รักวัยใส + นิส

สวัสดี เราชื่อ N สูง 159 น้ำหนัก 47 มีหน้าอกหน้าใจ พอตัวค่ะ มีพี่คนชายคนนึง ชื่อ C เรียนยุกรุงเทพ นานๆๆเจอกันที เราอยู่กับแม่ที่ต่างจังหวัด ฐานะ ปานกลาง พ่อทำงานอยู่ออสเตรเลีย เป็นปีๆๆ เจอกันทีนึง เราจะแชร์ประสบการณ์รักวัยใส อรรถรส วัยเรียน อ่านเอายิ้ม น่ารักไปพอเนอะ ยากเก็บไว้เป็นความทรงจำนี้ไว้ให้นาน ย้อนไป หลายยยยปีมาก ตอนนั้นเจ้าของกระทู้ ก็ประมาน ม.5 เรียนโรงเรียน ชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่ต่างจังหวัด

เริ่มล่ะนะ

เช้าวันแรก เปิดเทอมสองของนักเรียน

หลังจากที่ห่างหายจากการไปโรงเรียนซะนาน การนอนตื่นสายก็กลายเป็นเรื่องปกติ ของเราไปเลย
เช้า 7.00
แม่ : ตื่นๆๆ ไปอาบน้ำไปโรงเรียนเร็ว
เรา : จร้า (นอนต่อ)
แม่ : N N ตื่นๆๆๆ จะ 7.30 อยู่แล้วเนี่ย จะไปไหมโรงเรียนอ่ะ  ( เสียงแบบรำคาญ )
เรา : เงียบ สักพัก เสียงดัง *** ตั้ม *** ดังงงงงมากก เราสะดุ้งตื่น ไปอาบน้ำ แต่งตัว รอแม่ไปส่ง( ถามแม่ทีหลังว่า แม่ๆๆ เมื่อกี้ทำไรตก เสียงดังจัง หนูตกใจหมดเลย แม่บอกไม่มีไรตกหรอก กูเนี่ยแหละแตะห้อง เคาะจนเจ็บมือหมดล่ะ เรา 55555 )
โรงเรียนเรา ไม่ห่างจากบ้านมาก 20 นาทีก็ถึง แต่ก็ไปสายเกือบทุกวัน ฮ่าๆๆๆๆ

โรงเรียน 7.50
อี N สาย ตั้งแต่วันแรก เลยคร่าาาาาา
อาจารย์สอนพละ : อ่าว N สายตั้งแต่วันแรกเลยนะนะ
เรา : ยิ้ม แฮ๋ๆๆ นิสเดียวเองอาจารย์ เดียวพุ่งนี้ก็พยายามมาเช้าให้ได้
อาจารย์  : ไปๆๆๆ ไปต่อแถวกับพวกมันเลย
เรา : เดินไปต่อแถว เราก็เดินก้มหน้าไป ไม่ทันได้มองว่าเดินอีกนิดก็ชนล่ะ **** ตึ้ง โอ้ย ****

คนนั้น : เดินยังไง ไม่มีตาหรือไง ( เสียงแข็ง ได้อีก )
เรา : อืม ขอโทด ( หน้าเรา เบะปาก ชนแค่เนี่ยทำเป็นพูดเยอะ) แล้วก็มองหน้าผู้ชายคนนั้น เอ้ยยยยยย ยิ้มหล่อโว้ยยยยยยย น่าจะสูงประมาณ 180 ขาว  คิดดำดี ยาว หุ่นดี พ่อขอลูก เลย แต่ปากเนี่ยไม่ค่อยเลยน่ะ ฮ่าๆๆ
คนนั้น : วันหลังเดิน ก็มองด้วย จะได้ ไม่ชนใครอีก
เรา : ค่ะ ( เบ๊ะปาก ให้อีกที )

