สวัสดีคะ .. เราเขียนเปนกระทู้ที่ 2 แล้ว
เรื่องมันมียุว่า เราคบกับแฟนมาได้ 7 ปี เกือบ 8 ปี เดือนเมษานี้ก้อจะครบ 8 ปีเต็มแล้ว แต่ตอนนี้เราเลิกกับแฟนมาได้ เดือนกว่าๆแล้วคะ เราเลิกเปนฝ่ายโดนบอกเลิก เพราะสาเหตุที่เค้าบอกว่า "คบกับคัยไม่เคยเจอคัยงี่เง่าแบบเธอเลย เธอเปนผู้หญิงที่โคตรงี่เง่า"
แฟนเราเปนคนที่เจ้าชู้มากๆคะ จะว่าไปที่เราคบกันได้ก้อเพราะความไม่ได้ตั้งใจจะคบกันหรอก ที่คบกันเพราะแฟนเก่าเค้าจับได้เรื่องเราแล้วเลิกกัน ก้อเลยได้คบกัน
ตลอดเวลาที่คบกัน .. เราจับได้เรื่องผู้หญิงตลอด เค้าเปนนักกีฬาที่เดินสายแข่งตามงานเทศกาล งานประจำปีต่างๆ ซึ่งก้อไม่มีเวลาให้กันยุแล้ว ส่วนวันไหนที่ไม่ได้ไปแข่ง ช่วงเย็นของทุกๆวันเค้าก้อจะต้องซ้อม เลิก 2-3 ทุ่มเปนประจำ ซึ่งช่วงคบกันช่วงแรกๆ เราก้อไปนั่งดูเค้าซ้อมทุกวัน นั่งบริจาคเลือดให้ยุงทุกวัน เราก้อไปนะ เพื่อที่เลิกซ้อมแล้วไปกินข้าว ละส่งเรากลับบ้าน แต่พักหลังๆเราเข้ามหาลัยเราก้อไม่ได้ไปนั่งรอเหมือนมะก่อน เพราะเราเข้าไปเรียนใน กทม. ตัวเค้าเองก้อเข้าไปเรียนโรงเรียนกีฬาเหมือนกัน (เรากะแฟนห่างกัน 2 ปี แฟนเราเปนน้อง) ซึ่งก้อเปนแบบนี้มาตลอด
เราคบกันมาเรื่อยๆ จนแฟนเราเข้ามหาลัย ก้อยังใช้โควต้านักกีฬาของมหาลัยเอกชนแห่งนึงในภาคอีสาน ซึ่งตอนนั้นตัวเราเรียนยุ ปี2 ในมหาลัยใน กทม. ต่างคนต่างมีกลุ่มเพื่อนเยอะมากขึ้น อาทิตย์ไหนที่เราว่างไม่มีเรียน เราก้อจะนั่งรถจาก กทม.มาหาแฟนเราที่ ตจว. เปนแบบนี้ประจำ
เราโดนเค้าว่าๆเรางี่เง่ามาตลอดเวลาที่คบกัน เราก้อไม่รู้เหมือนกันว่าเราเปนมากกว่าผู้หญิงทั่วไปอย่างที่เค้าว่ามั๊ย ?! เราเปนคนค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเองคะ แต่ว่าส่วนใหญ่เรายอมนะ แต่เราแค่อยากได้เวลาจากเค้าบ้าง ช่วงคบกันสมัยเรียน เราขอแค่เวลาเค้าว่าง.. กลับบ้านมาเจอกัน ไปกินข้าวกัน ขอเวลาให้เราบ้าง เพราะส่วนใหญ่ใช้เวลาคุยกันทางโทสับมากกว่า เพราะต่างคนต่างต้องเรียน และเรียนคนละที่ เราเปนคนนึงที่ฟิคมากกับการพูดแล้วต้องเปนคำพูด อย่างบอกเราว่า .. จะพาเราไปดูหนัง ก้อคือต้องพาไป เราไม่ชอบคนผิดสัญญา คือพูดไรไว้ต้องรักษาคำพูด กับเรื่อง ผู้หญิงคนอื่นไม่ว่าจะแอบคุย หรือแอบเอามาที่หอเวลาเราไม่อยู่
