เราอายุ22 ชื่อFเรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อ กลางปี2559 เรามีแฟนคนนึง เขาชื่อB ตัวสูง คิ้วเข้ม ตัวเล็ก ผิวไปทางขาว หน้าตาถึงขั้นหล่อเลยล่ะ เขามีนิสัยค่อนข้างแบดบอย กินเหล้า ติดเพื่อน เอาทุกอย่างเราเป็นเพื่อน กันมาตั้งแต่ม.4 เราก้อจะรู้จักนิสัยเขาประมาณนึง แต่เราเพิ่งมาคบกันเมื่อปี57 เราคบกันมาได้เกือบ2 ปี ไปมาหาสู่ อยู่กันเหมือนมากกว่าแฟน ครอบครัวทั้ง2ฝ่ายต่างรับรู้ ตอนนั้นเราเพิ่งซิ่วเข้าปี1 ใหม่ เขาเรียนปวส.ไฟฟ้า อยู่ต่างจังหวัด แต่เราอยู่กรุงเทพ เขาเป็นคนที่รักแม่เขามาก เขาอยู่กับแม่2คน แต่เขามาพักหอที่ในเมือง แม่เขาทำงานอยู่อีกที่ ครอบครัวเขาค่อนข้างจะยากจน ชีวิตเขาค่อนข้างจะลำบากเรยละ ไปอยู่หอ บางวันกินข้าวกะน้ำปลา บางวันข้าวกล่องต้องแบ่งกิน3มื้อ เราสงสารเขามาก ด้วยความที่เรารักเขามาก เราเรยแบ่งเงินเก็บให้เขากินข้าวบ้าง เราค่อนข้างจะเห็นใจเขามาก บางครั้งวันหยุด เราไปต่างจังหวัดไปหาเขา เขาบอกเรานะ “bรักหนูมากนะ bบ่อยากให้หนูมาลำบากกับb “ เรายิ่งรุสึกเห็นใจเขามาก เขาพาเราไปแนะนำให้เพื่อน ให้รุ่นพี่ เขารุจัก เขาไปเตะบอล เขาจะชอบให้เราตามไปเชียร์ เราหลงรักผู้ชายคนนี้มาก ด้วยความที่ เขาแสดงออกโดยชัดเจนว่าเขารักเรา เราป่วยเขาดูแลเราไม่ห่าง เขาอดหลับอดนอนเฝ้าเราทั้งคืน เขาคอยเป็นห่วงเราตลอด เราคบกันมาเกือบเขาปีที่3 เราทะเลาะกันบ่อยมาก
ยังรักแฟนเก่าแต่มีแฟนใหม่อยู่...ผิดมั๊ย!!