พอเพื่อนที่เข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จก็จะมีอาจารย์จะมาพูดหน้าเสาธง ที่นี้ ก็ถึง เวลา ที่พวกเรา เด็กมาสาย ทั้งหลาย เดินไปโชตัว คร่าาาา ว่ามาสาย
ถามว่าอายไหม #เฉยๆๆ มาสายประจำคร่าาา

เพื่อนเรา ชื่อสมมุตินะค่ะ เอ้ ตูน
เอ้ • เรารู้จักกัน ตั้งแต่ อนุบาล เราเลยสนิทกันมาก เป็นเด็กบ้านๆๆ เซอๆๆๆ หน้าคม สวย แรง หมุ่มเยอะมาก
ตูน • เรารู้จักกันตอน มอ 4 ลูกคุณหนู ติดหรู อยู่แพง กลัวการโดนตบที่จมูกเป็นที่สุด จมูกนางโด้ง สวย
( รู้จักกันได้ไงหรอ วันแรกของการเปิดเรียน ม4 เรากับเอ้ก็ไปเรียนพร้อมกัน เข้าห้องโฮมรูม อาจารย์ก็ แนะนำตัว พูดไปเลื่อย ไม่ได้ฟังอาจารย์ เราก็นั่งข้างเอ้ ตูนก็นั่งโต๊ะข้างเรา อีกฝั่ง เรา: สะกิดเอ้ๆๆ ดูอินี้ยิ้มโครตลูกคุณหนูเลยว่ะ นินทามันในระยะกระชั้นชิด ได้อีก
เอ้ : เออออ ว่ะ จะดูแพงไปไหน
ตูน : หันมา สงสัยจะได้ยิน
เรา : 55 ทำเนียน เธอๆๆๆ ชื่อรัยล่ะ
ตูน : อือ เราชื่อตูน
หลังจากนั้น ก็สนิทกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน ตลอด แม้กระทั่งโดนเรียน #พึงรู้ว่ามันไม่ดีก็ตอนโตแล้ว ถ้าเรียนอยู่ ก็แนะนำอย่าทำตามนะค่ะ
เรา • หน้าตา ก็พอใช้ได้ เป็นคนพูดตรง ถึงขั้นปากหมา   หน้านิ่ง คนคิดว่าหยิ่งเสมอ เลยมีเพื่อนแค่เนี่ย

ในแถว
ตูน : เอ้ๆๆ นั้นมัน อี N นิว่ะ สายตั้งแต่วันแรกเลยว่ะ
เอ้ : เออ อินี้สายประจำอ่ะ
เอ้ : ตูนๆๆ ดูดิ คนที่นั่งข้างมันอ่ะ
ตูน : ไหนว่ะ
ตูน : โห้ๆๆๆๆ  ใครว่ะนั้น หล่อยิ้มเด็กใหม่หรอ
เอ้ : เออ สงสัยจะเด็กใหม่ ดู  ดู ยิ้มมอง อิN จะ-อยู่แล้ว
ตูน : เดียวต้องถามมันว่ารู้จักป่าว
เรา : อยู่ในแถว มองทักเพื่อน ( ไม่ได้มีความสรดเลย)
เอ้ ตูน : พยักหน้า ทักทาย พยายามจะชี้ไปคนที่ยืนข้างเรา ถามรู้จักป่าวววว
เรา : ส่ายหัว

อาจารย์ก็พูดๆๆๆ พูดๆๆๆๆ พวกก็ยืนรอร้อนไป ร้อนมากกกก จนมาถึงเรื่อง เด็กมาสาย ต่อไปนี้ นอกจากการบำเพ็ญประโยชน์ให้โรงเรียนแล้ว ต่อไปนี้ จะมีการรายงานผู้ปกครอง ถ้าเกิน 3 ครั้ง จะเรียกมาพบ และจะมาผลต่อคะแนนความประพฤ

