ประโยคที่ว่า "ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนพูดตาย" มันจริงหรอ??
เราเป็นคนนึงที่คิดแตกต่างออกไป... ทำไมคนพูดความจริงต้องตาย
ถ้าเราพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดคิดจริงแล้วตาย แล้วโลกจะสอนให้คน "อย่าโกหกทำไม?"

เราเชื่อว่า เรื่องจริง คือเรื่องจริง พูดที่ไหน เมื่อไหร่ ก็เรื่องจริง มันเปลี่ยนไม่ได้ และไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเชื่อ
ว่าที่พูดจริงหรือไม่ เพราะเรารู้ดีแก่ใจตัวเอง ถ้าเราเชื่อมันในความจริง นี่ไม่ใช่หรอ ที่เรียกว่า "ความซื่อสัตย์"

แต่สิ่งที่สำคัญในการพูดเรื่องจริง คือ กาลเทศะ ความเหมาะสม และบุคคลที่เราจะพูดด้วย นี่สิ! ที่ควรจะเป็นคำสอน
ถึงการถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ให้ผู้อื่นฟัง และที่เรามองเห็นอีกอย่างคือ "การพูดที่ว่าดีแล้วนั้น ไม่เท่าผู้ฟังที่ทัศนคติบวก"

สำหรับเรานี่มันคือ ข้อเท็จจริงที่เราพิสูจน์ได้ หรือเพื่อนๆ พี่ๆ มีแนวคิดมุมไหนช่วยแชร์กันนะค่ะ เพื่อเปิดมุมมอง