เป็นบทสัมภาษณ์ที่ 3 จาก http://www.tbs.co.jp/anime/gn/special/interview_gn02.html ครับ

คล้ายๆ กับครั้งก่อนๆ แต่คราวนี้แค่ 3 คน โดยผมจะใช้สี+ลักษณะตัวอักษรก็ตามเดิมครับ

-ตัวอักษรสีขาว = คำสัมภาษณ์จริงๆ ที่เก็บไว้ใช้
-สีขาวขีดฆ่า    = คำสัมภาษณ์จริงๆ ที่ตัดทิ้ง
-สีเหลืองขีดเส้นใต้ = คำที่ทางฝ่ายสัมภาษณ์เขียนเพิ่มลงไป


แปลผิดพลาดตรงไหนขออภัยล่วงหน้าด้วยครับ

เริ่มเลย
.
.
.
.

---

หลังจากที่อนิเมเรื่อง "Kuuron Haou to Sennen Miko [Ruby : Millennium Slave]" (ชื่อย่อ KuuSure) ได้ฉายไป ก็กลายเป็นหัวข้อให้พูดถึงกันไปทั่วสารทิศตั้งแต่ตอนแรก มาพูดคุยกับคาราสึมะ จิโตเสะซัง, คุกายามะ ยาเอะซัง และ คาตาคุระ โคโตะซัง เกี่ยวกับความรู้สึกในตอนนี้หลังจากที่อนิเมฉายกัน


ช่วยบอกความรู้สึกที่ได้มีโอกาสได้รับบทเป็นเหล่าตัวละครหลักในเรื่อง "Kuuron Haou to Sennen Miko (ชื่อย่อ KuuSure)" หน่อย



จิโตเสะ : ได้มีโอกาสทำอะไรหลายๆ อย่างเป็นครั้งแรก ถือเป็นการเรียนรู้ที่ดีเลยค่ะ อย่างตอนนี้เองก็ยังรู้สึกว่าอยู่ในความฝันเลยล่ะ คิดว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้มันเป็นความฝันไปซะให้หมดเลยก็คงจะดีค่ะ.... ถึงจะมีเรื่องที่ไม่ค่อยชอบใจหลายอย่าง แต่ก็คิดไว้ว่าไม่ว่าจะเรื่องนั้นหรือเรื่องนี้ต่างก็เป็นเพียงแค่ทางผ่าน แล้วก็มีจุดที่ให้กลับไปทบทวนอยู่หลายอย่างเลย หากว่านั่นจะทำให้คาราสึมะจิโตเสะได้กลายเป็นคนใหม่อย่างสมบูรณ์ชั้นพัฒนาในการรับบทยูนะให้ดีขึ้นอีกซักหน่อยแล้วล่ะก็ ก็คงจะดีค่ะ

ยาเอะ : ส่วนชั้น! รู้สึกดีใจมากๆ เลยจริงๆ ค่ะ! แต่ว่าก็ยังมีเรื่องที่ไปสร้างปัญหาให้กับคนอื่นๆ อยู่หลายเรื่องเลยเหมือนกัน..... พอได้ดูที่ On Air ไปแล้วก็เห็นเลยว่ายังมีส่วนที่ทำได้ไม่ดีอยู่อีกมากเลยจริงๆ ค่ะ.....



จิโตเสะ : พอเหอะน่า ยาเอะ พูดแบบนั้นมันจะกระทบมาถึงตัวชั้นด้วยนะ

ยาเอะ : หวา! ไม่ได้หมายถึงแค่จี้จังคนเดียวนะ!

จิโตเสะ : ...แค่? อื๋อ? เดี๋ยวนะ? นี่แปลว่ารวมชั้นด้วยสินะ? หือ?

ยาเอะ : หวาาา....

โคโตะ : น่าๆ พวกเรามันก็ไม่ได้เรื่องจริงๆ ตั้งแต่แรกแล้วน่ะนะ เอาเป็นงั้นละกันเนอะ?

ยาเอะ : อะ อืม......เอ่อ คือ เพราะงั้น ในซีซั่นถัดไป ชั้นอยากที่จะทำการพากย์ให้ได้ดียิ่งๆ ขึ้นไปอีกค่ะ แล้วนั่น ก็เพื่อพวกเหล่าตัวละครในเรื่อง ที่จะเติบโตไปตามเนื้อเรื่องด้วยเช่นกันค่ะ!