อาจารย์พูดดดดด จบ ก็เชิญ พวกเราเลยค่ะ หน้าโรงเรียน ทำไรอะไรหร๋อ เก็บขยะค่ะ 555

ระหว่างเก็บขยะ
เราก็ก้มหน้า ก้มตา เก็บไปเลื่อย
*** ตึ้ง***
เรา : บ่น พูดคนเดียว โอ้ยยย ชนรัยอีกว่ะเนี้ย
คนนั้น : อือ ชนกันอีกแล้ว คงจะไม่มีตาจริงๆๆๆๆ สินะ ( เสียงกวนตี* พอสมควร)
เรา : มองหน้า คิดในใจ คนอะไรหล่อยิ้ม หล่อ วัวตายความลมกันเลยทีเดียวเชียว
เรา :  เอออ ขออออ โทดดด
คนนั้น : ไม่เต็มใจก็ไม่ต้องพูดก็ได้นะ
เรา : แล้วแต่ ๆๆๆๆๆๆๆ

เรา รีบๆๆๆ หนันหน้าไปทางอื่นรีบๆๆเก็บแล้ว ไปห้องโฮมรูมเลย สายแล้วววว

หน้าห้องโฮมรูม

*คิดในใจ เข้าไม่เข้าดีว่ะ* ห้องโฮมรูมเราเป็นห้องแอร์ ตึก ภาษาอังกฤษ เลยสบายกว่าเพื่อนห้องอื่นเลย
เราก็ยืน มองๆๆ จะเอาไงดี สักพัก ประตูก็เปิดออก

เรา : ยิ้ม แฮ๋ๆๆๆ แหๆๆๆ อาจารย์
อาจารย์ : ทำไม ไม่เข้ามา กลัวโดนบ่นไง
เรา : ( คิดในใจ อือ รู้นิ) ค่ะ
อาจารย์ : เออ ๆๆ เข้ามา ไม่บ่นหรอก วันแรกยกโทษให้
เรา : ยิ้มๆๆๆ เดินเข้าไปนั่งข้าง เอ้และตูน

ตูน : เอ้ยยยๆๆ เมื่อเช้าอ่ะ นั่งข้างอ่ะ ใครว่ะ
เรา : ไม่รู้จักว่ะ กุเดินชนมันยิ้มด่ากุด้วย
เอ้ : เอออ 555 สมควร โดน
ตูน : ยอม คนเป็นด้วยหรอว่ะ
เอ้ : จะไม่ยอมได้ไง หล่อซะ ขนาดนั้น
เอ้ ตูน : แน่ๆๆๆ กูรู้นะคิดไรอยู่
เรา : อะไรของพวก ป่าวเลย แค่ ไม่ยากมีเรื่องวันแรก
เอ้ ตูน : หรออออออออออ พร้อมกัน ดังมาก เพื่อนหันมามองหมดเลย
เรา : เออออ ดิว่ะ
เอ้ : เออ กุรู้ กุรู้ อย่าให้กุเห็นนะ
ตูน : งั้นกุขอนะ
เรา : เอออ แล้วแต่ เอาที่สบายใจเลย เลยค่ะ

หลังจาก โฮมรู้เสร็จ
วิชาแรก ภาษาไทย
เราก็ต้องเดินจาก ชั้นสาม เพื่อไปยังตึกภาษาไทย เหนื่อยมากกกกก ร้อน

ตึกภาษาไทย
เรา : ยิ้มทำอะไรกันว่ะ เสียงดังยิ้ม
เอ้ : เออ กรี๊ด ๆๆๆ ยิ้มอย่างกับมีดารามา
ตูน : เออ เดียวกุเดินไปดูให้ ( ตูนคุณหนูสอดรู้ ไม่มีเรื่องใด รอดหูอิตูนหรอก )
ตูน : กรี๊ดๆๆๆๆ กรี๊ดตามเขา
เอ้ : เอ้า อินี้ ยิ้มเป็นไรว่ะ ไปดูกัน

