ทำไงดีให้มีความสุขในมหาลัยคะ เราคิดถึงบ้านตลอดเลยอยากกลับบ้านอย่างเดียว
ตอนแรกที่ติดคือดีใจมาก อยากเรียนที่นี้คณะนี้สุดๆ แต่พอได้มาอยู่จริงๆแล้ว
วันๆเราคิดถึงแต่บ้าน โดยส่วนตัวแล้วอาจจะเป็นเพราะสังคมเพื่อน เราไม่ค่อยเอนจอยกับเพื่อนของเราเลยค่ะ
เขาก็ดีกันนะคะ แต่เหมือนในกลุ่มก็จะสนิทแยกอีกที
ส่วนมากเป็นเราที่อยู่หอคนเดียวและเขาก็ไปรวมตัวกันซึ่งเราไม่ค่อยได้สุงสิงเลย เพราะบางทีเขาก็ไม่ได้ชวน และคณะเราเป็นคณะที่คนน้อยมากคะ 100กว่าคน
ทำให้หาเพื่อนใหม่ยาก เพราะเขาก็จะสนิทกันมาก่อนแล้วตั้งแต่รับน้อง
เราไม่รู้ว่ามันมีสาเหตุอื่นที่ทำให้เป็นอย่างงี้หรือเปล่า มีใครเป็นเหมือนเรากันบ้าง
คือพอมาอยู่ไกลบ้านเวลามีเรื่องอะไรก็พูดกับใครยาก โดยส่วนตัวทั้งครอบครัวทั้งแฟนอยู่กทมหมดเลยคะ
เราเลยคิดถึงเค้ากันมากๆๆๆ และคณะเราเรียนหนักเป็นเดือนถึงจะได้กลับ เราโฮมซิกบ่อยมาก ทำไงให้ดีขึ้นคะ
หรือว่าเราควรซิ่วไปเอาม.ใกล้ๆบ้าน แต่ก็ลำบากใจจังเลย เพราะที่เรียนอยู่มันใช่สำหรับเราแล้ว
แต่เราไม่ชอบการอยู่หอเลยค่ะะะ เฮ้อออ เราบอกเกริ่นๆกับแม่แล้วนะคะ ว่าอยากกลับบ้าน เขาน่าจะรู้ว่าเราอยากจะซิ่วแม่ก็บอกให้อดทน
แต่ไม่มีความสุขเลยค่ะ ฮืออออ ไม่มีความสุขที่อยู่ไกลจากบ้าน😭😭😭😭