โคโตะ : พอลองย้อนกลับไปดูแล้ว ตัวชั้นเองก็ยังมีส่วนที่ยังอ่อนหัดอย่างเห็นได้ชัดอยู่เยอะเหมือนกันค่ะ....... เห็นชัดเจนหลายครั้งจนบางครั้งก็รู้สึกอยากจะเบือนหน้าหนีเลยล่ะ ก็ ในหลายๆ ความหมายน่ะนะ แต่ว่า ถึงจะเบือนหน้าหนียังไง แต่แค่ฟังดูก็รู้ได้เลยล่ะค่ะว่าการพากย์ของตัวเองนั้นยังไม่ถึงขั้นจริงๆ แล้วยิ่งเวลาเข้าฉากกับตัวละครอื่นแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกเลยล่ะค่ะมีความต่างชั้นกันมากเลยจริงๆ แต่ก็นะ ทั้งเสียงพากย์ทั้งงานภาพที่พิลึกพิลั่น แล้วก็ความห่างชั้นนี่ทำให้รู้สึกกังวลขึ้นมาเหมือนกันเลยล่ะค่ะ



จิโตเสะ : อ่า.....ประมาณว่าจู่ๆ ก็เหมือนจะจืดจางลงไปเลยสินะ

โคโตะ : อืม.....แต่แหม ก็นะ คิดว่าทุกคนคงจะอาการหนักกันมากๆ เลยนั่นล่ะนะ.... และเพราะแบบนั้น ชั้นเองก็จะพยายามให้มากขึ้นเหมือนกัน จะค่อยๆ ทำในสิ่งที่ตัวเองทำได้ ก้าวไปทีละขั้น ทีละขั้น ทำให้ดีขึ้นไปค่ะ





-----ตอนที่พากย์เสียงให้เรื่อง "Kuusure" มีช่วงไหนที่รู้สึกว่าจำได้ติดตาติดใจบ้างรึเปล่า ถ้ามีช่วยบอกหน่อยจะได้มั้ย

จิโตเสะ : ก่อนอื่นเลย คืออันนี้เป็นบทสัมภาษณ์ในนิตยสารสินะ เป็นนิตยสารที่มีแต่คนที่จ่ายตังค์ซื้อได้อ่านรึเปล่า......?

ยาเอะ : จี้จัง?

โคโตะ : ก็นิตยสารปกติแหละ แต่ได้ยินมาว่าจะเอาบางส่วนขึ้นบนเว็บให้ดูด้วยน่ะนะ

จิโตเสะ : เว็บ! เผยแพร่! ดูได้ไม่จำกัด! ถ้าเป็นตอนนี้ละก็โดนถล่มยับกันอย่างฟรีๆ เลยแน่! งานหลักในการเป็นกระสอบทรายน่ะให้แค่ตัวผู้แต่งคนเดียวก็พอแล้วล่ะน่า..... ช่วยทำหน้าที่ Tank ให้มากขึ้นหน่อยเถอะ.....ผู้คนมากมายก็สามารถเข้าไปหาอ่านได้อย่างฟรีๆ เลยล่ะ! ดีใจจังเลยนะ! (หัวเราะ)



โคโตะ : ยิ่งไม่มีฮีลเลอร์อยู่ อย่าพูดแบบไม่คิดได้มั้ยเนี่ย....

ยาเอะ : ชีวิตของอาจารย์เขาหมดสิ้นแล้วนะ.....

จิโตเสะ : ยัง..... ยังโดนถล่มอยู่อีก..... ชั้นไม่ใช่ทั้งจระเข้หรือว่าตัวตุ่นซักหน่อยนะ...... [Note: หมายถึงเกมตีตัวตุ่น หรืออย่างบางที่จะเป็นตีจระเข้]

ยาเอะ : ใจเย็นๆ นะ! จี้จังน่ะเป็นนกต่างหากล่ะ! ร้องกา-- กา-- อย่างน่ารักอยู่เสมอเลย! กา-- กา--!

จิโตเสะ : ยาเอะเป็นค้างคาว.....

ยาเอะ : เอ๋อ๋อ๋!?

โคโตะ : ก็ให้ความรู้สึกประมาณนั้นล่ะนะ! ก็นี่ไง อย่างพวกเรื่องการทำนายโดยเปรียบกับสัตว์อะไรแบบนั้นน่ะ! จริงมั้ย! [Note: ตามนี้ครับ]

ยาเอะ : ทำนาย สัตว์ ?