ไปถึง อะไร จะใครล่ะ พ่อหนุ่มรูปหล่อคนนั้นนิเอง

เรา : โอ้ยยยย ยิ้ม กูนึกว่าดารา อียิ้ม แค่ผู้ชายหล่อ กรี๊ดกันโรงเรียนแตก ( อุ้ยๆ อุทาน ดังมาก หันมามองกันหมดเลย ) รวมถึงนายนั้นด้วย
นายนั้น : แล้วไง ยากจะกรี๊ดด้วยไหมล่ะ

นายนั้นเดินเข้ามา กอดคอเรา แล้วยิ้ม
นายนั้น : บอกเพื่อนเขาให้ถ่ายรูปให้หน่อย
เรา : ยิ้มในใจ เอ้ยยย มีชายมากอดคอ ขอถ่ายรูปด้วย
เรา : อะไรของ นายเนี่ย ทำบ้าอะไร คนเยอะแยะ
นายนั้น : เอาหน่า ไหนๆๆๆ ก็ กอดคอล่ะ สักรูปนะ
เพื่อน นายนั้น : พร้อมนะ 1 2 3 แฉะ ตอนเราหน้าแห๋ พอดีเลย
นายนั้น : ผลักเราออก แล้วบอกเด็กๆๆๆ กลุ่มนั้นให้พอก่อน ไปเรียนล่ะ เดียวเจอกันตอนกลางวัน แล้วเขาก็เดินไป ทิ้งเราไว้ให้ยืนเอ๋อยุตรงนั้น
เอ้ : แหน่ๆๆๆ อะไร ยังไง
ตูน : ของกุนะเนี้ย 555
เรา : ช่วยไม่ได้ เดินช้ากว่ากูก้าวนึงแล้วตูน 55
เอ้ ตูน : ขำ 555
เรา : ไป เข้าห้องง

เรียน เรียน เรียน จนถึง พักกลางวัน
เรา เอ้ ตูน เดินไป โรงอาหาร
คนเต็มเลย แต่นั่งซุบซิบ อะไรกัน แล้วก็หันมาทางพวเรา

เอ้ : อิตูนไปสืบสิ อะไร ยังไง
เรา : เดียวกุไปซื้อข้าวให้ เอ้ก็เดินไปซื้อน้ำ
ตูนมันก็เดินไปหารุ่นน้องที่มันรู้จัก ชื่อ พิม เด็ก มต้น
ตูน : พิมๆๆ เกิดไรขึ้นว่ะ
พิม : เอ้าไม่รู้หรอ เรื่องเพื่อนพี่อ่ะ
ตูน : อะไรว่ะ
พิม : ก็เมื่อเช้าไง ที่พี่เบ๊นถ่ายรูปกับพี่ N อ่ะ
ตูน : ใครว่ะเบ๊น
ตูน : อ้อ กุรู้ล่ะ เออ แล้วไงว่ะ
พิม : เขาเป็นนักเรียนใหม่ อยู่ มอ 6 อยู่คณะสีม่วง สีเดียวกับพี่อ่ะ
ตูน : แล้ว
พิม : ก็พวกหนู กับคนอื่นๆอ่ะ ยืนคุย กับพี่เบ๊นถ่ายรูปคู่กะพี่เบ๊นตั้งนาน เขาไม่แตะตัวใครเลยนะ แค่ยืนถ่ายด้วยเฉยๆ ถามก็ไม่ค่อยจะตอบ แต่พอ พี่ N มา เดินเข้าไปหาเฉย กอดคอเขาอีก คนเขาก็เลยพูดกันทั้งโรงเรียนล่ะ
ตูน : แค่เนี่ย เออๆๆ ขอบใจมาก

กลับมาที่โต๊ะ
เอ้  : ตกลงมีไรว่ะ
ตูน : จะเรื่องอะไร ก็เรื่องที่ อิN มันไปถ่ายรูปกับพี่เบ๊นไง
เอ้ : ชื่อเบ๊นหรอว่ะ แค่ชื่อก็น่ารักล่ะ
เรา : แค่เนี่ย โอ้ววว ทำเป็นเรื่อง
เรา : กินข้าวๆๆๆ แล้วไปก็ไปห้องน้ำกัน จะเติมหน้าซะหน่อย แรดไปอีก ขนาดไม่ค่อยสนใจนะเนี่ย

