จากกระทู้ล่างๆที่พูดย่านิ่มว่า ท่านช่างหนักแน่นดึงสติแม่หญิงขวัญอ่อนทั้งหลายให้กลับที่ ในขณะที่คนอื่นสติสตังหลุด นอกเหนือจากพื้นฐานจิตใจที่แข็งแกร่งแล้ว ข้าพเจ้าคาดว่าท่านยังล่วงรู่ในบางเรื่องที่แม่หญิงคนอื่นในเรื่องไม่สนใจจะเรียนรู้

ก่อนอื่นลองดู ที่ตั้งบ้านตัวละครต่างๆในเนื้อเรื่อง

http://f.ptcdn.info/313/047/000/ogu13t83kxwrmiBPvpP-o.jpg

เครดิตเจ้าของภาพ : เย่ลหลี คุณนายสายลับ (ไปกดไลค์เขาด้วยล่ะ)

และเปิดตำราดู จบพบข้อเท็จจริงว่า

1.พม่าตั้งปืนใหญ่ยิงเข้ากรุงมาจาก  วัดราชพลี, วัดกษัตรา, วัดหน้าพระเมรุ, วัดหัสดาวาส เพื่อถล่มที่มั่นสำคัญของฝ่ายไทย ซึ่งก็คือ พระบรมมหาราชวัง (ในภาพจะเห็นแต่ที่ตั้ง วัดหน้าพระเมรุ

2.ที่ตั้งเรือนพระสุวรรณราชา หรือ บ้านของดาวเรืองอยู่ลงไปด้านใต้ของพระนครมาก และไม่อยู่ใกล้กลับสถานที่สำคัญทางทหาร

3.สงครามอลองพญา พม่าไม่ได้จัดค่ายตั้งวงล้อมเกาะเมืองอยุธยารอบทุกด้านแบบ สงครามเสียกรุง แต่มีการวางกำลังที่ทิศเหนือเท่านั้น

4.ปืนใหญ่ยุค คศ.18 ระยะยิงไม่ได้ยาวเป็นร้อยกิโลเมตร หรือ กดตำแหน่งลงเป้าหมายได้จากหน้าจอภาพแบบของสมัยนี้

คิดว่า อธิบายถึงตรงนี้ สุภาพสตรีหลายท่านคงเข้าใจแล้ว ถูกต้องครับ
หากว่า ผู้หญิงคนอื่นๆในเรื่องสายโลหิต รู้จักศึกษาเรื่องอาวุธยุทโธปกรณ์และการทหารแล้ว พวกเธอเหล่านั้นจะไม่ตกใจสติหลุดอะไรเลย  ข้าพเจ้าคิดว่า ย่านิ่มซึ่งมีประสบการณ์ชีวิตมานานและรอบรู้เรื่องหลายแขนง ท่านจึงเข้าใจตรงนี้เป็นอย่างดีครับ ว่า ยังไงซะ ลูกปืนใหญ่ก็ไม่ตกมาเรือนท่านแน่ ถ้าหากพม่าตั้งฐานทัพปืนยิงเข้าไปที่วัง เพราะ เรือนท่านอยู่ไกลจากวิถึกระสุนมาก

กลับกัน ถ้าพม่าตั้งฐานยิงปืนใหญ่มาจาก วัดพุทไธสวรรค์ และ วัดพนัญเชิง ทางใต้เมือง นี่สิ แม่ย่าท่านอาจจะเหงื่อตกเอามั่ง แต่ถึงเข้าตานี้จริง ข้าพเจ้ายังเชื่อว่า ท่านรับมือภาวะนี้ได้ เนื่องจากมี ตำราทักษา อยู่ในมือ คงตรวจดวงจับยามเพื่อหาทางหนีทีไล่ได้อยู่ดี