ยอมรับตรงๆว่าในความคิดแรกของหนังเรื่องนี้ คือ ต้องเป็นหนังน้ำดี๊ดี แบบเช่นนำพระราชกรณียกิจต่างๆมาสอดแทรกในหนัง เช่นดั่งละครไทยทั่วไปที่จับยัดเข้ามาใส่ในเนื้อเรื่องโต้งๆ แต่เอาเข้าจริงกลับไม่ใช่เลย เป็นหนังฟีลกู้ดแบบสุดๆ ดูก็จะรู้เลยว่าตอนจบเป็นเช่นไร จุดนั้นอาจจะทำให้ผู้ชมน่าเบื่อได้ แต่ทาง GDH ทำได้ดีมากคือ เล่นกับอารมณ์ของคนดูได้ดีมากๆ

พาท 1 นี่ตอนแรกน้องนายดูกวนๆแบบแปลกๆ พอดูไปดูมากลับพบว่าตนเองนั่งอมยิ้มกลับการแสดงของน้อง น่ารักมาก

พาท 2 มิวและพ่อแสดงได้ดีมากกกกก คือบ้านเรามีพ่อที่เป็นอัลไซเมอร์เริ่มต้นแบบนี้ ดูแล้วเข้าใจตัวหนังได้ดีมากขึ้น พูดงานๆคือโคต รโดนกับตัวเอง คนเป็นลูกที่ดูแลพ่อแม่หนะ อยากได้สิ่งเดียวคือคำขอบใจหนะแหละ ดูแล้วมีกำลังใจในการอยู่กลับพ่อมากขึ้น
นี่สินะเรียกว่าเราควรออกมาจากปัญหา เพราะจะได้เห็นปัญหานั้นแล้วแก้ได้ตรงจุด ชอบพาทนี้ที่สุด ดูแล้วร้องไห้เลย

พาท3 เป็นพาทตลกแบบสำเร็จมาก คือมันตลกสุด แต่ก็เป็นแบบเต๋อๆไง และอยากถามคนแต่งหน้าหนูนา เกลัยดหนูนาหรอ 55555 แต่งแล้วเหมือนหนูนาป่วยมากกก คือไม่สดใสเลย อันนี้ความคิดส่วนตัวนะคะ แฟนคลับอย่าดราม่านะค่าาา

สรุปชอบ พาท 2 > 1 > 3
ให้ 9/10 เลยค่ะ
ข้อผิดพลาดคือ gdh โปรโมทเรื่องนี้ไม่ดีเท่าไหร่