จนเราเรียนจบคะ .. ก้อยังคบกันอยู่ เราได้งานอยู่ที่บ้านคะ แฟนเรากะเราบ้านห่างกันไม่ถึง 500 เมตร แต่มีเหตุการณ์อย่างนึงทำให้เราต้องเข้าไปหางานทำในตัวจังหวัด และเปนที่เดวกับที่แฟนเราเรียนด้วย ก้อเลยตัดสินใจเช่าหออยู่ด้วยกันคะ ด้วยลักษณะงานที่เราได้เปนบริษัทรับเหมาก่อสร้างคะ เราทำอยู่แผนกจัดซื้อซึ่งค่อนข้างหนักและยากสำหรับ คนที่จบด้านการโรงแรมอย่างเรา เข้าทำงาน 8 โมงเช้า เลิกงานไม่เปนเวลา ทุ่มนึงบ้าง สิ้นเดือนรึถึงดิลต้องจ่ายเงินซับพลายเออร์ก้อจะเลือก2ทุ่มครึ่งจนบางที 3 ทุ่ม แฟนเราก้อเหมือนเดิมคะ ซ้อมกีฬาเลิก 2-3 ทุ่มทุกวัน ซึ่งเราพูดเลยว่า เราเลิกกลับมาจากงานเราเหนื่อยมากๆจิงๆ แฟนเราเคยถามเราว่า "เธอเหนื่อยอะไรนักหนาไม่เหนได้ไปแบกหามอะไร นั่งอยู่แต่หน้าคอม เหนออนเฟสอยู่ตลอดทั้งวัน" เราได้ยินเราก้อรู้สึกแย่นะ คือถ้าเค้าไม่มาอยู่ตรงจุดเดวกับเราเค้าจะไม่รู้ว่า วันๆนึงเราเจออะไรมาบ้าง ยิ่งเกี่ยวกับเงินๆทองๆ แผนกจัดซื้อคือตัวสำคัญที่สุด ว่า.. โปรเจคนี้จะขาดทุนรึได้กำไร เราบอกตรงนี้เลยว่า งานบ้านเราไม่มีเวลาทำเลยคะ กลับมาถึงห้องก้ออยากจะนอนอย่างเดวเลย แต่เราก้อจะมาทำในวันหยุด ซึ่งมี 1 วันต่อสัปดาห์ เรายอมรับว่าเรื่องเน้เราบกพร่องจิงๆคะ เพราะปกติยุบ้านเราไม่เคยทำอะไรยุแล้ว ซักผ้า กวาดบ้าน รึอะไรต่างๆ เพราะมีคนทำให้หมด แต่ด้วยสถานการณ์บังคับเราก้อต้องทำ เพราะ แฟนเราบอกว่ามันเปนหน้าที่ผู้หญิง ตัวเค้าเปนผู้ชายไม่ต้องทำอะไรเพราะมันไม่ใช่หน้าที่ ซึ่งมันขัดกับความคิดเรามากๆว่า "เธอเรียนวันละ ชม.-2ชม.เอง ละเธอก้อกลับมานอนแล้ว เธอมีเวลาว่างเยอะกว่าเราอีก ช่วยเราทำบ้างได้มั๊ย?!" ซึ่งคำตอบที่เราได้รับกลับมาคือ "มันเปนหน้าที่ของผู้หญิง ดูอย่างป้าเราสิ ทำทั้งงาน ดูแลลูก ทำงานบ้าน ทุกอย่าง ลุงเราไม่ต้องทำอะไรเลย ทำไมป้าเราทำได้" เราก้อพูดอะไรไม่ออกคะ เราก้อต้องก้มหน้าทำงานบ้านต่อไป เรื่องกับข้าวกับปลา อยู่หอส่วนใหญ่ก้อเปนกับข้าวสำเร็จ ข้าวกล่องอยู่แล้ว ซึ่งเราอยากให้เค้าพาเราไปซื้อเข้ามากินด้วยกัน เราอยากกินข้าวพร้อมกัน เราจะรอเค้ากินข้าวทุกวัน ซึ่งเค้าบอกว่าข้อนี้ก้อเปนอีกข้อของความงี่เง่าของเรา เราก้อไม่ทราบว่าผู้หญิงคนอื่นเปนมั๊ย แต่ในความคิดเรา เราก้ออยากให้คนรักเราดูแลเอาใจใส่เราบ้าง เราออกจากบ้านไปทำงาน บางทีเค้าก้อยังไม่ตื่นเลยคะ ระหว่างวันในการทำงานไม่มีการโทถามว่า กินข้าวรึยัง