เมื่อคืนอากาศเย็นสบาย....ดิฉันหล้บไปพร้อมกับเสียงเพลงกล่อมเบาๆ...

และแล้ว...ดิฉันก็พลันไปปรากฎตัวในหมู่มวลชนจำนวนมหาศาล ทุกคนล้วนมีรอยยิ้ม..หัวเราะ  ตบมือกันดังสนั่นสะท้อนไปทั่วบริเวณอันกว้างใหญ่ของอนุสาวรีย์ประชาธิไตย..ที่ส่องสว่างด้วยแสงไฟสวยงาม สะท้อนออกมาจับตายิ่งนัก

"ขอต้อนรับนายกรัฐมนตรีคนใหม่ของเรา ปี 2560 ..."

เสียงพิธีกรดังออกมาจากเวที....เสียงปรบมือกึกก้อง  ดิฉันหันไป
มองทันที  และทันทีที่เห็นหน้า...โอพระเจ้า...ดิฉันตาฝาดไปหรือเปล่านะ...นี่คือ คุณป้าปูคนเดิมของเหล่ามวลชนแดง  เธอเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม ชูนิ้วแห่งชัยขนะ  ไม่มีรอยคราบน้ำตาที่ข้างแก้ม..ดิฉันขยี้สายตาอีกครั้ง  เห็นทุกคนชูรวงข้าวขึ้นมาโบกพร้อมกัน   ราวกับว่าที่แห่งนั้นคือท้องทุ่งนาที่รวงข้าวสีทองกำลังชูรวง  รอการเก็บเกี่ยว

ดิฉันกำลังตะลึงอยู่ในท่ามกลางคนตะโกนก้อง  นายกฯของเราๆ
แต่ทันใดนั้น  เหมือนมีกระแสน้ำพัดมาอย่างรุนแรง ทุกคนกระจัดกระจาย ลอยไปคนละทิศทาง

ดิฉันสะดุ้งตื่นด้วยใจสั่น....ได้เสียงลุงตู่พูดแว่วมาจากทีวีที่เปิดทิ้งไว้...สวัสดีครับพี่น้องชาวไทยทุกท่าน.....
อ้าว..นายกฯตัวจริงของดิฉันยังอยู่นี่นา....
โอ้ยย..!.ตกใจหมดเลยค่ะ

ยังไม่มีใครมาแทนที่นายกฯคนนี้....55