากมั้ย เป็นยังไงบ้าง แม่ก็เล่าว่าป่านเสียใจร้องไห้ตลอดเลย แล้วต้องมาเหนื่อยเซริฟน้ำแขกอีก ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้เลยครับ เพราะเราขาดการติดต่อกันมานานมาก เหมือนไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ พอผมกลับมาจากเรียนพิเศษผมก็ถามแม่ เออเป็นไงบ้างไอ่ป่านอ่ะ
แม่บอกว่าป่านสวยมาก โตขึ้นแล้วน่ารักมากๆเลย ตอนนั้นหน้าเธอตอนเด็กๆยังฝังหัวผมอยู่ ผมขอไลน์แม่เพื่อจะคุยกับป่าน
เพราะตอนนั้นไลน์พึ่งเข้ามาแรกๆ ซึ่งผมก็เล่นยังไม่เป็นเท่าไหร่ ผมทักเธอไปว่า"ป่าน จำเค้าได้มั้ย" แล้วก็ไม่ตอบมาหลายชั่วโมง จนแม่บอกว่าให้คุยกับป่าน เธอก็บอกมาว่า"จำได้ดิ 55555 " ผมชวนป่านคุยนานมาก จนเรารู้สึกว่าสนิทกันไปเลย ผมขอเฟสเธอจะได้สะดวกเวลาคุยกัน
แล้วเราเลยได้คุยกัน ตอนนั้นผมรู้ตัวอีกทีคือหลงรักเธอไปแล้ว ไม่รู้เพราะอะไร 555 เราทำอะไร ไปไหน อยู่กับใคร จะถ่ายรูปให้ดูตลอด
ป่านเป็นรุ่นพี่ผมปีนึง แต่ป่านให้เรียกเค้าเป็นเพื่อน เราสนิทกันมาก แต่ป่านไม่รู้หรอกว่าผมชอบเค้ามากแค่ไหน แต่เธอบอกตลอดว่า ชอบเวลาได้คุยกับผม คุยได้ทุกเรื่อง หยอกล้อกันต่างๆ ป่านบอกผมตลอด จนผมเริ่มเข้าข้างตัวเอง ....เดี๊ยวมาต่อครับ เรื่องมันต้องเกิ่นนำให้พอรู้คร่าวๆ เดี๊ยวมีคำถามให้เพื่อนๆได้ออกความคิดเห็นกัน