รึทำงานยุ่งมั๊ย เหนื่อยรุป่าว เลิกงานกลับมาถึงบ้าน แฟนเราเค้าก้อออกไปซ้อมกีฬาแล้วคะ กว่าจะกลับก้อ 2-3 ทุ่มซึ่งเราก้องอแงๆเรื่องนี้ เค้าเลยรู้สึกอึดอัดแล้วก้อไม่มีความสุขคะ กลับมาถึง นั่งกินข้าว ตัวเค้าเองนั่งเล่นเกมส์ในคอมบ้าง พักหลังๆมี ipad เค้าก้อจะคิดไอแพดมาก จนบางวันไม่มีการสนทนากันเลย เค้านั่งเล่นเกมส์ส่วนเรา นอนหลับเพราะเหนื่อยจากงาน เปนแบบนี้ทุกวันคะ จนหลังๆเราเริ่มรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว คงด้วยอารมณ์งี่เง่าที่เค้าชอบว่าบ่อยๆด้วยมั่งคะ เราเลยขอเค้าว่ากลับเรวหน่อยได้มั๊ย ?' เลิกซ้อมให้เรวหน่อย ขอเวลาเปนของเราบ้าง .. ซึ่งเค้าก้อทำให้นะคะ แต่ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไร
จน ณ วันนี้คะ เราเลิกกับแฟนแล้วเดือนกว่า เรายังมีธุระที่ยังต้องคุยกับแฟนเราอยู่คะ ไม่ว่าจะเปนเรื่องรถ ที่เราอาศัยบ้านเค้าเปนที่จอดรถเนื่องจากที่บ้านเราที่จอดไม่พอ และเรื่องหมาที่เลี้ยงด้วยกันคน เราต้องเข้าไปดูแลเพราะหมาอยู่ที่บ้านเค้าและค่อนข้างที่จะติดเรา เมื่อคืนเราโทคุยกันคะ แต่เค้ากลับพูดแต่เรื่องเราที่ไม่ดี เรื่องงี่เง่า เรื่องงานบ้าน บอกไม่เคยคบคัยงี่เง่าเท่าเรา เพราะแบบนี้เค้าเลยต้องมีคนอื่น คนอื่นที่เค้าคบมา รู้ว่าเค้ามีแฟนยุแล้วยุกับเค้าก้อไม่เคยระแวงเค้า รึไม่เคยมีปัญหาเรื่องการไปกินข้าวคนเดว รึ การรอกินข้าวเลย ไปทำอะไรได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องคอยพาไปแบบเรา ซึ่งปกติเราขับรถยนต์เปนยุแล้วคะ เราจะอาศัยให้เค้าไปส่งต่อเมื่อวันนั่นเค้าต้องการใช้รถ ก้อจะให้เค้าไปส่งตอนเช้าแล้วตอนเย็นก้อมารับ ซึ่งก้อต้องรอเค้าซ้อมกีฬาเส็ดเราถึงจะได้กลับบ้าน
เราไม่รุ้ว่าที่เราเปนมันคือความงี่เง่ารึป่าว ผู้หญิงทุกคนเปนกันมั๊ย สุดท้ายแฟนเราเค้าก้อบอกเราว่า ที่เปนแบบนี้ที่ต้องเลิกกันเพราะเราทำตัวเอง ในความคิดเรา.. ผู้หญิงคนอื่นที่แฟนเราพูดว่าไม่งี่เง่า อาจจะเปนเพราะช่วงแรกๆรึป่าว ถ้าคบกันไปสักระยะ เค้าอาจจะเปนเหมือนเราก้อได้ รึอาจจะไม่เปน
เราเลยอยากรู้ว่า .. ความงี่เง่าคืออะไร แล้วเราก้อรู้สึกแย่มากๆที่โดนว่าแบบนี้ รู้สึกว่า ที่คบกันมา 7 ปี เรื่องดีๆของเราไม่มีให้จำ แต่กับผู้หญิงที่คบ 2-3 เดือนกลับเอาแต่เรื่องดีๆมาพูดถึง
ขอบคุณที่อ่านจนจบคะ
