สวัสดีค่ะ😐
ขอถามหน่อยนะคะว่าถ้าทุกคนเป็นเราจะทำยังไง. คือเรามีปัญหาเรื่องเรียนค่ะ ไม่ใช่ว่าเราเรียนเกรดไม่ดีหรืออะไรหรอกนะคะ เเต่พ่อเเม่เราไม่ให้เราไปสอบมหาลัยที่เราชอบ ที่เราอยากเรียนอ่ะ
เราก็ถามพ่อกับเเม่นะคะ ว่าทำไม เราจะถามเหตุผลตลอดเเต่สิ่งที่เเม่บอกคือ เป็นห่วง เเบบนั้นนี้ ไม่ให้ไป
จนเราไม่ได้ไปไหนเลย เราจะไปเข้าค่ายก็ไม่ให้ไป

ไปสอบที่กรุงเทพ (ม.ธ..) ก็ไม่ให้ไป เราไม่รู้จะทำยังไง อธิบาย ขอร้อง ทำทุกอย่าง ใครๆก็อยากทำตามความฝันใช่มั้ยคะ ? เเต่นี้ พ่อกับเเม่เราไม่เคยสนับสนุน มีเเต่เราที่ต้องดันทุรังเอง อยากทำไรก็เงินเก็บตัวเอง เรายอมรับค่ะว่าเราเหนื่อยเเล้วพ่อเเม่ก็เหนื่อยกว่าเราอยู่เเล้ว เรารู้ว่าเขาหวังดีกับเรา เเต่เขาไม่เคยถามเลยว่าเราอยากทำอะไร ชอบอะไร ขออะไรก็ไม่ให้ไป เรากลายเป็นคนที่เกลียดคำนี้ไปเลย เรารักพ่อกับเเม่นะคะ เเต่พอทำเเบบนี้เรายิ่งอยากหนีไปให้ไกล

เราเป็นเหมือนเด็กเก็บกดมากๆ ต้องการอิสระ.อยากมีชีวิตเป็นของตัวเอง เราว่าเราเข้าใจพ่อเเม่นะ เเต่เขาไม่เคยเข้าใจความคิดความรู้สึกเราเลย
เราจะทำไร ไปไหนเราบอกตลอดเเต่เขาไม่เชื่อใจเราเลย ทั้งๆที่เราไม่เคยโกหก ก่อนหน้านี้ เราขออะไร เขาไม่ให้ เราก็โอเค ไม่ไป ไม่เอาก็ได้ เเต่พอมาวันนี้
เราเริ่มไม่ไหวเเล้ว คือ ใครๆก็มีเป้าหมายในชีวิต เเล้วก็อยากประสบความสำเร็จจริงมั้ย? เเต่เราไม่เคยได้รับโอกาสนั้นเลย เราอยากเรียนนิติ เเต่พ่อเราจะให้เรียนบริหารธุรกิจ พอเราไม่ทำในสิ่งที่เขาบอก เขาบอกว่าเราไม่ได้ดั่งใจ เเต่เขาไม่เคยถามเราสักคำ เวลาพูดไม่เคยสนใจความรู้สึกเราเลย

เหนื่อยใจมากค่ะ ไม่รู้จะปรึกษาใคร ถ้าทุกคนเป็นเราจะทำยังไงคะ เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ  😭😭