ขอแนะนำตัวก่อนว่าเรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศไทยสาขาวิชาเกี่ยวกับตัวเลข เงินๆ ทองๆ งบๆ
เป็นคนกลางๆ ไม่ฉลาดจนเพอร์เฟค หรือว่าหัวโง่ไม่รับอะไรเลย ง่ายๆคือเป็นคนอ่านออกเขียนได้ ทำงานคล่อง วิเคราะห์เป็นมีสัมพันธไมตรีดี
เป็นคนตั้งใจเรียนไม่เคยขาดเรียนหรือมาสาย ไม่ดื่มไม่เที่ยวกลางคืน(ปล.เลิกมา2ปี) สายออกกำลังกายก็ว่าได้เวทเทรนนิ่งและกีฬาแทบทุกชนิด

>>>ตั้งแต่ปี1ยันจะจบปี4 ตั้งใจสอบอ่านหนังสือและทบทวนเมื่อเรียนเสร็จ พอตอนสอบก็รุ้สึกข้อสอบยากนะเหมือนออกมาให้เด็กเก่งๆฉลาดมากๆ(อัจริยะ)ทำเพราะว่าไอ้ตัวเราเองก็ทำโจทย์ในแบบฝึกหัดตั้งหลายรอบ(คงเพราะโง่พลิกโจทย์หลายความซับซ้อนของจารไม่ได้จริงๆ)แต่บางทีก็ทำได้นะรู้สึกมั่นใจในระดับนึงเลยหรือว่าบางทีไม่ตั้งใจเลยก็มีอยากรุ้ว่าคะแนนได้จะเปนไง ผลสรุปคือตั้งใจไม่ตั้งใจคะแนนเท่าเดิม ตกมีน เท่ามีน ไม่เคยมีความดีงาม
แต่ใจก็สุ้นะครับเพราะว่าก็คงคิดว่าสาขานี้เราไม่ถนัดเลยรู้ตัวเองแต่ทุกครั้งที่ผลออกมาก็ไม่เคยทำใจได้เลยเหมือนกับว่าความพยายามตรงนั้นมันเอาไปเล่นเกมหรือทำไรอย่างอื่นยังจะคุ้มกว่า มันเป็นอะไรที่ท้อมากและมากเลย

ใครมีวิธีแก้ดีๆบ้างไหมครับ หนังสืออ่านเล่น คำคม แนวทางชีวิต พระราชดำรัสในหลวง แนะนำหน่อยนะครับเพราะว่าผมรู้สึกเบื่อจริงๆต้องทนทุกข์กับผลลัพธ์