สวัสดีครับสมาชิกชาวพันทิป BP ทุกท่านครับ สำหรับกระทู้นี้ผมอยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์เรื่องราวความประทับใจครั้งหนึ่งของผมกับการเดินทางมาเที่ยวป่าเที่ยวภูเขาในช่วงฤดูฝนครับ จริงๆแล้วสำหรับหลายคนที่ชอบท่องเที่ยวแล้วเคยเที่ยวกันมา ฤดูฝนนั้นไม่เป็นที่นิยมเท่าไรส่วนใหญ่แล้วมักจะรอให้เข้าฤดูหนาวก่อนเพราะว่าฤดูฝนนั้นมันเสี่ยงกับหลายๆอย่าง ทั้งเปลียกฝนและเจอกับอะไรต่างที่ๆอันตรายแต่จริงๆแล้วฤดูฝนหรือช่วง Green Season นี้แหระครับมันคือสิ่งที่สวยงามที่ถูกซ่อนเอาไว้โดยที่หลายคนมักจะไม่รู้ครับ เช่นทะเลหมอก บางคนก็ยังคิดว่ามันจะมีให้ชมแค่ฤดูหนาวซึ่งผมเองก็เคยคิดแบบนั้นและมักจะเดินทางไปเที่ยวในช่วงฤดูหนาวเพื่อชมทะเลหมอกแต่ก็ต้องผิดหวังกันไปจนมาได้เจอเรื่องเล่าของใครหลายคนที่มาแบ่งปันประสบการณ์ของการเดินทางจึงได้รู้ว่า ถ้าฝนมันไม่ตกทะเลหมอกก็จะไม่มีให้เห็นตอนนั้นจึงได้เข้าใจเลยว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆครับแน่นอน ผมจึงไม่รอช้าที่จะเดินทางในช่วงฤดูฝนบ้างซึ่งตัวผมเองเป็นพวกชอบเที่ยวป่าเที่ยวภูเขาและภูเขาในบ้านเราส่วนใหญ่มักจะเปิดให้ท่องเที่ยวในช่วงปลายฝนต้นหนาวและจะปิดอีกที่ในช่วงปลายฤดูหนาวตอนนั้นก็เข้าสู่เดือน มิ.ย.แล้วก็คงไม่มีที่ไหนให้ได้เที่ยวแต่พอดีไปเจออยู่สถานที่หนึ่ง สถานที่นี้ส่วนใหญ่จะเปิดให้เที่ยวได้ทั้งปีครับและนักท่องเที่ยวก็จะน้อยมากค่อนข้างไม่เป็นที่นิยมเท่าไรและเป็นภูเขาที่ตั้งสูงใหญ่อยู่ในจ. สุโขทัย นี้เอง ภูเขาลูกนี้มีชื่อว่า เขาหลวงสุโขทัยครับ
   สำหรับเรื่องราวการเดินทางท่องเที่ยวนี้มันเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 18-19 มิย. 2559 ครับ คราวนี้เรามาทำความรู้จักกับภูเขาลูกนี้กันก่อน เขาหลวงสุโขทัยนี้อยู่ในการดูแลของอุทยานแห่งชาติรามคำแหง  โดยครอบคลุมพื้นที่ของอำเภอเมืองสุโขทัย อำเภอคีรีมาศ และอำเภอบ้านด่านลานหอย มีพื้นที่ประมาณ 213,215 ไร่ ได้รับการประกาศแต่งตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 2523 ซึ่งได้มีการเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น อุทยานแห่งชาติรามคำแหง เพื่อรำลึกถึงพ่อขุนรามคำแหงมหาราช กษัตริย์ผู้สร้างอดีตราชธานีไทยแห่งนี้ อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 1,200 เมตร เป็นภูเขาที่มีหน้าผาสูงชัน มียอดเขาสูงที่สุดอยู่ทางด้านทิศใต้ของเมืองสุโขทัย บนยอดเขามีทิวทัศน์ที่สวยงาม และปกคลุมด้วยทุ่งหญ้าธรรมชาติ ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ โดยมียอดเขา 4 แห่งที่ไม่ควรพลาด ได้แก่ ยอดเขานารายณ์ สูง 1,160 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง เป็นที่ตั้งของสถานีโทรคมนาคมเขานารายณ์ของกองทัพอากาศ บริเวณเขานารายณ์มีหน้าผาสูงชันแต่สวยงาม มองเห็นทิวทัศน์รอบเขา ยิ่งช่วงกลางคืนมองจากจุดนี้ลงไปยังจังหวัดสุโขทัยและพิษณุโลก จะเห็นแสงไฟระยิบระยับราวกับดาวบนดิน ยอดเขาพระแม่ย่า สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,200 เมตร เดิมเคยเป็นที่ประทับและจำศีลภาวนาของพระแม่ย่า ยอดเขาภูกา สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,200 เมตร และสุดท้ายคือ ยอดเขาพระเจดีย์ สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,185 เมตร (ข้อมูลจาก Google ประกอบ) เอาเป็นว่ารู้จักคร่าวๆแค่นี้ล่ะกัน มาเริ่มเรื่องของผมต่อเลยครับ  