โคโตะ : ไม่รู้จักหรอกเหรอ.....ก็นะ ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วนี่นะ พวกวัยรุ่นคงไม่รู้จักกันนี่นะ..... อื้อ ช่างมันเถอะ พูดต่อกันได้เลย

จิโตเสะ : อือออ...... ไม่อยากโดนถล่มอีกแล้วอ่า...... อนิเมนี่เอาไว้ให้แต่คนใจดีดูได้เท่านั้นเถอะนะ......

ยาเอะ : จะ จี้จังละก็ แบบนั้นไม่ได้นะ ถ้าทำแบบนั้นละก็จี้จังเองก็จะไม่สามารถดูอนิเมที่ตัวเองมีส่วนร่วมนี่ได้นะ..... ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ก็อยากให้ได้อ่านทั้งหมดทุกตัวอักษรผ่านทางนิตยสารค่ะ แบบนั้นจะดีใจมากเลยค่ะ (หัวเราะ)

จิโตเสะ : อื๋อ? โอ๊ะ? นั่นสินะ! อะฮะฮะ(หัวเราะ)

โคโตะ : จะว่าไงดีล่ะเนี่ย!! ล้อเล่นกันมากไปละ! ตอนพากย์เสียงก็มีโต้เถียงกันเหมือนกัน!! สนิทกันดีจริงๆ เลยนะ! อะฮะฮะ อะฮะฮะ!! เฮ้อ.....




----เพลงเปิดตัวของยูนิทไอดอลนักพากย์ "Girlish Number" ดูไปได้สวย คราวนี้ ช่วยบอกความรู้สึกที่ได้ร้องเพลงประกอบเรื่องหน่อยได้รึเปล่า



จิโตเสะ : เสียงจริงๆ ของชั้น ที่ตัวชั้นได้ยินเอง กับเสียงที่ผ่านการแปลงด้วยพลังของเครื่องมือช่วยได้ยินในการบันทึกเสียงใส่เครื่องมือไปนั้น รู้สึกว่าต่างกันลิบลับเลยล่ะ แต่แบบนั้นมันก็รู้สึกสนุกดีมากๆ เลยล่ะค่ะ!

ยาเอะ : พลังของเครื่องมือ

โคโตะ : พวกเครื่องมือน่ะนะ! พอพูดเสียงใส่ไปแล้วน่ะนะ! ขนาดตัวเองยังได้ยินว่าต่างไปจากเสียงของตัวเองลิบลับเลยนี่นะ! เป็นปัญหาในการรับเสียงของกระดูกหูล่ะนะ! อยากจะพูดอย่างนั้นสินะ!?

ยาเอะ : เอ๋? มันก็จริงแหละ.....

โคโตะ : อะฮะฮะ แหม ยาเอะปองเนี่ยไรเดียงสาจริงๆ เลยนะ!

จิโตเสะ : แต่ว่าได้ร้องเพลงนี่ก็สนุกไปเลยนะ

ยาเอะ : อืม! อยากจะร้องอีกจังเลยนะ!

จิโตเสะ : นั่นสินะ ครั้งนี้ที่ได้รับโอกาสร้องเพลงประกอบนี่ แม้ว่าจะได้รับการตอบรับจากท้องตลาดด้วยยอดประมาณการ 1 หมื่นแผ่นก็จริง แต่ถึงจะเป็น 1 หมื่นแผ่น ก็ไม่ใช่ 1 หมื่นแผ่นธรรมดา ก็รู้สึกดีใจที่ได้มีส่วนร่วมที่ได้ทำให้ 1 หมื่นแผ่นนี้ ให้เป็น 1 หมื่นแผ่นที่แตกต่างออกไปจาก 1 หมื่นแผ่นอื่นๆ เป็น 1 หมื่นแผ่นของคาราสึมะ จิโตเสะแบบนี้ค่ะ รู้สึกดีใจมากๆ เลยล่ะค่ะ การได้รับโอกาสให้ร้องเพลงในฐานะตัวละครแบบนี้นี่เป็นอะไรที่แปลกใหม่ดี จนรู้สึกว่าอยากที่จะมีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้อีกเลยล่ะค่ะ! อยากที่จะทำเพื่อตอบแทนทุกๆ คนค่ะ!

