ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะครับว่าไม่ได้ล่อเป้าหรืออิจฉา
เพียงแต่แค่รู้สึกสงสัยว่าทำไมเราต้องรู้สึก "ทึ่ง" หรือ "ว้าว"
เมื่อเห็นดารา คนรวย ที่ดูอ่อนกว่าวัยเพราะโดยส่วนตัวมองว่า
1) พวกเขาเหล่านั้นไม่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว (ไม่รวมพวกบ้างานนะครับ)
จึงมีเวลาพักผ่อนและออกกำลังกายทำให้ดูอ่อนกว่าวัย
2) พวกเขาเหล่านั้นมีเงินในการหาผลิตภัณฑ์บำรุงผิวอย่างดีมาใช้เพื่อชะลอวัย
3) พวกเขาเหล่านั้นมีเงินในการหาซื้อของกินเพื่อบำรุงสุขภาพและสามารถเลือกกินของที่ดีต่อสุขภาพได้
4) พวกเขาเหล่านั้นมีเงินในการทำศัลยกรรมและฉีดสารต่างๆเพื่อชะลอและกำจัดริ้วรอย
ปัจจัยและโอกาสที่มากกว่าของพวกเขาเหล่านี้จึงทำให้ผมมองว่าไม่เห็นจำเป็นต้อง "ทึ่ง" หรือ "ว้าว" เลย
ผมจึงมองว่าถ้าเราจะ "ทึ่ง" ใครสักคนที่ดูอ่อนกว่าวัย เราควร "ทึ่ง" คนที่หาเช้ากินค่ำ ชีวิตลำบากตราตำมากกว่า
เพราะพวกเขาเหล่านั้นไม่ได้มีเวลาและเงินทองมากมายเพื่อใช้ในการดูแลและชะลอวัย
ไม่มีโอกาสเหมือนพวกดาราและคนรวย
ทำไมเราต้องรู้สึก "ทึ่ง" หรือ "ว้าว" เมื่อเห็นดารา, คนรวย ที่ดูอ่อนกว่าวัย
เพียงแต่แค่รู้สึกสงสัยว่าทำไมเราต้องรู้สึก "ทึ่ง" หรือ "ว้าว"
เมื่อเห็นดารา คนรวย ที่ดูอ่อนกว่าวัยเพราะโดยส่วนตัวมองว่า
1) พวกเขาเหล่านั้นไม่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว (ไม่รวมพวกบ้างานนะครับ)
จึงมีเวลาพักผ่อนและออกกำลังกายทำให้ดูอ่อนกว่าวัย
2) พวกเขาเหล่านั้นมีเงินในการหาผลิตภัณฑ์บำรุงผิวอย่างดีมาใช้เพื่อชะลอวัย
3) พวกเขาเหล่านั้นมีเงินในการหาซื้อของกินเพื่อบำรุงสุขภาพและสามารถเลือกกินของที่ดีต่อสุขภาพได้
4) พวกเขาเหล่านั้นมีเงินในการทำศัลยกรรมและฉีดสารต่างๆเพื่อชะลอและกำจัดริ้วรอย
ปัจจัยและโอกาสที่มากกว่าของพวกเขาเหล่านี้จึงทำให้ผมมองว่าไม่เห็นจำเป็นต้อง "ทึ่ง" หรือ "ว้าว" เลย
ผมจึงมองว่าถ้าเราจะ "ทึ่ง" ใครสักคนที่ดูอ่อนกว่าวัย เราควร "ทึ่ง" คนที่หาเช้ากินค่ำ ชีวิตลำบากตราตำมากกว่า
เพราะพวกเขาเหล่านั้นไม่ได้มีเวลาและเงินทองมากมายเพื่อใช้ในการดูแลและชะลอวัย
ไม่มีโอกาสเหมือนพวกดาราและคนรวย