ถ้าถามว่าวิชาจีอีเรียนไปทำไม ก็จะมีคนออกมาบอกว่า ไม่มีเอกใดเป็นศูนย์กลางของโลก
คุณต้องเรียนรู้ศาสตร์อื่นด้วย....
เถียงให้ตายยังไงก็แพ้หลักการเก่าๆ หลักการที่ผู้หลักผู้ใหญ่บ้านเราได้วางรากฐานไว้อย่างหนาแน่น

ผมจะขอยกตัวอย่างแค่ของผมนะ
ผมเรียนภาษาอังกฤษธุรกิจ ในมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
ถึงตอนนี้ก็เข้าปี 2 เทอม 2 ผมเรียนวิชาจีอีไปแล้ว 8 เรื่อง มีที่เกี่ยวข้องกับเอกของผมแค่วิชาเดียวคือ วิชาFour Corner ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร
นอกนั้นก็จะเป็น ความจริงกับการพัฒนาชีวิต ภาษากับวัฒนธรรม วิถีไทยสู่สังคมโลก เทคโนโลยีกับการพัฒนา ภาษาไทยเพื่อการสื่อความหมาย การแก้ปัญหาเชิงบูรณาการ กฎหมายในชีวิตประจำวัน
เชื่อว่าแค่ชื่อวิชาฟังดูคุณอาจขะอุทานในใจว่า ก็เรียนเพื่อไปประยุกต์ใช้ในชีวิตการทำงานและประจำวันไง
งั้นผมขอบอกเลยว่าที่ผมลิสต์ชื่อวิชาให้ดูในเบื่องต้น ก็มีแค่วิชากฎหมายในชีวิตประจำวันที่พอเป็นประโยชน์บ้าง นอกนั้นก็เหมือนคุณเข้าไปฟังการอบรมอ่ะ ออกมาก็ลืม ถึงจำได้ก็ไม่รู้จะเอาไปประยุกต์ใช้ในการทำงานยังไง อย่าว่าแต่การทำงานเลย การใช้ชีวิตประจำวันก็ยังไม่รู้จะเอาวิชาพวกนี้มาประยุกต์ใช้ยังไงด้วยซ้ำ

เราโดนบังคับให้เรียนวิชาที่ไม่ใช่ทางของเราตั้งแต่ม.ปลายแล้ว ทำไมเราเข้ามหาวิทยาลัยแล้วยังต้องโดนบังคับให้เรียนอีก ที่ซึ่งบอกว่าจะได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองถนัด เพื่อเอาไปใช้ในสายงานของตัวเอง แต่เราต้องมาเรียนวิชาGE เทอมละ2เรื่อง เพราะตรรกะและเหตุผลเดิมๆ ซึ่งไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆเลย

หรือนี่เป็นการสอนปลาให้ปีนต้นไม้ สอนนกให้ว่ายน้ำ สอนเต่าให้บิน ยัดเยียดในสิ่งที่ไม่ใช่ทางของมัน เรียนไปอีก10ปี ก็ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
สู้เอาเวลาพวกนั้นมาสอนให้มันเก่งขึ้นไปในด้านที่มันถนัดไม่ดีกว่าหรอ

พี่น้องชาวมหาลัยทุกคน เราจะต้องทนกับวิชานี้อีกนานเท่าไร รุ่นน้องเราต้องเรียนไปอีกกี่รุ่น
เราต้องก้มหน้าก้มตาทำตามต่อไปใช่หรือไม่???