ลูกสาว 9 ขวบเป็นคนชอบแข่งขันเอาชนะ ในลักษณะเห็นทุกอย่างเป็นเกมแข่งขันต้องมีแพ้มีชนะ
กระทั่งเรื่องเล็กน้อย เช่น ถอดเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำแข่งกับเวลา
ซึ่งก็ไม่ทราบว่านิสัยนี้มาจากไหน ทั้งพ่อทั้งแม่ซึ่งเป็นผู้เลี้ยงไม่เคยท้าประลองชวนแข่งอะไรทั้งนั้น
เวลาว่างๆทำแบบฝึกหัดเล่นๆ ก็ไม่ยอมผิด จะพยายามแถและเถียงข้างๆคูๆจนกว่าตนเองจะพอใจ
เช่น นึกไว้แล้วว่าตอบข้อนี้ งั้นข้อนี้หนูไม่ผิด(แต่มันไม่ได้เลือกตอบข้อนี้น่ะสิ)
เมื่อวันอาทิตย์ครอบครัวต้องไปร่วมงานเลี้ยง ลูกเห็นแม่ดัดขนตาก็อยากดัดบ้าง
แม่เลยดัดให้ด้วยความระมัดระวังแล้วว่าเว้นระยะจากขอบเปลือกตาได้พอ
คิดว่าไม่น่าจะใกล้ขอบเปลือกตาจนรั้งให้เจ็บ
พอดัดให้เสร็จเห็นลูกมีน้ำตารื้นๆเลยถามว่า...อ้าวเจ็บเหรอ..ทำไมเจ็บแล้วไม่บอกล่ะจะได้ปรับระยะใหม่
ลูกตอบว่า "แม่จะได้เป็นคนผิด หนูไม่ผิด"
เหตุการณ์ดัดขนตานี่แม่อึ้งมากจนต้องมาตั้งกระทู้ถามว่า...นี่เกิดอะไรขึ้น?
แต่พออยู่โรงเรียน..เท่าที่ถามเจ้าตัวเองและสังเกตจากเพื่อนๆลูก
ลูกก็ไม่ได้มีนิสัยอย่างที่บ้าน
ออกจะยอมเสียเปรียบเพื่อนมากมาย ยอมเพื่อนมากมาย
บอกกลัวเพื่อนไม่รัก
(พ่อแม่ตามใจมากมั้ย
ก็ไม่ได้มากอะไร
คิดว่าไม่ได้เลี้ยงสปอยล์แน่ๆ
ไม่ได้สามารถซื้อของตามใจทุกครั้ง
งานบ้านก็ให้ทำเล็กๆน้อยๆ)
มันเกิดจากสาเหตุอะไรได้บ้างเนี่ย...รู้สึกหนักใจ
ลูกไม่ชอบการยอมรับผิด จนบางครั้งทนเจ็บ หรือ มีความพยายามหาข้อผิดของผู้อื่นขึ้นมาเถียงว่าตนไม่ผิด
กระทั่งเรื่องเล็กน้อย เช่น ถอดเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำแข่งกับเวลา
ซึ่งก็ไม่ทราบว่านิสัยนี้มาจากไหน ทั้งพ่อทั้งแม่ซึ่งเป็นผู้เลี้ยงไม่เคยท้าประลองชวนแข่งอะไรทั้งนั้น
เวลาว่างๆทำแบบฝึกหัดเล่นๆ ก็ไม่ยอมผิด จะพยายามแถและเถียงข้างๆคูๆจนกว่าตนเองจะพอใจ
เช่น นึกไว้แล้วว่าตอบข้อนี้ งั้นข้อนี้หนูไม่ผิด(แต่มันไม่ได้เลือกตอบข้อนี้น่ะสิ)
เมื่อวันอาทิตย์ครอบครัวต้องไปร่วมงานเลี้ยง ลูกเห็นแม่ดัดขนตาก็อยากดัดบ้าง
แม่เลยดัดให้ด้วยความระมัดระวังแล้วว่าเว้นระยะจากขอบเปลือกตาได้พอ
คิดว่าไม่น่าจะใกล้ขอบเปลือกตาจนรั้งให้เจ็บ
พอดัดให้เสร็จเห็นลูกมีน้ำตารื้นๆเลยถามว่า...อ้าวเจ็บเหรอ..ทำไมเจ็บแล้วไม่บอกล่ะจะได้ปรับระยะใหม่
ลูกตอบว่า "แม่จะได้เป็นคนผิด หนูไม่ผิด"
เหตุการณ์ดัดขนตานี่แม่อึ้งมากจนต้องมาตั้งกระทู้ถามว่า...นี่เกิดอะไรขึ้น?
แต่พออยู่โรงเรียน..เท่าที่ถามเจ้าตัวเองและสังเกตจากเพื่อนๆลูก
ลูกก็ไม่ได้มีนิสัยอย่างที่บ้าน
ออกจะยอมเสียเปรียบเพื่อนมากมาย ยอมเพื่อนมากมาย
บอกกลัวเพื่อนไม่รัก
(พ่อแม่ตามใจมากมั้ย
ก็ไม่ได้มากอะไร
คิดว่าไม่ได้เลี้ยงสปอยล์แน่ๆ
ไม่ได้สามารถซื้อของตามใจทุกครั้ง
งานบ้านก็ให้ทำเล็กๆน้อยๆ)
มันเกิดจากสาเหตุอะไรได้บ้างเนี่ย...รู้สึกหนักใจ