แต่ก่อนเราเป็นคนร่าเริงมากๆกล้าพูดว่าตัวเองพูดมากเลยแต่วันหนึ่งแม่เราจับได้ว่าพ่อเรามีกิ๊กค่ะตอนนั้นเราไม่เสียใจนะตอนเด็กประมาณ7-8ขวบพ่อเราก็เคยทำค่ะแต่ตอนนั้นยังไม่เคยมีอะไรกัน แม่เราร้องไห้ทุกคืนแต่เราไม่เคยปลอบแม่เราหรอกแม่เราก็ถามเราว่ารับได้มั้ย เราบอกว่าเลิกได้นะแม่หนูอยู่กับแม่กับน้องได้แต่แม่เราก็ทำใจยอมรับมัน เราเคยเปิดไปเจอคลิปที่พ่อเรากับกิ๊กพ่อเราเค้ามีอะไรกันตอนแรกเราก็ไม่เป็นอะไรหรอกแต่พอนานๆเข้าเราพูดกับพ่อแม่น้องน้อยลงช่วงนั้นเปิดเทอมด้วยเราก็เล่าให้เพื่อนฟังแต่พอนานๆไปปิดเทอมเราไม่มีคนให้คุยด้วยเราก็รู้สึกเศร้ากลายเป็นคนคิดมากเครียดไปหมดทั้งๆที่แต่ก่อนเราไม่เคยเป็นแบบนี้หมกมุ่นเรื่องแบบนี้เวลาหาอะไรทำก็ชอบคิดไปทั่ว วันเปิดเทอมเราก็เงียบๆเพื่อนถามว่าทำไมพูดน้อยเราก็บอกว่าขี้เกียจพูดทั้งๆที่ในใจเราอยากบอกเพื่อนอยากเล่าให้เพื่อนฟังแต่เราดันคิดว่าเก็บไว้ในใจดีกว่าแต่มันไม่ช่วยอะไรเลย เราควรพูดไปเลยแต่เรากลับเงียบดันเศร้ากว่าเดิมแต่เราไม่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าหรืออยากฆ่าตัวตายนะแต่กลายเป็นคนคิดมากคิดเยอะแยะคิดไม่หยุดรู้สึกวุ่นวายสมองไม่เคยอยู่เฉย กลัวคนนู้นคนนี้นินทาเราทั้งๆที่แต่ก่อนไม่เป็นเพื่อนเราก็มีเพื่อนสนิทกันแต่เราไม่มีแต่ก็ไปกินข้าวไปไหนด้วยกัน เราเป็นโรคซึมเศร้าหรือป่าวคะ