เมื่อเลิกกับแฟนที่คบกันมา 7 ปี แต่เราไม่มีอะไรดีๆเค้าให้จำ
เรื่องมันมียุว่า เราคบกับแฟนมาได้ 7 ปี เกือบ 8 ปี เดือนเมษานี้ก้อจะครบ 8 ปีเต็มแล้ว แต่ตอนนี้เราเลิกกับแฟนมาได้ เดือนกว่าๆแล้วคะ เราเลิกเปนฝ่ายโดนบอกเลิก เพราะสาเหตุที่เค้าบอกว่า "คบกับคัยไม่เคยเจอคัยงี่เง่าแบบเธอเลย เธอเปนผู้หญิงที่โคตรงี่เง่า"
แฟนเราเปนคนที่เจ้าชู้มากๆคะ จะว่าไปที่เราคบกันได้ก้อเพราะความไม่ได้ตั้งใจจะคบกันหรอก ที่คบกันเพราะแฟนเก่าเค้าจับได้เรื่องเราแล้วเลิกกัน ก้อเลยได้คบกัน
ตลอดเวลาที่คบกัน .. เราจับได้เรื่องผู้หญิงตลอด เค้าเปนนักกีฬาที่เดินสายแข่งตามงานเทศกาล งานประจำปีต่างๆ ซึ่งก้อไม่มีเวลาให้กันยุแล้ว ส่วนวันไหนที่ไม่ได้ไปแข่ง ช่วงเย็นของทุกๆวันเค้าก้อจะต้องซ้อม เลิก 2-3 ทุ่มเปนประจำ ซึ่งช่วงคบกันช่วงแรกๆ เราก้อไปนั่งดูเค้าซ้อมทุกวัน นั่งบริจาคเลือดให้ยุงทุกวัน เราก้อไปนะ เพื่อที่เลิกซ้อมแล้วไปกินข้าว ละส่งเรากลับบ้าน แต่พักหลังๆเราเข้ามหาลัยเราก้อไม่ได้ไปนั่งรอเหมือนมะก่อน เพราะเราเข้าไปเรียนใน กทม. ตัวเค้าเองก้อเข้าไปเรียนโรงเรียนกีฬาเหมือนกัน (เรากะแฟนห่างกัน 2 ปี แฟนเราเปนน้อง) ซึ่งก้อเปนแบบนี้มาตลอด
เราคบกันมาเรื่อยๆ จนแฟนเราเข้ามหาลัย ก้อยังใช้โควต้านักกีฬาของมหาลัยเอกชนแห่งนึงในภาคอีสาน ซึ่งตอนนั้นตัวเราเรียนยุ ปี2 ในมหาลัยใน กทม. ต่างคนต่างมีกลุ่มเพื่อนเยอะมากขึ้น อาทิตย์ไหนที่เราว่างไม่มีเรียน เราก้อจะนั่งรถจาก กทม.มาหาแฟนเราที่ ตจว. เปนแบบนี้ประจำ
เราโดนเค้าว่าๆเรางี่เง่ามาตลอดเวลาที่คบกัน เราก้อไม่รู้เหมือนกันว่าเราเปนมากกว่าผู้หญิงทั่วไปอย่างที่เค้าว่ามั๊ย ?! เราเปนคนค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเองคะ แต่ว่าส่วนใหญ่เรายอมนะ แต่เราแค่อยากได้เวลาจากเค้าบ้าง ช่วงคบกันสมัยเรียน เราขอแค่เวลาเค้าว่าง.. กลับบ้านมาเจอกัน ไปกินข้าวกัน ขอเวลาให้เราบ้าง เพราะส่วนใหญ่ใช้เวลาคุยกันทางโทสับมากกว่า เพราะต่างคนต่างต้องเรียน และเรียนคนละที่ เราเปนคนนึงที่ฟิคมากกับการพูดแล้วต้องเปนคำพูด อย่างบอกเราว่า .. จะพาเราไปดูหนัง ก้อคือต้องพาไป เราไม่ชอบคนผิดสัญญา คือพูดไรไว้ต้องรักษาคำพูด กับเรื่อง ผู้หญิงคนอื่นไม่ว่าจะแอบคุย หรือแอบเอามาที่หอเวลาเราไม่อยู่
