หลายคนคงเคยอ่านเรื่องประเภท ทฤษฎีสมคยคิดเกี่ยวกับการืตูนดังๆตำพวก ทุกอย่งาในเรื่องโดรเม่อนแท้จริงแล้วคือความฝันของโนบิตะที่อยู่ในอาการโคม่า อะไรแบบนี้

อันนี้เป็นเรื่องที่ผมคิดเล่นๆเกี่ยวกับรายการเด็กที่ชื่อ Bananas in Pajamas หรือที่เรารู้จักในชื่อ กล้วยหอมจอมซน ซึ่งความคิดต่อจากนี้ เคยแวบมาในหัวผมนานมากแล้ว

หมู่บ้านคัดเดิ้ลคือโรงพยาบาลบ้าแบบพื้นที่เปิดโปร่งขนาดใหญ่ หมีทั้งสามและกล้วยหอมทั้งสองแท้จริงแล้วคือคนป่วย หนูใส่หมวกเป็นเหมือนหมอ/บุรุษพยาบาล แสร้งทำตัวในคราบเจ้าของร้านชำ คอยควบคุมดูแลและเป็นเพื่อนเล่นให้หมีและกล้วยหอม เพราะเขามีนิสัยChildlsihอยู่ในตัวอยู่แล้ว อาหารที่หนูเอาไปส่งบ้านหมีและกล้วยหอมมันก็คืออาหารประจำวันของคนป่วย และการไปส่งของก็คือการดูแลคนป่วยตามปกติที่เป็นกิจวัตร

ร้านของหนูเป็นเสมือนอาคารกลางของโรงพยาบาลนี้ ที่ด้านหน้าเป้นเหมือนร้านชำ ซึ่งเป็นเสมือนแผนกจ่ายของใช้เบ็ดเตล็ด เป็นแผนกเก็บประวัติคนป่วยและเอกสารต่างๆ ยาและวเชภัณฑ์ และมีห้องด้านหลัง/ชั้นบนสำหรับตรวจรักษาและดำเนินงานทางการแพทย์ต่างๆ รถของหนูนอกจากไว้ส่งอาหารกับของใช้ให้หมีและกล้วยหอมแล้ว ก็ไว้คอยขับลาดตระเวนทั่วไปเพื่อกันคนป่วยหลบหนี

หรือหมู่บ้านนี้ อาจจะเป็นพื้นที่ของบริษัทยา พื้นที่ของรัฐบาล เพื่อทำการทดลองบางอย่าง หมีทั้งสามและกล้วยหอมคือตัวอย่งาทดลองที่ไม่สามารถปล่อยออกไปสู่สังคมภายนอกได้ ส่วนหนูใส่หมวกคือเจ้าหน้าที่ที่คอยดูแลตัวอย่างทดลองทั้ง5คนนี้