    ผมเริ่มต้นเดินทางครั้งนี้ โดยการหาข้อมูลการเดินทางท่องเที่ยวเพื่อจะไปที่เขาหลวงสุโขทัยนี้ เพราะตั้งใจว่าจะไปคนเดียวครับแต่ไปสะดุดกับ บริษัททัวร์ท่องเที่ยวชื่อว่า Basscamp Thailand ครับ ของจ่าหมู บอกรายละเอียดการท่องเที่ยวและค่าใช้จ่ายซึ่ง ณ ตอนนั้นผมสนใจและค่อนข้างลังเลว่าจะไปเองหรือจะไปกับทัวร์เพราะบางครั้งเราไปเองอาจจะประหยัดเงินได้มากแต่เรื่องเดินทาง เรื่องกินจะลำบากครับเพราะการเที่ยวแบบนี้ซึ่งแน่นอนบนเขามันไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกแน่นอนครับถ้าไปเองอาจจะต้องกินนอนลำบากหน่อยก็เลยตัดสินใจร่วมทริปการเดินทางครั้งนี้กับทัวร์  เย็นวันที่ 17 มิ.ย. 2559 รถตู้ออกจาก กทม. มุ่งหน้าสู่ จ.สุโขทัย 03.00 น ของวันที่ 18 มิย. 2559 รถตู้ก็มาถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติรามคำแหงซึ่งคืนนี้ฝนยังคงตกมาตลอด สมาชิกทุกคนเข้าไปพักผ่อนกันในอาคารหลังหนึ่งของอุทยานกันครับ  
หลังจากนั้น เช้าวันนี้ ฝนก็ยังตกลงมาทักทายพวกเรากันแต่เช้าเลย หลายคนตื่นกันมาแล้วก็ทำธุระส่วนตัวกัน   ประมาณ 08.00 น. จ่าหมูหัวหน้าทริป ก็นำกาแฟ โอวัลติน ขนม มาให้รับประทานกันในตอนเช้าและได้มีลูกหาบมารับสัมภาระของทีมงานครับ สำหรับลูกหาบที่นี้นั้นเขาจะคิดราคา ก.ก. ล่ะ 25 บาทครับและถ้าจะใช้บริการต้องติดต่อกับอุทยานไว้ล่วงหน้าอย่างน้อย 1-2 อาทิตย์ครับเพราะลูกหาบส่วนใหญ่จะมีอาชีพทำนา ทำสวนและรับจ้างซึ่งจะต้องให้เจ้าหน้าที่ไปแจ้งลูกหาบก่อนว่ามีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวครับเขาจะได้มาแบกสัมภาระขึ้นเขาให้กับเรา หลังจากนั้นก็รับประทานมื้อเช้าที่ร้านอาหารของอุทยานซึ่งอาหารถือว่าดีที่เดียวครับ มีทั้ง ต้มจืด แกง ผัดและก็ไข่เจียวหลังจากอิ่มกันแล้ว สายๆประมาณ  09.40 น.ฝนหยุดตกแล้วจ่าหมูก็จัดมื้อกลางวันเป็นข้าวเหนียวหมูให้คนล่ะ 2 ห่อและน้ำดื่มคนล่ะ 2 ขวดครับแล้วทกคนก็ได้เดินมุ่งหน้าสู่ยอดเขาที่สูงที่สุดของจังหวัดนี้กันครับ   และนี่ก็สมาชิกที่มากับทัวร์ครับ คนที่ถ่ายภาพคนนี้ชื่อพี่โจ้ครับ ณ เวลานั้นผมไม่รู้จักใครเลยแต่พอเราได้เดินทางไปด้วยกันพูดคุยกันผมก็ได้รู้จักได้มิตรภาพจากทุกคนมากขึ้นครับ จริงแล้วการเดินทางมันไม่ยากหรอกครับมันยากที่เราต่างหากว่าจะกล้าเดินทางไหมและแน่นอนถ้าผมกลัวผมไม่กล้ามาผมก็จะไม่ได้เที่ยวและพลาดที่จะเห็นอะไรสวยๆงามๆแน่นอนครับ
สำหรับทางเดินขึ้นเขานี้ มีระยะทางประมาณ 3.7 กิโลเมตรโดยประมาณถือว่าสั้นนะครับแต่ขอบอกว่าชันตลอดๆเลยชันแบบไม่มีสิ้นสุดมีทางราบนิดหน่อยเองโดยส่วนตัวผมแล้วเคยเที่ยวมาบ้างเดินไกลกว่านี้อยู่แต่บางที่มันมีทางราบสลับกับชันร่างกายยังพอปรับยืดยุ่นบ้างแต่อันนี้มันชันตลอดมันเลยเหนื่อยมากประมาณว่าเดินไปพักไปเพราะว่าเหนื่อยแต่ป่าหน้าฝนนี้ยุงค่อนข้างเยอะพักนานไม่ได้ พอซักพักเดินมาได้ชม.กว่าผมก็ถึงจุดชมวิวซึ่งนั้นหมายถึงว่าครึ่งทางแล้วครับ ณ ตอนนั้นข้าวมื้อกลางวันที่เตรียมมาผมไม่สนเลยครับกินไม่ลงเลยแต่น้ำนี้จิบตลอดเลย
ทางจะชันยาวๆแบบนี้ตลอดเวลาซึ่งบอกได้คำเดียวว่าเหนื่อยจนต้องเก็บกล้องถ่ายรูปเลยครับแบบว่าไม่มีอารมณ์ แต่ว่าบรรยากาศระหว่างทางก็ถือว่าสวยงามพอได้เลยครับมีหมอกฟุ้งตลอดทางเดินทำให้ดูสดชื่นขึ้นบ้างครับ ถึงจุดนี้ถือว่าเดินมาได้ครึ่งทางแล้วครับ