ภาพเปิดตอนนี้
สมชื่อตอนจริงๆ แฮะ
- ต่อจากตอนที่แล้วที่พระเอกเปิดใจยัยบู่จนยอมพูดคุยด้วยยอมบอกชื่อจริง
- ระหว่างเดินกลับบ้านด้วยกันก็มีเด็กสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเข้ามาทักยัยบู่ ครั้งแรกพระเอกนึกว่าเป็นเพื่อน แต่ก็ถึงกับช็อคเมื่อรู้ว่าที่จริงสาวสวยคนนั้นเป็นน้องสาวยัยบู่ต่างหาก
น้องสาวยัยบู่ ดูยังไงก็ไม่น่าเกิดมาจากกรรมพันธุ์เดียวกันเลยแฮะ
- หลังจากนั้นก็เป็นรายการย้อนอดีตยัยบู่ โดยยัยบู่นั้นโดนเปรียบเทียบเรื่องหน้าตากับน้องสาวที่หน้าตาดีกว่ามาตั้งแต่เด็กทั้งจากญาติพี่น้องและคนรอบตัว จนกลายเป็นคนมีปมเรื่องหน้าตาไป
- แต่ตอนนั้นยัยบู่ยังไม่คิดอะไรมาก ส่วนหนึ่งเพราะมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทถึงขั้นเล่นหัวกันมาแต่เด็กอยู่คนหนึ่ง มักมาเล่นด้วยกันที่บ้าน ไม่ก็ชวนกันไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่ด้วยกันประจำ เรียกว่าเป็นเพื่อนที่ยัยบู่รักมากคนหนึ่ง
- แต่พอขึ้นชั้นม.ต้น วันหนึ่งยัยบู่ก็ไปได้ยินเพื่อนสมัยเด็กของตัวเองนินทาเรื่องหน้าตาตัวเองกับพวกเด็กผู้ชายคนอื่นในห้อง (ประมาณพวกเด็กผู้ชายในห้องมาเย้วๆ แกล้งถามเพื่อนสมัยเด็กว่าสนิทกับยัยบู่แบบนี้แสดงว่าโดนยัยบู่หลงรักแล้วล่ะสิ แล้วเพื่อนสมัยเด็กเลยตอกกลับไปว่าใครจะอยากให้ยัยบู่พรรค์นั้นมาหลงรักฟะ หยะแหยงตายห่าน)
- ยัยบู่เสียใจกับคำพูดของเพื่อนสมัยเด็กมาก จนกลายเป็นปมเกลียดผู้ชายฝังใจไปเลย (ส่วนเพื่อนสมัยเด็กคนนั้นก็ตัดเพื่อนกันชนิดไม่ยอมพูดคุยไม่ยอมมาเผาผีกันอีกเลย)
- ตัดมาที่บ้านพระเอก พระเอกก็เอาเรื่องยัยบู่มาอัพเดทให้คนน้องฟังเป็นระยะๆ พร้อมถามแบบไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าตัวเองไปยุ่งเรื่องชาวบ้านมากไปรึเปล่า (อ้าว เพิ่งรู้ตัวเรอะน่ะ) คนน้องก็ให้กำลังใจว่าก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ ตัวคนน้องเองก็ชอบตรงนั้นของพระเอกเหมือนกัน ต่อด้วยจับปั่นติ้วบี้หัว (แบบที่มิซาเอะบี้ขมับชินจังประจำ) เป็นการลงโทษฐานเอาแต่คุยเรื่องอื่นไม่คุยเรื่องคนน้องบ้างเลย
- หลังจากนั้นพระเอกเลยคิดแผนหาทางทำให้ยัยบู่มั่นใจเรื่องหน้าตาตัวเองมากขึ้น ด้วยการพายัยบู่ไปให้สาวคาบาเร่ต์ที่รู้จักกันตอนเก็บข้อมูลเขียนนิยายช่วยสอนวิธี
"แปลงโฉม" ให้
- และภาพข้างล่างนี่คือยัยบู่ที่ผ่านการแปลงโฉมแล้ว (ร่าง 1)