โคโตะ : อ๊า....! แล้วก็! ที่จริงแล้วก็คิดนะว่าถ้าเนื้อเพลงของเพลงประกอบนี่ได้กลายเป็นส่วนนึงของเนื้อเรื่องหลักก็คงจะดีนะ

จิโตเสะ : อ๊า อันนั้นสินะ เข้าใจเลยล่ะเข้าใจ แล้วก็อันนั้นด้วยสินะ เข้าใจเลยล่ะ เข้าใจดีเลยล่ะ ชั้นเองก็คิดเหมือนกันว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้นรึไงกันนะ

โคโตะ : ยะ ยังไงก็ตาม ก็อยากให้ได้ลองฟังกันดูในระหว่างที่อ่านต้นฉบับของ KuuSure ไปด้วย แล้วลองเชื่อมโยงดูกับตัวอนิเมในจุดที่ดูไม่ค่อยจะรู้เรื่องแล้วก็ดูตามภาพไม่ทันอะไรแบบนั้น หรืออย่างพวกเนื้อหาที่โดนตัดตอนอะไรพวกนั้นไปด้วย ก็คิดว่าน่าจะช่วยให้รู้สึกซึมซาบซาบซึ้งกับเนื้อหาได้ดียิ่งขึ้นค่ะ




----อนิเม "KuuSure" ภาคแรกจบลงไปแล้ว ช่วยโฆษณาเกี่ยวกับภาคหลังที่จะตามมาหน่อยได้รึเปล่า

โคโตะ : จะพยายามด้วยกันกับทุกคนค่ะ.......

ยาเอะ : จะพยายามเพื่อทุกคนค่ะ!

จิโตเสะ : ทุกคนจะพยายามค่ะ



----สุดท้ายนี้ อยากให้แต่ละคน ฝากความคาดหวังต่อกิจกรรมของยูนิท หรือบอกสิ่งที่คาดหวังกันหน่อยได้มั้ย



ยาเอะ : เกี่ยวกับกิจกรรมของยูนิทนี้ เป็นไปได้ ไม่ว่าจะทำอะไรในรูปแบบไหนก็อยากที่จะทำต่อไปเรื่อยๆ ค่ะ พอได้ทำงานในลักษณะแบบนี้แล้ว ทั้งที่ไม่ใช่เพื่อนกันแท้ๆ แต่มาทำอะไรเหมือนเป็นเพื่อนกันแบบนี้ อ๊ะ ที่พูดว่าไม่ใช่เพื่อนกันนั้นหมายถึงไม่ใช่เพื่อนกันจริงๆ จังๆ อะ เอ๊ะ ทั้งที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนแท้ๆ แต่การที่ได้มาทำอะไรเหมือนอย่างสนิทสนมกันแบบนี้นี่ เป็นอะไรที่รู้สึกดีใจมากๆ เลยล่ะค่ะ!!



โคโตะ : การร้องเพลงมันก็เป็นอะไรที่สนุกที่ต่างไปจากอนิเม เพราะงั้นถ้ามีโอกาสอีกก็อยากที่จะทำต่อไปค่ะ อย่างไปร่วมงานอีเว้นท์สร้างความครื้นเครงด้วยกันกับทุกคนอะไรแบบนั้นน่ะ



จิโตเสะ : อีเว้นท์! ก็ดีนะ! ถ้าไม่มีการถ่ายทอดอะไรน่ะนะ! แต่จะว่าไป ชั้นก็คิดมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วนะ ว่ากิจกรรมของนักพากย์กับกิจกรรมของพวกไอดอลนี่ เรียกว่ายังไงก็ตัดกันไม่ขาดเลยจริงๆ แปลว่ายังมีทางที่ชั้นจะไปถึงฝั่งของการเป็นไอดอลได้อยู่ คิดว่าคงมีโอกาสได้ไปร่วมอีเว้นท์มากขึ้นเรื่อยๆ เลยล่ะค่ะ! เป้าหมายคือ Anisama !

---

ยังคงเหนื่อยเหมือนเดิมนะ โกโจคุง



กระทู้ตอน 6 คงช้าหน่อยนะครับ พอดีวันเสาร์มีธุระ ใครจะอยากตั้งคุยตั้งไปเลยนะครับ ไม่ต้องรอผมก็ได้ (เนื้อหาตอน 6 ท่าทางจะอย่างที่หลายๆ คนเดาน่ะแหละ)