สวัสดีค่ะเราเป็นผู้หญิง แล้วแฟนเราก้เปนผู้ชาย (บอกไว้เผื่อคนอื่นคิดว่าเราคบกับผู้หญิง)
เข้าเรื่องนะคะ
คือแฟนเราค่อนข้างที่จะเอาแต่ใจ แล้วพ่อแม่เค้าก้ค่อนข้างจะตามใจ อยากได้อะไรพ่อแม่เค้าก้ซื้อให้ อยากกินอาหารดีๆพ่อแม่เค้าก้พาไปกิน บ้านเค้าฐานะดีกว่าบ้านเรามาก
เราคบกับแฟนเรามาเกือบจะปีนึงแล้ว แฟนคอยไปรับไปส่งเราตลอด เวลาห่างกันก้หาเวลามาเจอ ไปกินข้าวกันข้างนอก เราอยากไปไหนก้พาไป คอยไปธุระเปนเพื่อนเราตลอด
เข้าประเด็นเลยนะคะ
คือเราพาเค้ามาลำบากใช่มั้ยคะ เรากลัวเค้าไม่มีความสุข เรากลัวที่จะพาเค้าไปกินอาหารดีๆแบบที่พ่อแม่เค้าพาไปไม่ได้ เรากลัวที่จะซื้อของที่เค้าอยากได้แบบพ่อแม่เค้าไม่ได้
เราคิดมาตลอดเลย
ที่สดๆร้อนๆคือ เราไปเที่ยวเชียงใหม่ ไปกันก้หลายวันอยุ่ ขอเล่าตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายเลยนะคะ
เราคุยกันก่อนที่จะไปเปนอาทิดเลยว่าจะไปยังไงจะพักกันที่ไหน แฟนเราเค้าอยากขึ้นเครื่องบิน แต่เราเปนคนกลัวความสูงแล้วมันก้เสียเวลาที่จะต้องเข้ากรุงเทพไปขึ้นเครื่อง เราก้เลยบอกรถทัวร์แต่นั่งรถทัวร์นี่คือมันนานมากค่ะแล้วมันก้ไม่ได้สบาย นั่งนานถึงครึ่งวันเลยค่ะ เค้าก้เชิงเหมือนไม่ค่อยพอใจแต่ไม่ได้พูดออกมา พอไปถึงเค้าก้ถามเราว่าทำไมไม่พักในเมืองจะได้มีที่เที่ยว อยากไปเที่ยวในเมืองไรงี้ ด้วยความที่เราอยากไปเที่ยววัดแถวนั้น แล้วมันก้ขึ้นดอยง่าย เราเลยเลือกที่นี่ เค้าก้บ่นอยุ่วันสองวันเลยค่ะ แล้วไปเราไม่ได้เช่ารถนะคะ นั่งรถแดงแล้วราคาค่อนข้างแพง คนที่เคยคิดก้น่าจะรุ้อยุ่ว่าค่อนข้างหลายตัง
วันแรกในช่วงที่รอห้องเราก้พาเค้าเดินค่ะ เดินเปนโลเลยก้ว่าได้เพราะว่าเราไม่คุ้นทาง เราก้บอกเค้าอยุ่ว่ามาเดินเล่นรอห้อง จะได้ถ่ายรุป เพราะเค้าเปนคนชอบถ่ายรุป แล้วเราก้เดินกลับ พอถึงห้องเราก้นอนพักกันค่ะ แล้วก้ออกไปหาข้าวกินกัน แล้วคนเยอะมาก กว่าจะได้ร้านได้โต๊ะก้เหนื่อย คือเราไม่ได้กินข้าวบนห้างเลยนะคะ เรียกได้ว่าไปแบบธรรมดาสุดๆ แล้วก้กลับห้อง
วันที่สองขึ้นดอย ด้วยความที่เราอยากพาเค้าถ่ายรุป เราก้ยอมลงทุนขึ้นดอยค่ะ เคยถามเพื่อนมา เพื่อนว่าสวยขึ้นไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพด้วย
แต่มันติดตรงที่เราเปนคนที่เมารถค่ะแทบอ้วก ทั้งมึนหัว เค้าก้ต้องมาลำบากดูแลเราอีก ทั้งๆที่จะได้เที่ยวสนุกๆ ต้องมาห่วงเราอีก ตอนเยนเราก้ออกไปกินข้าวคนก้อย่างเยอะ แล้วเราไม่ค่อยชอบคนเยอะ เราก้บ่นให้เค้าฟังอีก คือเราดูหน้าเค้าเราก้รุ้แล้วอ่ะว่าเค้าก้คงเบื่อแล้วก้ดูรำคาน
เอาวันกลับเลยละกัน เปนวันที่เราทะเลาะกัน เราก้ไม่ได้ชวนเค้าคุย แต่เราตอบเวลาที่เค้าถาม แล้วตอนที่นอนอยุ่บนรถ คือเราก้นอนพิงเค้าตลอด จนตอนที่ลงรถเค้าบ่นว่าเมื่อย (ก้แน่ล่ะค่ะก้พิงตลอดทาง)
คือที่ผ่านมาเราทำให้เค้ามาลำบากตลอดเลย เรากลัวว่าดูแลได้ไม่ดีเท่าพ่อแม่เค้า แต่เค้าดูแลเราดีมากเลย ถึงแม้ว่าเราทะเลาะกับเค้าบ่อย หาเรื่องทะเลาะกันก้บ่อย บางครั้งเรากลัวมากเลยนะว่าเค้าจะทิ้งเราไป แต่เราเคยถามเค้า เค้าก้บอกกับเราว่า "ไม่ได้ทน แต่เค้าเข้าใจ"
เราควรทำยังไงต่อดีคะ ไม่อยากให้เค้าต้องมาลำบากเพราะเราแบบนี้
