คือที่เราโดนประจำเรื่องขับรถ
เถียงกันว่า ตอนนี้ อยู่จุดไหนเลี้ยวอีกกี่ที่ ถึงจุดหมาย

วันนี้อารมณ์เสียมว๊าก เถียงกับเพื่อน
คือนางยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ รถหันหัวไปทิศไหน
แต่เถียงคอเป็นเอ็น ชี้ไปมั่วซั่ว.  

มันเป็นทางสามแพร่ง. เลี้ยวขวาไปถนนใหญ่  เลี้ยวซ้ายเข้าซอยไปเจอทางตัน
นางยังจะเถียงให้เราเข้าทางตัน
จนเราไม่อยากเถียงให้หมดแรงไปเปล่าๆ. เลยพาเลี้ยวไปทางซอยตันตามที่นางบอก
เราเลยถามว่าไหนหล่ะ ถนนใหญ่
นางก็โมโห โวยวายประชดประชัน. "เออ เค้าผิดเองแหล่ะ" แล้วทำเสียงไม่พอใจ


พอเราพาออกมาจากซอย มาถึงทาง สามแพร่ง
คือถ้าตรงไปจะเจอถนนใหญ่  เลี้ยวขวา จะมาทางเดิม ที่มาตอนแรก
นางก็เถียงอีก

เราเลยถาม ว่าจะไป เดอะมอล์ ไปทางไหน. นางชี้ไปทาง ซอยตันที่เพิ่งจะออกมา. เราทั้งฮา ทั้งโมโห พูดไม่ออก.  เพราะ ถ้าดูจากทิศ นี่มันอยู่ทิศตรงข้ามกันกับที่นางชี้ (แล้วถนนใหญ่ มันก็อยู่ตรงข้างหน้าอีกไม่กี่เมตร

แล้วมาโกรธเราเฉย ชักสีหน้าบึ้งตึง
นี่เราผิดอะไรฟร่ะ. นางก็ไม่ได้เมา. แต่ที่เถียงมานี่เหตุผล ข้างๆคูๆ โบ๊ยยงใยกันมั่วไปหมด.
นั่งอยู่บนรถ ก็ไม่คุยกับเพื่อน(บนรถมี4คน)อีก2คนไม่รู้ทาง เพิ่งเข้าเมือง
ไปกินข้าวกันก็ไม่พูดไม่จากับใครจน ทุกคนอึดอัดไปหมด

ตั้งแต่คบกันมานิสัยก็เป็นแบบนี้
จวบจนตอนนี้  ก็ยังคิดว่าตัวเองถูก. น่าเบื่ออะ !