จนเราเรียนจบคะ .. ก้อยังคบกันอยู่ เราได้งานอยู่ที่บ้านคะ แฟนเรากะเราบ้านห่างกันไม่ถึง 500 เมตร แต่มีเหตุการณ์อย่างนึงทำให้เราต้องเข้าไปหางานทำในตัวจังหวัด และเปนที่เดวกับที่แฟนเราเรียนด้วย ก้อเลยตัดสินใจเช่าหออยู่ด้วยกันคะ ด้วยลักษณะงานที่เราได้เปนบริษัทรับเหมาก่อสร้างคะ เราทำอยู่แผนกจัดซื้อซึ่งค่อนข้างหนักและยากสำหรับ คนที่จบด้านการโรงแรมอย่างเรา เข้าทำงาน 8 โมงเช้า เลิกงานไม่เปนเวลา ทุ่มนึงบ้าง สิ้นเดือนรึถึงดิลต้องจ่ายเงินซับพลายเออร์ก้อจะเลือก2ทุ่มครึ่งจนบางที 3 ทุ่ม แฟนเราก้อเหมือนเดิมคะ ซ้อมกีฬาเลิก 2-3 ทุ่มทุกวัน ซึ่งเราพูดเลยว่า เราเลิกกลับมาจากงานเราเหนื่อยมากๆจิงๆ แฟนเราเคยถามเราว่า "เธอเหนื่อยอะไรนักหนาไม่เหนได้ไปแบกหามอะไร นั่งอยู่แต่หน้าคอม เหนออนเฟสอยู่ตลอดทั้งวัน" เราได้ยินเราก้อรู้สึกแย่นะ คือถ้าเค้าไม่มาอยู่ตรงจุดเดวกับเราเค้าจะไม่รู้ว่า วันๆนึงเราเจออะไรมาบ้าง ยิ่งเกี่ยวกับเงินๆทองๆ แผนกจัดซื้อคือตัวสำคัญที่สุด ว่า.. โปรเจคนี้จะขาดทุนรึได้กำไร เราบอกตรงนี้เลยว่า งานบ้านเราไม่มีเวลาทำเลยคะ กลับมาถึงห้องก้ออยากจะนอนอย่างเดวเลย แต่เราก้อจะมาทำในวันหยุด ซึ่งมี 1 วันต่อสัปดาห์ เรายอมรับว่าเรื่องเน้เราบกพร่องจิงๆคะ เพราะปกติยุบ้านเราไม่เคยทำอะไรยุแล้ว ซักผ้า กวาดบ้าน รึอะไรต่างๆ เพราะมีคนทำให้หมด แต่ด้วยสถานการณ์บังคับเราก้อต้องทำ เพราะ แฟนเราบอกว่ามันเปนหน้าที่ผู้หญิง ตัวเค้าเปนผู้ชายไม่ต้องทำอะไรเพราะมันไม่ใช่หน้าที่ ซึ่งมันขัดกับความคิดเรามากๆว่า "เธอเรียนวันละ ชม.-2ชม.เอง ละเธอก้อกลับมานอนแล้ว เธอมีเวลาว่างเยอะกว่าเราอีก ช่วยเราทำบ้างได้มั๊ย?!" ซึ่งคำตอบที่เราได้รับกลับมาคือ "มันเปนหน้าที่ของผู้หญิง ดูอย่างป้าเราสิ ทำทั้งงาน ดูแลลูก ทำงานบ้าน ทุกอย่าง ลุงเราไม่ต้องทำอะไรเลย ทำไมป้าเราทำได้" เราก้อพูดอะไรไม่ออกคะ เราก้อต้องก้มหน้าทำงานบ้านต่อไป เรื่องกับข้าวกับปลา อยู่หอส่วนใหญ่ก้อเปนกับข้าวสำเร็จ ข้าวกล่องอยู่แล้ว ซึ่งเราอยากให้เค้าพาเราไปซื้อเข้ามากินด้วยกัน เราอยากกินข้าวพร้อมกัน เราจะรอเค้ากินข้าวทุกวัน ซึ่งเค้าบอกว่าข้อนี้ก้อเปนอีกข้อของความงี่เง่าของเรา เราก้อไม่ทราบว่าผู้หญิงคนอื่นเปนมั๊ย แต่ในความคิดเรา เราก้ออยากให้คนรักเราดูแลเอาใจใส่เราบ้าง เราออกจากบ้านไปทำงาน บางทีเค้าก้อยังไม่ตื่นเลยคะ ระหว่างวันในการทำงานไม่มีการโทถามว่า