ณ หน้าห้องน้ำ
ตลอดทางทีเราเดินสวนกับคนที่ออกมาจากห้องน้ำหญิงกันก็มองหน้าเราแปลกๆๆๆ  เหมือนมีไรติด

เรา : มองไรกันว่ะ แล้วเราก็เดินไปเข้าห้องน้ำเลย
พอเสร็จเราก็เดิน จะไป ข้างหลังมันมีกระจกบานใหญ่มากกกกก เหมือนทางโรงเรียนรู้ใจ นักเรียนชอบส่อง
เอ้ : มาดูนี้ดิ มีรูปด้วย
เรา : รูปไรว่ะ
ตูน : อิ N เอาแล้ว รูปกับพี่เบ๊น เต็มเลย
เอ้ : กุว่า คนเขาคงเกียจทั้งโรงเรียนแน่เลยว่ะ มันคงคิดว่าออกตัวแรงเอามาติด
เรา : แกะออกเลย จร้า เยอะมาก เอาออกจนหมด
เดินไปถังขยะ หน้าห้องน้ำ จะเอาไปทิ้ง ตาเหลือบไปเห็น อีคุณพี่เบ๊นนนนนนน จร้าาา นั่งอยู่กับเพื่อน
เรา : นั้นไงอิตัวดี เดินเข้าไปหาเลย โยนรูปทั้งหมดบนโต๊ะแก
เรา : เอาคืนไป
พี่เบ๊น : อะไรเนี่ย เยอะแยะ
เรา : ก็ของพี่ไง
พี่เบ๊น : รู้ได้ไงว่าเป็นของพี่
เรา : แล้วใครล่ะ ที่มีรูปนี้ รู้ไหม คนเขามอง N ไม่ดีกันทั้งโรงเรียนแล้วเนี่ย
พี่เบ๊น : อะไร แค่รูปเอง จะอะไรขนาดนั้น
เรา : ไม่ตอบ แล้วก็เดินออกจากตรงนั้นเลย

เรียน เรียน เรียน ดิ้ง ดอง ด๊อง หมดเวลากลับบ้านค่ะ

เรา : วันนี้ไปไหนกันดีว่ะ
เอ้ : ไปหาอะไรหวานๆๆ กระแทกปากกันดีกว่า
ตูน : เออ มีร้านนึงเปิดใหม่ใกล้โรงเรียนไปกัน

แม่มาส่งโรงเรียนทุกวัน แต่ไม่เคยได้มารับสักวัน เพราะไปกับเพื่อนตลอด 555 แม่รู้และไว้ใจล่ะ

ณ ร้านxxx
บรรยากาศดีมากกก เป็นห้องกระจก รอบด้านเลย จัดสวนเล็กไว้ให้ดูผ่อนคลาย เด็กๆๆๆ มัธยม เต็มร้านเลย
เรา : เอ้ เลือกดิ  แนวเลย
เอ้ : เรียกพี่คนขาย พี่ๆๆๆ เอา ฮันนี่โทส อันนึง ล่ะ โกโก้ปั่นสอง ไม่ปั่นหนึ่งค่ะ ของอิ N

นั่งชิวกันไปได้สักพัก
ก็เห็น ชายหนุ่มคนนึง ยืนตรงที่ชงกาแฟ
ตูน : เอ้ๆๆ ดูๆๆ หุ่นล่ำบึก ขนาดนี้ หันหน้ายิ้มต้องงงงง ยังไม่ทันพูดจบ
ตูน :  ยิ้มยยย อิพี่เบ๊น
เรา : รีบหันไปมอง คิดในใจ กุยังจะต้องมาเจออีกหรอ กุอุสาจะเลิกคิดเรื่องตอนกลางวันล่ะนะ ทำให้กุจำได้เลย

