ผมมีงานประจำทำอยู่แล้วในหน่วยงานราชการ ความมั่นคงระดับหนึ่ง
แต่รายได้ต่อเดือนมันไม่ได้มาก
หัวหน้างานที่ที่ทำงานของผม เค้าดูแลผมดี เลยพาผมไปฝากเพื่อทำงานนอกเวลาที่สำนักงานเอกชนที่หนึ่ง
ที่ๆ พี่แกทำมาก่อนนาน และรู้จักกับ ผอ ฝ่ายที่นั่นเป็นอย่างดี
ผมทำงานพิเศษที่นั่นมาสี่ปีละ
จนกลายเป็นรายได้หลักของครอบครัว
และก้อคิดเองมาตลอดว่าผมทำงานให้เค้าดีพอสมควร
ลูกค้าไม่เคยมีปัญหากับผมเลย (อาจจะมีก้อนานๆๆๆทีนะครับ)
วันหนึ่ง ลูกพี่ผมโทรมาบอกว่ายูไปสร้างปัญหาอะไรเอาไว้
ผมนึกไม่ออกจริงๆ ลูกพี่บอกว่า ผอ ไปปรึกษากับลูกพี่ว่าผมใช้ทรัพยากรเปลืองกับลูกค้าคนนึงมากจนน่าสงสัย ซึ่งทำให้บริษัทเค้าขาดทุน(หรือขาดทุนกำไรนี่แหละ) กับลูกค้าคนนี้
ผมเดาว่าการใช้ทรัพยากรเยอะคงเป็นสิ่งที่เค้าเห็นในตัวผมมานานแล้ว
ผมมีมาตรฐานในการทำงานของผม และสิ่งที่เรียนมาสอนผมเช่นนี้ อาชีพที่ผมทำอยู่เกี่ยวกับความปลอดภัย ผมไม่สามารถลดมาตรฐานตรงจุดนี้ไปได้ ผมทำแบบเดียวกันทั้งราชการและเอกชน ไม่เคยมีคำว่าสองมาตรฐาน ราชการฟุ่มเฟือยแล้วมารัดเข็มขัดเอกชน
อย่าถามว่าทำไมลูกพี่ผมทำได้ประหยัดกว่าผม แต่ละคนสไตล์ย่อมต่าง และสิ่งที่ลูกพี่ผมทำ หลายสิ่งที่ปัจจุบันไม่ได้เป็นมาตรฐานตามตำราไปแล้ว แกทำตามประสบการณ์และความเก๋า
มีลูกค้าหลายรายของพี่แกที่เกิดปัญหาผมแก้ปัญหาและมาพบผม ผมก้อต้องแก้ให้ ในขณะเดียวกันลูกค้าที่ผมดีลด้วยยาก ผมก้อส่งต่อให้แกเสมอ เรียกได้ว่าความสัมพันธ์เราสองคนดีครับ ผมเคารพแกเสมอ แม้ไอเดียทำงานจะแตกต่างบ้าง
พักหลังลูกค้าผมหายไปเยอะ ผมถามใครไม่มีใครบอก จนบังเอิญเจอลูกค้าหลายคนนอก office
ลูกค้าถามว่าผมลาออกไปไหน ผมบอกเฮ้ย ไม่ได้ออก
ลูกค้าบอกว่าบริษัทโทรไปบอกว่าผมออกแล้ว งานที่ดีลค้างไว้ ให้ไปดีลกับลูกพี่ผมแทน
ผมโทรถามรุ่นพี่ เค้ายอมรับว่าเรื่องผู้บริหารจะเอาผมออกเป็นเรื่องจริง แต่ตอนนี้เค้าเคลียร์ให้แล้ว พี่เค้าไปบอกผอ ว่าถ้าเอาผมออก เค้าจะลำบากเพราะรับลูกค้าผมไม่ไหว ผอ เค้าก้อเกรงใจลูกพี่อยู่ และต่อจากนี้ลูกค้าผมที่ถูกส่งไปเจอเค้าจะทยอยส่งกลับมาเจอผม
แต่ข้อแม้คือ จากนี้ฝ่ายบริหารจะอนุมัติการใช้ทรัพยากรของผมโดยขอความเห็นจากพี่เค้าเป็นหลัก และอยากให้ผมประหยัดลง
ผมรู้สึกว่ากลายเป็นคนมาของานทำละ ไม่ได้รู้สึกว่าองค์กรต้องการผมอีกต่อไป และเหตุแบบนี้จะเกิดอีกเมื่อไรก็ได้
ผมไม่อยากจะลดมาตรฐานตัวเองเพราะนั่นคือความปลอดภัย
แต่ถ้าออกไป รายได้ก้อหายไปเยอะ เหลือแค่พออยู่ได้แบบประหยัด
เรามีวิธีคิดในสถานการณ์แบบนี้ยังไงครับ