คิดถึงนะรู้มั้ย ไม่รู้ทำไมยังต้องคิดถึง พยายามห้ามใจตัวเองแล้ว ก็ทำใจไม่ได้สักครั้ง มันอึดอัดที่ต้องเป็นแบบนี้ คิดถึงเธอ เธอได้ยินเรามั้ย ทำไม ทำไม เราไม่มีโอกาสที่จะได้คุยกันอีก ทำไม ทำไมเธอใจร้าย ทำไมเธอทำเหมือนชอบ ทำเหมือนรัก ทำไมเธอทำเหมือนมีเยื้อใยแต่จริงๆแล้ว เธอแทบจะไม่มีมันเลยด้วยซ้ำ เราพยายามแค่ไหนเธอ มันทรมานนะ เราเองที่ยึดติดกับความรักที่มีคนให้หวัง เริ่มจากรักยังไงก็คือรัก ไม่น้อยลงเลยตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ เธอคงใช้ชีวิตมีความสุขดีนะ ที่แตกต่างจากเราที่พยายามแอบมอง แอบดูเธออยู่ห่างๆ เก็บความรู้สึกทุกอย่างไว้คนเดียว ความรู้สึกที่มันอึดอัดแบบนี้ มันเจ็บปวดขนาดไหน นึกถึงทีไร รู้สึกเศร้าไปเลย หายใจไม่ทั่วท้อง ทรมานขนาดไหน ขณะที่เธอเริ่มใหม่ เราต้องทนดูเธอรักเขาเธอรู้มั้ย เธอทำให้เราเริ่มใหม่กับใครไม่ได้ เรารักเธอ รักแค่เธอ เข้าใจกันบ้างสิ รักก็คือรักเข้าใจกันบ้างมั้ย เราเชื่อใรความรักของเธอ เธอทำมันพัง มันไม่ใช่แค่รักที่พัง ความรู้สึกเรา หัวใจเราที่แต่สลายไม่มีชิ้นดีเลย ประกอบใหม่ก็ทำไม่ได้ มันค้างคา มันติดอยู่ในใจว่า ทำไม ทำไม ทำไม แค่ทำไมมันเป็นคำถามที่ถามมาโดยตลอดแต่ไม่เคยมีคำตอบเลยสักครั้ง การที่เราตัดสินใจไปจากเธอ เสียใจจริงๆ เสียใจแบบจุก น้ำตาไม่ออก อยากกอดเธอสักครั้ง อยากพังความรู้สึกอึดอัดนี้ออกไป อยากกอดเธอถึงแม้มันจะไม่อาจจะเป็นเหมือนเดิม แต่เราอยากระบายความรู้สึกของเราด้วยการกอด กอดของเราอาจะไม่อบอุ่นแต่มันจะบอกความรู้สึกของเราที่มีต่อเธอ เราอยากมีเธอ อยากรักเธอ อยากอยู่ข้างๆเธอ น้ำตามันไหลเวลาที่นึกถึงเวลาจะได้กอดเธอสักครั้ง มันอยากระบายออกมา มันอยากพูดออกมาแต่ก็พูดไม่ได้ ไม่มีใครอยากมานั้งฟังเรื่องราวของคนอื่นหรก เราเองก็ต้องเก็บความรู้สึกพวกนี้มัดไว้กับตัวเอง เราพรู้ตัวเอง เราหลอกตัวเองมาเป็นปีแล้ว พยายามแค่ไหน ก็ไม่ลืม ต้องทำยังไง พยายามเป็นคนที่เธอต้องการ ตามใจเธอทุกอย่าง ให้เธอมีคนอื่นเราก็ไม่โกรธ แค่ไม่โกหกกัน แต่สิ่งที่เธอทำคือการโกหก มันเหมือนเราโดนหลอกแบบโง่ๆ โง่มาก แต่เราก็ยัรักเธอเหมือนเดิมถึงจะเป็นแบบนี้ ถึงจะแอบน้อยใจ แอบหนีไปทำใจ สุดท้ายเราก็ต้องง้อเธออยู่ดี แต่ตอนนี้เรารู้ว่าถึงเราไม่ง้อเธอก็ไม่ง้อเรา เรารอเธอแอดเฟสมา เรารอเธอทักมา เป็นปีแล้วนะ เรารอไม่เก่งหรอก แต่เราเลิกรักเธอไม่ได้ เราเริ่มใหม่ไม่ได้ เรายังเสียใจ เราอยากดูแลเธอ เราคาดหวังไว้มาาก เราเลยเสียใจแบบนี้  มันแย่มากนะรู้มั้ย มันแย่ มันแย่ เราไม่ดีตรงไหน เธอต้องการอะไร ยังไง เราไม่ขัด มีแต่จะหวังดีทำให้ เราเสียใจกับเรื่องทั้งหมด เราเองก็นิสัยไม่ดีเองแหละ ตอนที่เรารู้ว่าเธอมีคนของเธออยู่แล้ว ทำไมเราไม่อดทนคุยกับเธอแบบคนรู้สัก ทำไมเราต้องลบเพื่อนเธอทิ้ง ทำไมต้องนั้น เราไม่บอกเธอไป ว่าเรารอเธอได้ ต่อให้เราลบเธอทิ้งไป ยังไงเราก็แอดเธอไปอยู่ดี ยังไงราก็ทักไปหาเธอก่อนอยู่ดี เธอสบายดีมั้ย ....................คุยไปเหมือนเธอตัดเราไปแล้ว เราก็น่าจะยอมรับมันนะ แต่เรากลับลบเพื่อนเธอและไม่แอดเธอไปอีกเลยแต่แอบส่องทุกวัน เราพยายามหนี ผิดที่เราเองที่ไม่ยอมรับความจริง เรื่องทั้งหมดนี้มันเป็นเราไม่ยอมรับ มันเป็นเราที่ยังงมงายกับเรื่องระหว่างเรา มันเป็นเราที่ยังละเมอเพ้อฝันว่าเรายังคงจะมีสักวันที่ได้กลับมารักกัน ขอโทษที่เราเองชอบหนี ไม่มีความมอดทน ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ ขอโทษที่เลิกรักเธอไม่ได้ ปอรักด้าฟนะ ♥