อิตูนอุทานดังไปหน่อย แกเลยหันมามอง

พี่เบ๊น : ว่างผ้ากันเปื้อนแล้วเดินมาทางพวกเรา
พี่เบ๊น : สวัสดี (เสียงเข้ม) พี่แนะนำตัวอย่างเป็นทางการพี่ชื่อ เบ๊น นะ เป็นนักเรียนใหม่โรงเรียนน้องๆอ่ะ ฝากเนื้อ ฝากตัวด้วย
เอ้ ตูน : คร่าาาาา
เรา : ไม่รับฝาก
เอ้ ตูน : อิ Nnnnnnnnn
พี่เบ๊น : เป็นไงขนมอร่อยไหม โกโก้ ไม่ปั่นอ่ะ พี่ตั้งใจทำเป็นพิเศษเลย เป็นไงบ้าง
ตูน : อร่อยค่ะ
เรา : อินี้ออกหน้าอ่อยผู้ชายตลอดดดดด
ตูน : พี่ทำงานที่นี้หรอ
พี่เบ๊น : อือใช่ พ่อพี่เป็นเจ้าของร้าน พี่เป็นลูกจ้าง
เอ่ : ทำทุกวันป่ะ จะได้มาทุกวันเลยยย
พี่เบ๊น : แค่วันที่พี่ว่างอ่ะ
ตูน : วันไหนพี่ว่าง ไลน์มาบอกหนูนะ ยืนโทรสัพให้ อิตูนยักคิ้วให้ เหมือน มันจะพูดว่ามันก้าวนำเราไปแล้ว 55 เอาคืน
เรา : คิดในใจ อิตูน นะ อิตูน
พี่เบ๊น : นี้คับ แต่พี่ว่าคนแถวนี้คงไม่ยากมาหรอกมั้งคับ
เอ้ : ใครรรรรร ไม่มี
เรา : เอออออ เอาตามที่พวกสบายใจเลย เบ๊ะปากแรงมากกกกกกกกก
เอ้ : งั้นเรา ขอตัวกลับก่อนนะค่ะ ตอนไปส่ง อิNอีก

แม่เอ้โทเข้า
เอ้ : ว่างไงแม่
แม่เอ้ : เออ กลับบ้านมาเลยนะตอนนี้ เดียวมีคนมาที่บ้าน อย่าช้านะ
เอ้ : แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆ หนู
แม่เอ้ : ว่างสายยยย
บ้านเอ้ ตูนอยู่ทางเดียวกัน มันก็เลยกับด้วยกันทุกวัน
เอ้:  N  กุไปส่งไม่ได้ล่ะว่ะ กลับเองได้ป่ะว่ะ
เรา : เอออได้ดิ แค่นี้เองงงง
พี่เบ๊น : เดียวพี่ไปส่งให้
เอ้ ตูน : ห๊ะ จะดีหรอออออ
พี่เบ๊น: ดีสิ พี่ว่างงงงง มากกกก
เรา : รีบพูดดดด ไม่ต้องกลับเองได้
พี่เบ๊น : น้อง N เดียวพี่ไปส่ง มันค่ำแล้ว อันตราย
เรา : พี่สิ ตัวอันตราย
เอ้ ตูน : อิNnnnnnnnnnn ให้เขาไปส่งล่ะดีแล้ว ฝากด้วยค่ะพี่เบ๊นนนน ไปล่ะ บ๊ายยยยยยย
เรา : เดินออกตามไป จะไปหารถกลับบ้าน
พี่เบ๊น : อิพี่เดินตาม เรียก น้องNๆๆๆๆ เดียวพี่ไปส่ง
เรา : ไม่หยุดเดินต่อ
พี่เบ๊น : เดินมาดึงมือเรา
เรา : อิพี่เบ๊น ทำไร N เจ็บนะ
พี่เบ๊น : ก็เรียกแล้วเราไม่หยุดนิ พูดอีก เดียวพีไปส่ง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่