เพื่อนคนนี้เค้าเป็นคนค่อนข้างแรงค่ะ แต่เราไม่ใช่สไตน์แรงมาแรงกลับ เราชอบที่จะอยู่อย่างสงบอะไรยอมได้ก็ยอมไปขอแค่ให้เรื่องมันจบ เพื่อนคนนี้เป็นคนที่ชอบสีสันแต่เราชอบตรงข้าม ทุกอย่างที่เค้าชอบมันตรงข้ามกับที่เราชอบ เรื่องมันเลยส่งผลว่าพอเราจะเล่าจะคุยอะไรก็กลายเป็นไม่มีเรื่องจะคุยต่อ ถ้าเราเริ่มคุย เช่น เออ.. วันนี้ไปเที่ยวไหนไหม? ถ้าเพื่อนไม่ได้ไปคำตอบก็จะจบแค่คำว่า ไม่ได้ไป แค่นั้นเราไม่มีอะไรจะพูดต่อพูดไปก็จบแค่คำว่า อืม ขอบอกก่อนนะคะว่าเวลาเราชวนคุยไม่ว่าจะเรื่องอะไรมันจะจบด้วยการเงียบไม่งั้นก็ อืม มันจะต่อไม่ได้จนเราต้องนั่งเงียบและตั้งใจเรียนไปแค่นั้นค่ะ และเวลานั่งอยู่ในห้องเรียนเราแทบไม่ได้คุยอะไรกันเลย นั่งเงียบๆต่างคนต่างอยู่เหมือนอยู่ตัวคนเดียวเลย ด้วยความเราตามใจคนอื่นพอเค้าอยากไปไหนทำอะไรเราก็เออ ออไปหมดทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้มีเวลาแต่เป็นคนไม่กล้า ขี้กลัว คิดมาก เลยทำให้เราไม่กล้าที่จะแสดงความต้องการของตัวเองออกไป เราเคยต้องการความช่วยเหลือเค้าครั้งหนึ่งค่ะ เรามักจะขาดเรียนบ่อยๆเวลาขาดเรียนก็ไม่รู้ว่าครูเน้นตรงไหน ตรงไหนออกสอบ เราเลยไปถามเค้าแต่ที่ได้กลับมาคือ เรียนเรื่องนี้ถึงเรื่องนี้แค่นั้นจบ เราเลยไปถามเพื่อนอีกคนมาค่ะ(คนนี้แค่เพื่อนร่วมห้องนะคะ) ผลคือเค้าบอกเราหมดเลยว่าจารสอนตรงนี้เน้นเรื่องนี้นะเรื่องนี้ออกสอบซึ่งมันตรงข้ามกับคนที่เรานึกว่าเค้าจะช่วยเหลือเราเลยค่ะ เราเลยคิดว่าถ้าเราจะไปอยู่กับเพื่อนคนนี้แล้วเราต้องแยกจากคนนี้ได้ยังไงค่ะในเมื่อเรามีกันสองคน เขาก็คบเราแค่เพราะไม่มีคนอื่นเท่านั้น เราคบเค้าในใจก็คิดว่าเค้าจะปรับปรุงตัวแต่มันก็วนอยู่ที่เดิมจนเราคิดว่าเราอาจจะไม่ใช่สำหรับกันและกันเราเลยคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันต่างฝ่ายต่างอึดอัดเราควรจะแยกกันอยู่ไหมแล้วเราควรจะหาทางออกยังไงดี เพื่อนเราก็แนะนำให้ว่าจะทนคบทำไมในเมื่อตัวเองก็ทุกใจอยู่ทุกวันรู้ว่าเค้าเป็นอย่างงั้นก็ปล่อยเค้าไปอยู่ด้วยแล้วทุกจะอยู่ทำไม แต่เราก็อยู่กับคนนี้เรื่อยมาทั้งๆที่เราเองก็ทนนิสัยคนนี้ไม่ได้แล้วค่ะ มันมีหลายเรื่องค่ะเกี่ยวกับคนนี้แต่เราขอเล่าเพียงเท่านี้หากเพื่อนๆสงสัยตรงไหนเพิ่มเพื่อจะเอาไปพิจารณาประกอบก็บอกมาได้เลยนะคะเดี๋ยวเราจะเขียนเพิ่มเติมให้ค่ะ  ประเด็นมันอยู่เราไม่รู้จะเริ่มแยกยังไงดีค่ะ คืออย่างที่บอกว่ามีกันสองคนถ้าเราแยกออกเค้าจะมองว่าเราทิ้งเค้าไหมค่ะเพราะเค้าเองก็ไม่รู้ตัวว่าเค้าเป็นคนอย่างนี้ค่ะ ถาเราแยกออกเค้าจะไปอยุ่กับใครคือถ้าเรามีกัน5คนแล้วเราแยกออกมาเองแล้วยังเหลือ4คนเราจะไม่ว่าอะไรเลยแต่นี้มีกันสองคนเราเลยสองจิตสองใจว่าควรจะออกห่างดีไหมค่ะ กลุ้มใจจริงๆค่ะ เครียดทุกวัน ปวดหัวตลอดเวลาหาทางออกหลายทางก็คิดว่ามันจะแรงไปรึเปล่าเพราะถ้าเป็นคนอื่นก็คงออกมาโดยไม่ได้คิดอะไรแต่เราเป็นคนห่วงความรู้สึกค่ะเลยยังคงกังวลอยู่อย่างนี้ ...