สวัสดีคะ เราขอขอบคุณคนที่มาอ่านในที่นี้เลยนะคะ เราขอเเทนคนนั้นว่า B นะคะ
คือเรากับ b คบกันมานานมากเเล้วตั้งเเต่เราอายุ 17 (ปัจจุบัน 20) เเละเรามีข้อสงสัยมากๆอย่างหนึ่งคือเมื่อ
วันครบรอบ 2 ปีที่คบกันคะ นัดกันจะไปเที่ยวด้วยกัน พ่อเเม่ก็อนุญาติเเล้วเราเลยเลือกไปต่างจังหวัดกันกับคู่เพื่อนๆ
เเต่ว่าพอตอนจะนอนเขาก็บอกว่ามานั่งคุยกันหน่อย เราเลยมานั่งคุยกับเขาคะ
ตอนเเรกเขาก็พูดถึงเรื่อง ที่โรงเรียนว่าเครียดเราก็ปลอบๆเขา คุยกันสนุกๆเเบบปกติ
เเต่จู่ๆเขาก็บอกว่า '' เลิกกันได้มั้ย '' เราช้อคเลยจังหวะนั้น
คือจู่ๆก็พูดมาเเบบไม่ได้ตั้งตัว ทั้งๆที่ทั้งวันยังดีๆกันอยู่ เราลองถามเหตุผลกับเขาเเต่เขาก็เลยบอกว่า
'' ไม่ต้องรู้หรอก จบกันเเล้วนี้ '' เเละพอตอนเช้ามาเขาก็กลับกรุงเทพก่อนเลย เราเลยได้เที่ยวกับเพื่อนๆ
ในทริปนั้นบอกเลยว่า ความรู้สึกมันปนกันไปหมด ไม่รู้ว่าจะยังไง เเต่สุดท้ายก็ร้องไห้ออกมาอยู่ดี เพื่อนเราชื่อ อีฟ เลยเข้ามาปลอบเรา บอกว่า ไม่เป็นไร ผู้ชายก็งี้เเหละ เราเลยเลิกเศร้าใจเปราะหนึ่ง พอกลับบ้านก็เล่าให้พ่อเเม่ฟัง พ่อเเม่ก็ปลอบเรา เพราะว่าพ่อเเม่ไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะมีเหตุการณ์นี้ เรากับเขาสนิดกันมากจนขนาดที่ว่าพ่อเเม่อนุญาติเพราะ ว่าเขาไม่ได้คิดร้ายกับเรา
พอผ่านมาปี เราก็อยู่ปี1
เรากับเขาอยู่มหา'ลัยเดียวกันเเต่ อยู่คนละสาขา เรากับเขาก็เจอกันบ่อยๆคะ เเต่เราจะเป็นฝ่ายที่ปลีกตัวออกเอง
เเต่พอมาเมื่อวาน จู่ๆเขาก็เดินเข้ามาหาเราเเบบตรงๆพร้อมกับช่อดอกไม้ช่อหนึ่ง เราก็ตกใจนะคะ ว่าเกิดอะไร
เขาก็ยื่นให้พร้อมบอกว่า '' กลับมาเหมือนเดิมได้มั้ย? '' จังหวะนั้นบอกเลยคะว่างง...งงโครตๆ เเบบ
เรายังไม่รู้เลยว่าทำไมเเขาถึงเลิกเราเเละเรายังไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำว่า ทำไมเขาต้องมาคืนดีเรา
เราเลยตัดสินใจไม่ถูกคะ เเต่ก็ไม่ได้รับดอกไม้มาด้วย เลยอยากจะมาถามเพื่อนๆคะ
ว่าถ้าเพื่อนๆ เจอเเบบนี้จะเอายังไงดี.......เเต่ใจจริงเราก็ยังคงปลื้มเขานิดๆเเหละคะ เพราะยังไงก็ลืมไม่ได้
หากใครตอบมาขอขอบคุณในที่นี้เลยนะคะ
จะอ่านคำตอบของเพื่อนๆเเละลองตัดสินใจดูคะ
ทำไมถึงตัดสายสัมพันธุ์กันไม่ออกเลยคะ เเล้วทำยังไงถ้าเขามาขอคบเราใหม่เเบบงงๆ?