- แต่พระเอกบอกว่าโบ๊ะหน้าหนาเตอะไป เลยจัดการลบๆ เครื่องสำอางค์ออกแต่งแบบธรรมชาติ จนกลายมาเป็นร่าง 2 ข้างล่างนี้
- หลังจากนั้นพระเอกก็พยายามชวนยัยบู่ไปเดินในเมืองด้วยกัน ครั้งแรกยัยบู่อายไม่กล้าไป พระเอกต้องตื๊ออยู่นานจนยัยบู่ใจอ่อนยอมไปด้วยในที่สุด
- ไปเดินในเมืองเสร็จก็ชวนกันไปเล่นเกมในร้านเกมด้วยกัน ผลพระเอกโดนอัดแพ้รูดไม่เหลือซากเพราะยัยบู่เป็นยอดฝีมือติดอันดับของร้านเกมนี้
- ระหว่างอยู่ในร้านเกมก็มีพวกเด็กผู้ชายบางคนแอบนินทาเรื่องหน้าตายัยบู่ จนยัยบู่น้อยใจเดินหนีออกจากร้านเกม พระเอกก็รีบตามไปด้วยความเป็นห่วง
- แต่พอออกไปก็ไปจ๊ะเอ๋กับน้องสาวยัยบู่...ที่มาพร้อมกับเพื่อนสมัยเด็กที่เคยนินทาเรื่องหน้าตายัยบู่สม้ยม.ต้นเป็นอันจบตอนนี้
อ่านตอนนี้จบแล้วขอย้ำคำเดิมจากเมื่อตอนก่อนนะพระเอก บอกเค้าเรื่องมีแฟนแล้วซะ ก่อนที่ความรู้สึกมันจะเปลี่ยนจากไม่มีอะไรกลายเป็นมีอะไรขึ้นมา...ถึงดูท่าทางแล้วจะไม่น่ามีอะไรในกอไผ่ก็เถอะ
แต่ว่าไปดูภาพข้างล่างนี่แล้วแอบคิดแฮะ ว่าถ้ายัยบู่ลดน้ำหนักลงนิดหน่อย แต่งหน้าแต่งเนื้อแต่งตัวเล็กน้อยก็พอไปวัดไปวาได้อยู่เหมือนกัน
ชักอยากเห็นร่างนี้ขึ้นมาจริงๆ แล้วสิ
[Spoil] Domestic na Kanojo #122 - ลูกเป็ดขี้เหร่
สมชื่อตอนจริงๆ แฮะ
- ต่อจากตอนที่แล้วที่พระเอกเปิดใจยัยบู่จนยอมพูดคุยด้วยยอมบอกชื่อจริง
- ระหว่างเดินกลับบ้านด้วยกันก็มีเด็กสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเข้ามาทักยัยบู่ ครั้งแรกพระเอกนึกว่าเป็นเพื่อน แต่ก็ถึงกับช็อคเมื่อรู้ว่าที่จริงสาวสวยคนนั้นเป็นน้องสาวยัยบู่ต่างหาก
น้องสาวยัยบู่ ดูยังไงก็ไม่น่าเกิดมาจากกรรมพันธุ์เดียวกันเลยแฮะ
- หลังจากนั้นก็เป็นรายการย้อนอดีตยัยบู่ โดยยัยบู่นั้นโดนเปรียบเทียบเรื่องหน้าตากับน้องสาวที่หน้าตาดีกว่ามาตั้งแต่เด็กทั้งจากญาติพี่น้องและคนรอบตัว จนกลายเป็นคนมีปมเรื่องหน้าตาไป
- แต่ตอนนั้นยัยบู่ยังไม่คิดอะไรมาก ส่วนหนึ่งเพราะมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทถึงขั้นเล่นหัวกันมาแต่เด็กอยู่คนหนึ่ง มักมาเล่นด้วยกันที่บ้าน ไม่ก็ชวนกันไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่ด้วยกันประจำ เรียกว่าเป็นเพื่อนที่ยัยบู่รักมากคนหนึ่ง