กินข้าวรึยัง รึทำงานยุ่งมั๊ย เหนื่อยรุป่าว เลิกงานกลับมาถึงบ้าน แฟนเราเค้าก้อออกไปซ้อมกีฬาแล้วคะ กว่าจะกลับก้อ 2-3 ทุ่มซึ่งเราก้องอแงๆเรื่องนี้ เค้าเลยรู้สึกอึดอัดแล้วก้อไม่มีความสุขคะ กลับมาถึง นั่งกินข้าว ตัวเค้าเองนั่งเล่นเกมส์ในคอมบ้าง พักหลังๆมี ipad เค้าก้อจะคิดไอแพดมาก จนบางวันไม่มีการสนทนากันเลย เค้านั่งเล่นเกมส์ส่วนเรา นอนหลับเพราะเหนื่อยจากงาน เปนแบบนี้ทุกวันคะ จนหลังๆเราเริ่มรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว คงด้วยอารมณ์งี่เง่าที่เค้าชอบว่าบ่อยๆด้วยมั่งคะ เราเลยขอเค้าว่ากลับเรวหน่อยได้มั๊ย ?' เลิกซ้อมให้เรวหน่อย ขอเวลาเปนของเราบ้าง .. ซึ่งเค้าก้อทำให้นะคะ แต่ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไร
จน ณ วันนี้คะ เราเลิกกับแฟนแล้วเดือนกว่า เรายังมีธุระที่ยังต้องคุยกับแฟนเราอยู่คะ ไม่ว่าจะเปนเรื่องรถ ที่เราอาศัยบ้านเค้าเปนที่จอดรถเนื่องจากที่บ้านเราที่จอดไม่พอ และเรื่องหมาที่เลี้ยงด้วยกันคน เราต้องเข้าไปดูแลเพราะหมาอยู่ที่บ้านเค้าและค่อนข้างที่จะติดเรา เมื่อคืนเราโทคุยกันคะ แต่เค้ากลับพูดแต่เรื่องเราที่ไม่ดี เรื่องงี่เง่า เรื่องงานบ้าน บอกไม่เคยคบคัยงี่เง่าเท่าเรา เพราะแบบนี้เค้าเลยต้องมีคนอื่น คนอื่นที่เค้าคบมา รู้ว่าเค้ามีแฟนยุแล้วยุกับเค้าก้อไม่เคยระแวงเค้า รึไม่เคยมีปัญหาเรื่องการไปกินข้าวคนเดว รึ การรอกินข้าวเลย ไปทำอะไรได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องคอยพาไปแบบเรา ซึ่งปกติเราขับรถยนต์เปนยุแล้วคะ เราจะอาศัยให้เค้าไปส่งต่อเมื่อวันนั่นเค้าต้องการใช้รถ ก้อจะให้เค้าไปส่งตอนเช้าแล้วตอนเย็นก้อมารับ ซึ่งก้อต้องรอเค้าซ้อมกีฬาเส็ดเราถึงจะได้กลับบ้าน
เราไม่รุ้ว่าที่เราเปนมันคือความงี่เง่ารึป่าว ผู้หญิงทุกคนเปนกันมั๊ย สุดท้ายแฟนเราเค้าก้อบอกเราว่า ที่เปนแบบนี้ที่ต้องเลิกกันเพราะเราทำตัวเอง ในความคิดเรา.. ผู้หญิงคนอื่นที่แฟนเราพูดว่าไม่งี่เง่า อาจจะเปนเพราะช่วงแรกๆรึป่าว ถ้าคบกันไปสักระยะ เค้าอาจจะเปนเหมือนเราก้อได้ รึอาจจะไม่เปน
เราเลยอยากรู้ว่า .. ความงี่เง่าคืออะไร แล้วเราก้อรู้สึกแย่มากๆที่โดนว่าแบบนี้ รู้สึกว่า ที่คบกันมา 7 ปี เรื่องดีๆของเราไม่มีให้จำ แต่กับผู้หญิงที่คบ 2-3 เดือนกลับเอาแต่เรื่องดีๆมาพูดถึง
ขอบคุณที่อ่านจนจบคะ