เรากลัวดูแลเค้าไม่ได้ดีเท่าพ่อแม่ของเค้า
เข้าเรื่องนะคะ
คือแฟนเราค่อนข้างที่จะเอาแต่ใจ แล้วพ่อแม่เค้าก้ค่อนข้างจะตามใจ อยากได้อะไรพ่อแม่เค้าก้ซื้อให้ อยากกินอาหารดีๆพ่อแม่เค้าก้พาไปกิน บ้านเค้าฐานะดีกว่าบ้านเรามาก
เราคบกับแฟนเรามาเกือบจะปีนึงแล้ว แฟนคอยไปรับไปส่งเราตลอด เวลาห่างกันก้หาเวลามาเจอ ไปกินข้าวกันข้างนอก เราอยากไปไหนก้พาไป คอยไปธุระเปนเพื่อนเราตลอด
เข้าประเด็นเลยนะคะ
คือเราพาเค้ามาลำบากใช่มั้ยคะ เรากลัวเค้าไม่มีความสุข เรากลัวที่จะพาเค้าไปกินอาหารดีๆแบบที่พ่อแม่เค้าพาไปไม่ได้ เรากลัวที่จะซื้อของที่เค้าอยากได้แบบพ่อแม่เค้าไม่ได้
เราคิดมาตลอดเลย
ที่สดๆร้อนๆคือ เราไปเที่ยวเชียงใหม่ ไปกันก้หลายวันอยุ่ ขอเล่าตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายเลยนะคะ
เราคุยกันก่อนที่จะไปเปนอาทิดเลยว่าจะไปยังไงจะพักกันที่ไหน แฟนเราเค้าอยากขึ้นเครื่องบิน แต่เราเปนคนกลัวความสูงแล้วมันก้เสียเวลาที่จะต้องเข้ากรุงเทพไปขึ้นเครื่อง เราก้เลยบอกรถทัวร์แต่นั่งรถทัวร์นี่คือมันนานมากค่ะแล้วมันก้ไม่ได้สบาย นั่งนานถึงครึ่งวันเลยค่ะ เค้าก้เชิงเหมือนไม่ค่อยพอใจแต่ไม่ได้พูดออกมา พอไปถึงเค้าก้ถามเราว่าทำไมไม่พักในเมืองจะได้มีที่เที่ยว อยากไปเที่ยวในเมืองไรงี้ ด้วยความที่เราอยากไปเที่ยววัดแถวนั้น แล้วมันก้ขึ้นดอยง่าย เราเลยเลือกที่นี่ เค้าก้บ่นอยุ่วันสองวันเลยค่ะ แล้วไปเราไม่ได้เช่ารถนะคะ นั่งรถแดงแล้วราคาค่อนข้างแพง คนที่เคยคิดก้น่าจะรุ้อยุ่ว่าค่อนข้างหลายตัง
วันแรกในช่วงที่รอห้องเราก้พาเค้าเดินค่ะ เดินเปนโลเลยก้ว่าได้เพราะว่าเราไม่คุ้นทาง เราก้บอกเค้าอยุ่ว่ามาเดินเล่นรอห้อง จะได้ถ่ายรุป เพราะเค้าเปนคนชอบถ่ายรุป แล้วเราก้เดินกลับ พอถึงห้องเราก้นอนพักกันค่ะ แล้วก้ออกไปหาข้าวกินกัน แล้วคนเยอะมาก กว่าจะได้ร้านได้โต๊ะก้เหนื่อย คือเราไม่ได้กินข้าวบนห้างเลยนะคะ เรียกได้ว่าไปแบบธรรมดาสุดๆ แล้วก้กลับห้อง
วันที่สองขึ้นดอย ด้วยความที่เราอยากพาเค้าถ่ายรุป เราก้ยอมลงทุนขึ้นดอยค่ะ เคยถามเพื่อนมา เพื่อนว่าสวยขึ้นไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพด้วย
แต่มันติดตรงที่เราเปนคนที่เมารถค่ะแทบอ้วก ทั้งมึนหัว เค้าก้ต้องมาลำบากดูแลเราอีก ทั้งๆที่จะได้เที่ยวสนุกๆ ต้องมาห่วงเราอีก ตอนเยนเราก้ออกไปกินข้าวคนก้อย่างเยอะ แล้วเราไม่ค่อยชอบคนเยอะ เราก้บ่นให้เค้าฟังอีก คือเราดูหน้าเค้าเราก้รุ้แล้วอ่ะว่าเค้าก้คงเบื่อแล้วก้ดูรำคาน
เอาวันกลับเลยละกัน เปนวันที่เราทะเลาะกัน เราก้ไม่ได้ชวนเค้าคุย แต่เราตอบเวลาที่เค้าถาม แล้วตอนที่นอนอยุ่บนรถ คือเราก้นอนพิงเค้าตลอด จนตอนที่ลงรถเค้าบ่นว่าเมื่อย (ก้แน่ล่ะค่ะก้พิงตลอดทาง)
คือที่ผ่านมาเราทำให้เค้ามาลำบากตลอดเลย เรากลัวว่าดูแลได้ไม่ดีเท่าพ่อแม่เค้า แต่เค้าดูแลเราดีมากเลย ถึงแม้ว่าเราทะเลาะกับเค้าบ่อย หาเรื่องทะเลาะกันก้บ่อย บางครั้งเรากลัวมากเลยนะว่าเค้าจะทิ้งเราไป แต่เราเคยถามเค้า เค้าก้บอกกับเราว่า "ไม่ได้ทน แต่เค้าเข้าใจ"
เราควรทำยังไงต่อดีคะ ไม่อยากให้เค้าต้องมาลำบากเพราะเราแบบนี้