- แต่พอขึ้นชั้นม.ต้น วันหนึ่งยัยบู่ก็ไปได้ยินเพื่อนสมัยเด็กของตัวเองนินทาเรื่องหน้าตาตัวเองกับพวกเด็กผู้ชายคนอื่นในห้อง (ประมาณพวกเด็กผู้ชายในห้องมาเย้วๆ แกล้งถามเพื่อนสมัยเด็กว่าสนิทกับยัยบู่แบบนี้แสดงว่าโดนยัยบู่หลงรักแล้วล่ะสิ แล้วเพื่อนสมัยเด็กเลยตอกกลับไปว่าใครจะอยากให้ยัยบู่พรรค์นั้นมาหลงรักฟะ หยะแหยงตายห่าน)
- ยัยบู่เสียใจกับคำพูดของเพื่อนสมัยเด็กมาก จนกลายเป็นปมเกลียดผู้ชายฝังใจไปเลย (ส่วนเพื่อนสมัยเด็กคนนั้นก็ตัดเพื่อนกันชนิดไม่ยอมพูดคุยไม่ยอมมาเผาผีกันอีกเลย)
- ตัดมาที่บ้านพระเอก พระเอกก็เอาเรื่องยัยบู่มาอัพเดทให้คนน้องฟังเป็นระยะๆ พร้อมถามแบบไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าตัวเองไปยุ่งเรื่องชาวบ้านมากไปรึเปล่า (อ้าว เพิ่งรู้ตัวเรอะน่ะ) คนน้องก็ให้กำลังใจว่าก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ ตัวคนน้องเองก็ชอบตรงนั้นของพระเอกเหมือนกัน ต่อด้วยจับปั่นติ้วบี้หัว (แบบที่มิซาเอะบี้ขมับชินจังประจำ) เป็นการลงโทษฐานเอาแต่คุยเรื่องอื่นไม่คุยเรื่องคนน้องบ้างเลย
- หลังจากนั้นพระเอกเลยคิดแผนหาทางทำให้ยัยบู่มั่นใจเรื่องหน้าตาตัวเองมากขึ้น ด้วยการพายัยบู่ไปให้สาวคาบาเร่ต์ที่รู้จักกันตอนเก็บข้อมูลเขียนนิยายช่วยสอนวิธี "แปลงโฉม" ให้
- และภาพข้างล่างนี่คือยัยบู่ที่ผ่านการแปลงโฉมแล้ว (ร่าง 1)
- แต่พระเอกบอกว่าโบ๊ะหน้าหนาเตอะไป เลยจัดการลบๆ เครื่องสำอางค์ออกแต่งแบบธรรมชาติ จนกลายมาเป็นร่าง 2 ข้างล่างนี้
- หลังจากนั้นพระเอกก็พยายามชวนยัยบู่ไปเดินในเมืองด้วยกัน ครั้งแรกยัยบู่อายไม่กล้าไป พระเอกต้องตื๊ออยู่นานจนยัยบู่ใจอ่อนยอมไปด้วยในที่สุด
- ไปเดินในเมืองเสร็จก็ชวนกันไปเล่นเกมในร้านเกมด้วยกัน ผลพระเอกโดนอัดแพ้รูดไม่เหลือซากเพราะยัยบู่เป็นยอดฝีมือติดอันดับของร้านเกมนี้
- ระหว่างอยู่ในร้านเกมก็มีพวกเด็กผู้ชายบางคนแอบนินทาเรื่องหน้าตายัยบู่ จนยัยบู่น้อยใจเดินหนีออกจากร้านเกม พระเอกก็รีบตามไปด้วยความเป็นห่วง
- แต่พอออกไปก็ไปจ๊ะเอ๋กับน้องสาวยัยบู่...ที่มาพร้อมกับเพื่อนสมัยเด็กที่เคยนินทาเรื่องหน้าตายัยบู่สม้ยม.ต้นเป็นอันจบตอนนี้
อ่านตอนนี้จบแล้วขอย้ำคำเดิมจากเมื่อตอนก่อนนะพระเอก บอกเค้าเรื่องมีแฟนแล้วซะ ก่อนที่ความรู้สึกมันจะเปลี่ยนจากไม่มีอะไรกลายเป็นมีอะไรขึ้นมา...ถึงดูท่าทางแล้วจะไม่น่ามีอะไรในกอไผ่ก็เถอะ
แต่ว่าไปดูภาพข้างล่างนี่แล้วแอบคิดแฮะ ว่าถ้ายัยบู่ลดน้ำหนักลงนิดหน่อย แต่งหน้าแต่งเนื้อแต่งตัวเล็กน้อยก็พอไปวัดไปวาได้อยู่เหมือนกัน
ชักอยากเห็นร่างนี้ขึ้นมาจริงๆ แล้วสิ