สวัสดีค่ะ. ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเราทำงานตรงนี้มาได้เกินหนึ่งปีแล้ว เป็นงานแรกหลังเรียนจบ
เราอยู่ต่างจังหวัด เป็นลูกจ้างค่ะ. โดยลักษณะงานของเราเป็นดังนี้
- เข้างานเป็นกะ
- ไม่มีโอที
- ไม่มีสวัสดิการและประกันสังคม
- เงินเดือน 15,000
- ไม่มีวันหยุด หากต้องการหยุดจะต้องทำงานแลกกะกับเพื่อนคนอื่น
นั่นหมายความว่าหากเราอยากจะมีวันหยุด เสาร์ หรือ อาทิตย์ (เลือกได้หนึ่งวัน)
เราจะต้องมาทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้า ถึง ตีห้าของวันถัดไป เพื่อจะให้ตัวเองได้หยุดในอีกวัน
เหตุการณ์ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆเลยค่ะ ซึ่งเมื่อก่อนเราก็มีความสุขดี และที่บ้านก็พอใจกับงานนี้
งานหนักไม่เป็นไร. ขอเรามีความสุขก็พอ
จนกระทั่ง ... มีการเปลี่ยนตำแหน่งหัวหน้างาน ซึ่งบอกเลยว่าเราเสียสุขภาพจิตกับหัวหน้าคนนี้มากค่ะ
เพราะเขาเป็นคนชอบจับผิดพนักงานทุกคนและไม่รับฟังความเห็นของใคร
อย่างเช่น เราทำเอกสารซึ่งปีที่ผ่านมาไม่เคยมีปัญหาเลย จนกระทั่งเขามาเห็นงานของเรา
เขาบอกว่าเขาไม่ถูกใจงานที่เราทำ และเราทำงานนั้นผิด เขาหาว่าเราทำงานไม่เป็น
เขาจึงเอางานของเราไปทำ ปรากฎว่า เขาทำผิดค่ะ ผิดไปเยอะมาก จนมีปัญหากับลูกค้า
แต่เขากลับโยนทุกอย่างมาให้เรา ซึ่งเราก็ได้แต่ก้มหน้ารับความผิดที่เราไม่ได้ก่อ
เพราะรู้ตัวดีว่า อธิบายไปยังไงก็ไม่ฟัง
นานวันเข้าด้วยนิสัยของเขา กับภาระงานของเราที่หนักอยู่แล้ว
เราเครียดสะสมค่ะ และกลายเป็นคนที่ไม่มีความสุขกับการทำงาน
เราร้องไห้เกือบทุกวันหลังจากทำงานเสร็จ  และไม่เคยอยากจะไปทำงานเลย
เราเคยจะลาไปสัมภาษณ์งานใหม่ แต่เขาไม่อนุญาต
ตอนนี้เราเลยคิดลาออกค่ะ ออกแบบไม่มีงานรองรับ เพราะเราไม่สามารถลางานไปสัมภาษณ์ที่ไหนได้เลย
เราเลยปรึกษากับที่บ้านค่ะ สมาชิกที่บ้านบางคนก็เข้าใจ บางคนก็อยากให้เราอดทนต่อ
แต่ตอนนี้เรทสุขภาพจิตแย่มากค่ะ สับสนระหว่างอดทนต่อไป กับออกไปหางานใหม่ ไม่รู้อันไหนจะดีกว่า
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