คือเรากับ b คบกันมานานมากเเล้วตั้งเเต่เราอายุ 17 (ปัจจุบัน 20) เเละเรามีข้อสงสัยมากๆอย่างหนึ่งคือเมื่อ
วันครบรอบ 2 ปีที่คบกันคะ นัดกันจะไปเที่ยวด้วยกัน พ่อเเม่ก็อนุญาติเเล้วเราเลยเลือกไปต่างจังหวัดกันกับคู่เพื่อนๆ
เเต่ว่าพอตอนจะนอนเขาก็บอกว่ามานั่งคุยกันหน่อย เราเลยมานั่งคุยกับเขาคะ
ตอนเเรกเขาก็พูดถึงเรื่อง ที่โรงเรียนว่าเครียดเราก็ปลอบๆเขา คุยกันสนุกๆเเบบปกติ
เเต่จู่ๆเขาก็บอกว่า '' เลิกกันได้มั้ย '' เราช้อคเลยจังหวะนั้น
คือจู่ๆก็พูดมาเเบบไม่ได้ตั้งตัว ทั้งๆที่ทั้งวันยังดีๆกันอยู่ เราลองถามเหตุผลกับเขาเเต่เขาก็เลยบอกว่า
'' ไม่ต้องรู้หรอก จบกันเเล้วนี้ '' เเละพอตอนเช้ามาเขาก็กลับกรุงเทพก่อนเลย เราเลยได้เที่ยวกับเพื่อนๆ
ในทริปนั้นบอกเลยว่า ความรู้สึกมันปนกันไปหมด ไม่รู้ว่าจะยังไง เเต่สุดท้ายก็ร้องไห้ออกมาอยู่ดี เพื่อนเราชื่อ อีฟ เลยเข้ามาปลอบเรา บอกว่า ไม่เป็นไร ผู้ชายก็งี้เเหละ เราเลยเลิกเศร้าใจเปราะหนึ่ง พอกลับบ้านก็เล่าให้พ่อเเม่ฟัง พ่อเเม่ก็ปลอบเรา เพราะว่าพ่อเเม่ไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะมีเหตุการณ์นี้ เรากับเขาสนิดกันมากจนขนาดที่ว่าพ่อเเม่อนุญาติเพราะ ว่าเขาไม่ได้คิดร้ายกับเรา
พอผ่านมาปี เราก็อยู่ปี1
เรากับเขาอยู่มหา'ลัยเดียวกันเเต่ อยู่คนละสาขา เรากับเขาก็เจอกันบ่อยๆคะ เเต่เราจะเป็นฝ่ายที่ปลีกตัวออกเอง
เเต่พอมาเมื่อวาน จู่ๆเขาก็เดินเข้ามาหาเราเเบบตรงๆพร้อมกับช่อดอกไม้ช่อหนึ่ง เราก็ตกใจนะคะ ว่าเกิดอะไร
เขาก็ยื่นให้พร้อมบอกว่า '' กลับมาเหมือนเดิมได้มั้ย? '' จังหวะนั้นบอกเลยคะว่างง...งงโครตๆ เเบบ
เรายังไม่รู้เลยว่าทำไมเเขาถึงเลิกเราเเละเรายังไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำว่า ทำไมเขาต้องมาคืนดีเรา
เราเลยตัดสินใจไม่ถูกคะ เเต่ก็ไม่ได้รับดอกไม้มาด้วย เลยอยากจะมาถามเพื่อนๆคะ
ว่าถ้าเพื่อนๆ เจอเเบบนี้จะเอายังไงดี.......เเต่ใจจริงเราก็ยังคงปลื้มเขานิดๆเเหละคะ เพราะยังไงก็ลืมไม่ได้
หากใครตอบมาขอขอบคุณในที่นี้เลยนะคะ
จะอ่านคำตอบของเพื่อนๆเเละลองตัดสินใจดูคะ